'Mijn man keek naar mijn borsten en naar het flesje olie waarmee ik mijn borsten aan het insmeren was. 'Moet ik helpen?' vroeg hij verheugd.'
COLUMN: ‘Wist ik veel dat ik voor die kinderwens mijn mojo moest verpatsen!’
Onze columniste Nele is terug, mét baby op komst! Ze is nu 30 weken zwanger. Hier vertelt ze alles wat je wil weten over haar zwangerschap. En alles wat je misschien liever niet wil weten.
Ik stond naakt in de badkamer met mijn borsten in mijn handen. Op dat moment kwam mijn vriend onaangekondigd die badkamer binnen, en zijn blik zei alles. Zijn ogen fonkelden. Er zat iets van hoop en verlangen in. Hij keek naar mijn borsten en naar het flesje olie waarmee ik mijn borsten aan het insmeren was. ‘Moet ik helpen?’ vroeg hij verheugd. Hij kwam achter me staan en liet zijn vingertoppen over mijn rug glijden. Nog steeds die fonkeling, die hoop en dat verlangen.
‘Nee, dank je’, zei ik snel. ‘Ik moet even mijn borsten insmeren met olie om die melkkorstjes op mijn tepels zacht te maken.’ ‘Oh’, zei hij. Zijn vingertoppen voelde ik niet meer op mijn rug. Ik wilde nog zeggen dat ik mijn buik en billen ook nog moest insmeren tegen de striemen, maar hij was al weg. En dan zweeg ik nog over mijn drie nieuwe spataders. En maar goed ook, want dat zou het einde van ons seksleven kunnen betekenen. Ware het niet dat dat einde al lang geleden begonnen is.
Toen ik tijdens de eerste weken van mijn zwangerschap niets van seks wilde weten omdat ik vreesde dat het vruchtje in alle heisa uit mijn baarmoeder zou vallen, bijvoorbeeld. Het was een reële angst die de weken nadien alleen maar groter werd. Sinds die keer dat ik mijn vriend vroeg of hij ons kind misschien een oog wilde uitsteken, deelt hij die angst. Nog erger werd het toen ik zei dat we eigenlijk met z’n drieën in bed lagen en we dus een triootje konden hebben. Van die opmerking zijn we beiden een tijdje niet goed geweest. Zulke dingen tasten het seksleven en de passie aan. Maar wist ik veel dat ik voor die kinderwens mijn mojo moest verpatsen!
Tijdens de eerste weken van mijn zwangerschap wilde ik niets van seks weten omdat ik vreesde dat het vruchtje in alle heisa uit mijn baarmoeder zou vallen.
Mijn borsten zijn een tros melkklieren in een leuke verpakking als je die melkkorstjes wegdenkt. Mijn buik lijkt op een vleeskleurige voetbal en over mijn bikinilijn kan ik zelfs niets zeggen, want die heb ik nu al even niet meer gezien. Maar met wat pech zal die me alsnog tegemoetkomen. In een poging om het verval enigszins tegen te gaan, moest ik die ene avond enkel nog mijn teennagels knippen. Een zucht en een struikeling later riep mijn vriend vanuit de slaapkamer. ‘Moet ik helpen?’ vroeg hij opnieuw. Hij kwam de badkamer weer binnen. De fonkeling in zijn ogen was weg. De hoop en het verlangen waren gefnuikt. Zonder op een antwoord te wachten, begon hij mijn teennagels te knippen. De passie was dan wel even zoek, maar liefde was er in overvloed.
Lees meer columns van Nele:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
