Nele is twee jaar geleden mama geworden en doet het daarom of desondanks nóg eens allemaal opnieuw! Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap: lichaamssappige verhalen van onvoorwaardelijke liefde, van snot tot natte prot.
Over een weekendje weg
Ouders die een weekendje weggaan zonder de kinderen? Dat is om te seksen. Lang en kort, meerdere keren na elkaar. Ongestoord, met veel lawaai. Op verschillende plekken en van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Goed, er zou misschien ook tijd overblijven voor een serieus gesprek, een etentje waarbij de inhoud van het bord niet gedeeld hoeft te worden met de kroost, een uurtje naar iets anders dan Baby TV staren, in bad liggen weken zonder een badspeeltje terug te vinden in een van je lichaamsplooien en genieten van het prachtige geluid van de stilte. Het Grote Niets Moeten. Dat allemaal zou er ook zijn op zo’n weekendje. Maar toch vooral die seks. Daar was ik van overtuigd, tot ik zelf een kind had.
Toen mijn lief en ik onlangs zo’n weekendje wegglipten zonder peuter, waren de verwachtingen dan ook hooggespannen. Ik had mijn lief namelijk verteld wat mijn idee was bij zo’n weekend, dus hij was snel om onze dochter af te zetten bij de grootouders. Daar geldt dan ook nog de afspraak dat zij ons geen updates geven, tenzij we er zelf achter vragen. Een mooie afspraak, want de weekendplannen indachtig wil je geen video call van je peuter accepteren of negeren omdat je aan het copuleren bent. Dat is op veel manieren ongepast.
Je vergeet wat je als koppel deed voor de kinderen er waren, behalve dan die seks. Dat weet je wel nog.
Met een gerust hart vertrokken we op pad. Zodra de weekendtas, twee zwangerschapskussens en ikzelf na het inchecken op het hotelbed belandden, besefte ik meteen waar zo’n weekendje weg echt om draait: slaap. Lang en kort, meerdere keren na elkaar. Met veel lawaai ook. Op verschillende plekken en van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Voor het eerst sinds lange tijd kon ik namelijk mijn ogen eens sluiten zonder een van die twee ogen in een permanente staat van alertheid halfopen te houden. Voor ons zijn de dagen met peuter dan ook niet de grote uitdaging. Dat zijn de nachten. Nachten waarin die peuter wakker wordt omdat we een verdieping lager een zak chips opentrekken zonder die te delen met haar, omdat ik me een kamer verder in mijn bed omdraai zonder dat zij naast me ligt of omdat mijn lief een scheet laat. Zo’n geniepige stille sluiper dan nog wel.
Ons huis is dan ook te klein en te gehorig om niet constant in waakstand te leven. Net als onze dochter zelf, eigenlijk. Dat vreet energie, die je vervolgens moet tanken tijdens een weekendje zonder kinderen. Want je vergeet wat je als koppel deed voor de kinderen er waren, behalve dan die seks. Dat weet je wel nog. Maar zelfs dan… Een kind en een zwangerschap later besef ik: ouders die een weekendje weggaan zonder de kinderen? Dat doen ze om zoveel redenen.
Meer columns van Nele:
