Nele is twee jaar geleden mama geworden en doet het daarom of desondanks nóg eens allemaal opnieuw! Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap.
‘Korstjes hoofd baby verwijderen.’ ‘Hoeveel drinkt baby tien weken.’ ‘Zwangerschapskilo’s weg borstvoeding.’ ‘Korstjes hoofd baby terugkeren.’ Scrol vandaag door mijn Google-zoekgeschiedenis en je weet wie ik ben. Iemand wiens taalniveau plots even beperkt lijkt als de typeruimte in die zoekbalk, maar ook en vooral een moeder. Een moeder die vaak twijfelt en online bevestiging zoekt, omdat ik daar net zo lang kan doorklikken tot ik de antwoorden vind die ik wil krijgen.
Die Google-zoekgeschiedenis is daarom een weggever wat mijn huidige state of being betreft. Hetzelfde met mijn handtas, waarin sinds tweeënhalf jaar altijd wel een tutter of een luier op de bodem ligt, terwijl ik de vochtige doekjes altijd vergeet. Of mijn borsten. De wallen onder mijn ogen. De haren die achterblijven in het afvoerputje van de douche. De zweetvlekken in mijn truitjes en de melkvlekken in mijn beha. Of desnoods die pigmentvlek onder mijn neus waardoor het lijkt alsof ik niet alleen een baby maar ook een snor heb gekregen.
Ik ben veel geweest, maar op dit moment ben ik nog maar weinig van dat alles. Net omdat ik zoveel moeder ben en alles wat ik doe gereduceerd lijkt tot ‘moederen’.
Wanneer ik juist moeder ben geworden, weet ik niet goed. Ik denk dat ik me pas zo voelde toen ik mijn eerste dochter voor het eerst in mijn armen hield. Er zijn nochtans vrouwen die zich al mama voelen tijdens de zwangerschap en nog anderen zijn al moeder lang voor ze zwanger worden, zelfs wanneer dat ondanks alle hoop en moeite nooit gebeurt.
Ik ben al eens moeder geworden en sinds tien weken ben ik het nog eens geworden, ook al ben ik er nooit mee gestopt. En tussendoor ben ik nog zoveel andere dingen geweest: een dochter, een vriendin, een zus, een partner, een schrijfster. Ik ben veel geweest, maar op dit moment ben ik nog maar weinig van dat alles. Net omdat ik zoveel moeder ben en alles wat ik doe gereduceerd lijkt tot ‘moederen’.
Ik weet dat het een typisch fenomeen is, want ik hoor veel moedertjes in the heat of the moment roepen dat ze meer zijn dan enkel een moeder. Dat ze zo graag al die andere aspecten van zichzelf ook nog willen tonen. Want voor anderen is het niet moeilijk om een moeder te herkennen, terwijl het voor die moeder in kwestie vaak moeilijk is om zichzelf nog te herkennen. Het zijn gekke tijden met een nieuwe baby, maar uiteindelijk weet ik wie ik ben. Daar heb ik mijn Google-zoekgeschiedenis, mijn handtas of al die andere weggevers niet voor nodig. Wie word ik straks weer? Dat is de vraag die ik me nog het meest stel. Ik ga ervan uit dat er nog genoeg van mezelf over is om uit te kiezen.
Meer columns van Nele:
