Elke week geeft Frederik je een inkijk in zijn leven als jonge vader, echtgenoot en hoofdredacteur van Flair.
Liefste lezeressen,
Het schooljaar is herbegonnen, dus de hopeloos lijkende files staan in hun volle lengte te stralen onder de opkomende of neergaande zon. Mijn voeten verkrampen nogal makkelijk van al te hevig op pedalen duwen in de file, dus ik probeer die zo veel mogelijk te ontwijken. Dat brengt me dan in pittoreske dorpjes en afgelegen veldwegen. Zo reed ik vorige week naar Brussel via kleine wegen. Maar plots stond ik stil. In de file. Een kwartier lang stond ik stil achter mijn voorgangster. In de verte zagen we de auto’s ook zo goed als stilstaan.
Behalve bussen zagen we dan ook niks bewegen. Tot een camionette achter mij de rij verliet en ons luid toeterend voorbij reed via de busbaan.
Op onze baan stonden gele wegmarkeringen die werken deden vermoeden. Naast ons was er een geïmproviseerde busbaan getekend. Behalve bussen zagen we dan ook niks bewegen. Tot een camionette achter mij de rij verliet en ons luid toeterend voorbij reed via de busbaan. Toen bewoog de auto voor mij plots ook richting busbaan. Hadden wij een kwartier in de rij gestaan achter een strook vol geparkeerde auto’s?! Tja, na een zomer zonder files was de heimwee blijkbaar zo groot dat we zelfs achter geparkeerde auto’s in de file
