Yasmina El Messaoudi (33) is al tien jaar radio en tv-presentatrice en woont nu een jaar in Den Haag. Zonder haar Nederlandse vriend, want die vond op de valreep zijn droomjob, in, jawel, Brussel. De Wet van Murphy, of de zoektocht naar een goeie lange afstandsrelatie en antwoorden op dertigers-dilemma’s.
Ik zag onlangs een vlog van ex-Miss Nederland Tatjana Maul. Een Haagse. En een topwijf. Want in haar filmpje vertelt ze dat ze wat kilo’s is aangekomen. Maar dat het haar niets kan schelen omdat ze sinds een jaar een carrière heeft in de politiek. En dus niet meer op haar lijn moet letten. Dat had ze als voormalig model en Miss altijd gedaan. Maar nu eet ze gewoon waar ze zin in heeft. Getuigt ook de grote lepel pindakaas die ze in haar mond propt tijdens de vlog. Nu, dat nieuwe inzicht vertaalt zich wel in twee kledingmaten meer, maar vooral in ontzettend lelijke opmerkingen op sociale media. Terwijl ze er nog steeds geweldig uitziet maar alleen niet meer zo skinny als voorheen.
Het doet me denken aan mijn eigen leven hier in Den Haag. Niet dat ik nu volop alles binnenprop wat ik voor handen heb. Dat heb ik vorig jaar al eens gedaan toen ik aan mijn knie werd geopereerd en drie maanden de zetel niet uitmocht. Ik ben toen net geen acht kilo bijgekomen. Op zich niet erg naturlijk, tenzij je er als een olijf op een stokje uitziet. Smalle kop, ranke hals, dunne onderbeentjes en een opgeblazen lijf. Ik ben niet het type dat in verhouding bijkomt, zoals de knappe Tatjana Maul, helaas. Maar ik wijk af. Ik wilde zeggen dat ik hier in Den Haag ook een soort van je m’en foutisme heb gekweekt. Of misschien een lichte afkeer van het oppervlakkinge kantje in de media. Ik trek tegenwoordig mijn jogging aan om naar de koffiebar te gaan. Vertik na jaren van zware tv-schmink om nog een druppel fond de teint te gebruiken. En combineer een oude regenjas met mijn hippe Komono zonnenbril. Sommige mensen vinden misschien dat ik me laat gaan. Zouden een muntje naar mijn hoofd gooien omdat ze denken dat ik een bedelaar ben. Maar ik vind het heerlijk om me even niets aan te trekken van anderen. Om me geen zorgen te maken over die kraaienpootjes op tv, of een kijker die weer denkt dat ik zwanger ben (real story!). Hier ben ik niemand. Dat lijkt triest, maar is het niet. Hier kan ik even van onder de glazen stolp komen en vrij ademen. Nadenken ook, al is het zover nog niet gekomen. Ik moet eerst afkicken van mijn oude leven en mijn weg vinden in het nieuwe.
Ex-miss Nederland Tatjana heeft intussen besloten om na een jaar weer gezond te eten en te sporten. Want tenslotte wil ze nu ook geen obesitas promoten. Ze roept daarbij op om met zoveel mogelijk mensen deel te nemen aan haar nieuwe, gezondere leven. Misschien ga ik ook terug naar mijn oude ik. Na mijn jaartje in Den Haag. Niet helemaal. Maar af en toe een skinny jeans of een potloodlijntje omdat ik er zin in heb. Maar nu nog niet. Nu geniet ik van het enige jaar in mijn leven waar alles mag en niets moet. Misschien moeten we dat ook allemaal even doen. De spannende jeansbroeken naar de zolder verbannen en investeren in heerlijke elastische zwangerschapsbroeken ook al zijn we het (nog) niet. De stijltang achterin de kast gooien, samen met de pijnlijke hakken, en het corrigerende ondergoed. Gewoon even, omdat het kan. En intussen klinken we met cava en brownies. Ook al zie ik er dan weer uit als een olijf op een stokje.
Ps: En dan hier de vlog van de mooie en sterke Tatjana Maul, hulde!
Lees hier de andere blogs van Yasmina.
