'Ten eerste was ik bijna zeker dat ik hem nooit zou dragen en ten tweede ben ik meester in het vergeten waar mijn spullen liggen.'
COLUMN: ‘Dat ik mijn trouwring zou verliezen, wist ik vrij zeker. Maar hóé, dat was verrassend’
Elke week geeft Frederik je een inkijk in zijn leven als jonge vader, echtgenoot en hoofdredacteur van Flair.
Liefste lezeressen,
Het was al bij het maken van onze trouwringen dat ik aan Sylvie, vriendin en ontwerpster van de ringen, vroeg om de mallen goed te bewaren. Mocht ik hem ooit verliezen, dan konden we toch een nieuwe bijmaken. Eigenlijk wist ik vrij zeker dat ik mijn trouwring ooit zou verliezen. Ten eerste was ik bijna zeker dat ik hem nooit zou dragen en ten tweede ben ik meester in het vergeten waar mijn spullen liggen.
Tegen middernacht kwam het onderwerp op de reden waarom een andere kameraad na meer dan tien jaar zijn vriendin nog niet ten huwelijk had gevraagd.
Wat ik niet had verwacht, was de manier waarop ik mijn trouwring zou verliezen. Afgelopen weekend organiseerden we een verrassingsfeest voor de dertigste verjaardag van kameraad Thomas. Het werd een onverwacht wild geïmproviseerd tuinfeest met dansen en (te veel) drank. Tegen middernacht kwam het onderwerp op de reden waarom een andere kameraad na meer dan tien jaar zijn vriendin nog niet ten huwelijk had gevraagd.
Na een romantische declaratie aan zijn lief zakte onze vriend door zijn knieën. Attent als ik was, stelde ik mijn trouwring – die ik altijd draag, tegen de verwachtingen in – snel ter beschikking. Het aanzoek gebeurde, mijn ring deed dienst als verlovingsring. Eens bellen naar Sylvie of ze die mallen nog heeft.
Volg Frederik ook op Twitter en Instagram.
Meer columns van onze hoofdredacteur:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
