Onze columniste Nele is terug, mét baby ! Ze is nu 11 weken mama van een dochter. Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap. En alles wat je misschien liever niet wil weten.
‘Heb jij interesse in afslanken of cm verliezen, dan is deze challenge echt iets voor jou.’ Het was een hete zomerdag. Ik zat met mijn postpartum lijf geplet in een gloednieuw corrigerend badpak in de tuin. En toen kreeg ik via Facebook dit bericht. Van iemand die ik niet ken, maar duidelijk een dieetchallenge te promoten had. ‘Wij zijn superenthousiast’, las ik nog.
Meteen graaide ik naar een handdoek om me te bedekken, want ik voelde me betrapt. Waarom kreeg ik dat bericht? Hoe was die selectie gebeurd? Zag iemand me in dat badpak zitten en voldeed dat niet aan de norm? Hebben ze door mijn Facebookfoto’s gescrold en vonden ze mijn kont te dik? Of lazen ze ergens iets over mijn baby en trokken ze daar conclusies uit: een kind! Die moet wel obees zijn na zo’n zwangerschap! En wie maakt die selectie trouwens ? Een man met overgewicht die heel de dag borrelnootjes eet achter zijn computer om na een lange werkdag thuis een diepvriespizza op te warmen? Ik wist het niet. Maar als zij mogen veroordelen, dan ik ook.
Hebben ze door mijn Facebookfoto’s gescrold en vonden ze mijn kont te dik? Of lazen ze ergens iets over mijn baby en trokken ze daar conclusies uit: een kind!
Ik heb lang nagedacht over een antwoord. Superenthousiast was ik niet, dat kon ik hen alvast laten weten. Maar als ik zei dat ik geen interesse had, zou ik liegen. Natuurlijk wil ik afslanken of cm verliezen. Ik wil het zelfs alle twee! En en! Niet of of! Ik wil vooral dat mijn kleren van voor de bevalling me weer passen. Dat lijkt me niet eens onlogisch of onrealistisch. Maar ik wil het wanneer ik er klaar voor ben. En dat is niet nu. Want nu zie ik eigenlijk het probleem niet. En als ik later het probleem ook niet zie, lijkt me dat even goed. En tussen nu en later zie ik gewoon iemand die pas bevallen is. Ik weet niet of je dat nog mag zeggen wanneer die bevalling elf weken geleden is, maar ik doe het wel. En dat zegt alles.
Uiteindelijk heb ik niets teruggestuurd. Ik heb het bericht verwijderd en een zak chips gegeten. Het smaakte er niet minder om, misschien zelfs meer. Toen mijn vriend later die dag thuiskwam, zag hij iets hangen op een stoel. ‘Is dat de hoes van de kinderwagen?’ vroeg hij, nietsvermoedend. Het was mijn nieuw badpak. Ik wilde hem net vertellen over het mailtje, maar in de plaats daarvan vroeg ik hem met een bang hart of hij borrelnootjes had gegeten achter zijn computer en een diepvriespizza wilde opwarmen.
Lees meer columns van Nele:
