Nele is twee jaar geleden mama geworden en doet het daarom of desondanks nóg eens allemaal opnieuw! Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap: lichaamssappige verhalen van onvoorwaardelijke liefde, van snot tot natte prot.
Mijn dochter keek met ongepaste bewondering naar een vrouw met een brandende sigaret in haar mond en zei op die zeer specifieke manier waarop kleuters dingen zeggen: ‘Ik wil dat ook!’ Ik zei natuurlijk dat dat niet mocht, maar vroeg me ook af hoe erg het zou zijn om haar te geven wat ze wilde. Die vrouw was een volwassene onderweg naar pikzwarte teerlongen, en de vragende partij was mijn driejarige kleuter. Dus hoe erg was erg?
In het licht van oorlog en andere crisissen is niets heel erg. Al twijfelde ik toch of het níét erg was. Als ik haar nu al een sigaret zou laten roken, gaat ze dat vast nooit meer willen doen. Een simpel voorbeeld van de proefondervindelijke opvoeding. Daar krijg je te hete soep om je ongeduld af te straffen met brandblaren in je slokdarm en daar hang je aan de stroomdraad terwijl je beslist nooit van je leven nog iets aan te raken met je eigen vingers. Zelf ondervonden.
Voor je het weet, wordt een trekje dan ook nog een slokje en zit mijn kind met een rokershoest en zwakke lever voordat ze alle maaltafels kent. Er is live and learn, maar ook leven en laten leven.
Over sigaretten op driejarige leeftijd is me evenwel niets bijgebleven uit mijn eigen kindertijd. Live and learn lijkt me daarom het beste voor zo’n kleuter, want alles wat niet mag is natuurlijk een pak interessanter dan alles wat wel mag. De woorden ‘niet doen’ staan vaak gelijk aan een go. Het is alsof die kleuters een verbod interpreteren als een gebod. ‘Niet met je handen tegen het raam!’ ‘Geen bal in je babyzus haar gezicht gooien!’ ‘Je broek niet zomaar uittrekken!’ Drie simpele verzoeken die er hier voor zorgen dat ze met haar handen tegen het raam een bal in het gezicht van haar babyzus gooit, waarna ze haar broek zomaar uittrekt.
Kleuters zijn ongeleide projectielen, maar als ze te veel moeten en te weinig mogen, worden het gewoon kleine grote ettertjes. Voor hen is het leven één groot ‘Temptation Island’, maar dan zonder het getwerk in lingerie na twee liter gin en een zonneslag. Wel met de nodige dramatiek, intriges, vuilbekkerij, goeie quotes en overal verleiding. En ik vind het belangrijk om mijn kinderen om te leren gaan met die verleiding. Ik wil haar niet zomaar op dat eiland droppen, wetende dat zij de verleiding om niet te diep in haar eigen neus te peuteren nog niet kan weerstaan. Laat staan dat ze weet wat ze met die brandende sigaret van die vrouw zou moeten doen op driejarige leeftijd. Haar vriendelijke doch dwingende verzoek om zelf te mogen smoren heb ik dan ook met het nodige begrip geweigerd. Die vrouw had namelijk ook een glas gin-tonic voor zich staan. Voor je het weet, wordt een trekje dan ook nog een slokje en zit mijn kind met een rokershoest en zwakke lever voordat ze alle maaltafels kent. Er is live and learn, maar ook leven en laten leven.
Meer columns van Nele:
