Nele is twee jaar geleden mama geworden en doet het daarom of desondanks nóg eens allemaal opnieuw! Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap: lichaamssappige verhalen van onvoorwaardelijke liefde, van snot tot natte prot.
Over voorbereidingen
Mijn lief en ik zijn niet het koppel dat goed voorbereid door het leven trekt. Hij is er eerlijk gezegd beter in, maar ik ben zo iemand die in de supermarkt alleen koopt wat ze op dat moment nodig heeft. Het lukt me gewoon niet om verder te denken dan die korte termijn, maximaal zo’n 24 uur. En zo stond ik vroeger de ene dag met tampons voor de zwaardere dagen aan de kassa om de andere dag inlegkruisjes voor de lichte dagen in te slaan. En daarna vlekkenverwijderaar voor die ene dag dat je denkt dat je niet meer bloedt en alsnog verrast wordt door een laatste gulp.
Gelukkig zijn die dagen even voorbij sinds ik zwanger ben. Al 31 weken nu, wat betekent dat er ons normaal gezien nog negen resten. Dan is er een baby, en de komst van die baby heeft toch wat voorbereiding nodig op fysiek, mentaal en praktisch vlak, dus zijn er onder andere perineummassages, meditatiesessies en rondleidingen in het ziekenhuis. Allemaal dingen die ik laat passeren, omdat er zogezegd toch nog tijd is. We hebben een naam voor de baby en wat handigheden als een draagzak en een babyfoon die een tweede rondje mee kunnen, maar daar stopt het dan ook. Er is nog geen geboortekaartje ontworpen, er zijn geen traktaties geknutseld, er zijn nog geen meters of peters gevraagd, en als de mutualiteit of het sociaal verzekeringsfonds meeleest: ik heb nog geen enkel papiertje administratie in orde gebracht.
Zij zal plots haar mama en papa moeten delen met klein grut, en daar wil ik haar zo goed mogelijk op voorbereiden.
De voorbereiding zit ditmaal elders, meer bepaald bij mijn peuter. Zij zal plots haar mama en papa moeten delen met klein grut, en daar wil ik haar zo goed mogelijk op voorbereiden. Maar hoe maak je aan een tweejarige duidelijk dat er een baby bij komt? Wel, blijkbaar kan je gewoon op die peuter vertrouwen. Ze weet ondertussen heel goed dat mijn buik dikker is dan anders. Veel dikker en misschien een tikje afzichtelijk, als ik haar blik moet geloven wanneer ze me uit de douche ziet stappen. Ze weet ook dat ik alles wat uit mijn handen valt gewoon op de grond laat liggen, omdat bukken te moeilijk is geworden. En ze weet dat ze zelf geen baby meer is, omdat ze er met haar babypop ook eentje te verzorgen heeft.
Haar voorbereiding is dan ook erg grondig. Alles wat ze met haar babypop doet, doet ze als vanzelf ook bij mij. En zo geeft ze me te pas en te onpas een papje, duwt ze me willens nillens een tutje achter de kiezen en zou ze ook heel graag mijn luier eens verversen. En zo lijkt het alsof ze verder geen voorbereiding nodig heeft en vanzelf perfect weet wat gaat komen. Nog een paar weekjes en dat kan namelijk allemaal geregeld worden.
Meer columns van Nele:
