'Laat in gang schieten betekent ook laat doorwerken. Een gevolg waarmee ik allerminst problemen heb.'
COLUMN: ‘Voordeel van een lege redactie: luidop YouTubefilmpjes – euh, Belangrijke Interviews – afspelen’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
Dat ik geen ochtendmens ben, is een understatement. Ik beschouw alles voor halftien als vroeg en alles voor acht uur als onmogelijk. Als het even kan, blijf ik onder de dons liggen tot een uur of tien, om pas rond elven achter mijn laptop te kruipen. Wat een luilekkerleventje, hoor ik je denken, maar laat in gang schieten betekent dus ook laat doorwerken. Een gevolg waarmee ik allerminst problemen heb.
Niets is namelijk zo zalig als werken op een lege redactie. Geen kwetterende collega’s om je af te leiden – sorry collega’s – alleen het geluid van getokkel op het toetsenbord en de vriendelijke poetsvrouw die je vol bewondering een goede avond wenst. Dat deze ijverige journalist pas op kantoor arriveert wanneer de rest er al een halve dag op heeft zitten, hoeft ze niet te weten.
Je kan zonder schaamte de giga doos pralines aanvallen die opgestuurd werd door chocolademerk X of Y en het verdwijnen van de inhoud de dag nadien op de poetsvrouw steken – sorry poetsvrouw.
Nog meer voordelen van avondwerk: 1. Je kan luidop YouTubefilmpjes, euh, ik bedoel Heel Belangrijke Interviews afspelen. 2. Je kan zonder schaamte de giga doos pralines aanvallen die opgestuurd werd door chocolademerk X of Y en het verdwijnen van de inhoud de dag nadien op de poetsvrouw steken – sorry poetsvrouw. 3. Je kan ongegeneerd je broeksknoop openzetten na het compleet verorberen van voornoemde doos.
Enkele nadelen van avondwerk: wanneer zelfs de poetsvrouw naar huis gaat, wordt het plots akelig stil om je heen. De automatische lichten gaan uit boven alle bureaus behalve het jouwe, waardoor je in een eenzame spotlight belandt.
Het is welletjes geweest, denk je, en je pakt haastig je biezen om buiten tot de vaststelling te komen dat de deur naar de garage al op nachtslot zit. De enige manier om bij je auto te komen lijkt onder de roldeur doorglippen wanneer er een wagen uitrijdt. Dus spurt je op het juiste moment de helling af en probeert met een mislukt Indiana Jones-manoeuvre nog nét naar binnen te salamanderen, maar helaas! Tegen de tijd dat jij en je brakke conditie de poort bereiken heeft de temple of doom zich alweer hermetisch gesloten.
Dan zit er nog maar één ding op: de nachtwaker zoeken. Die blijkt echter druk in gesprek met zijn vrouw en ziet jou niet springen voor de gesloten draaideur. In een vlaag van wanhoop ram je je laptop tegen het glas en wekt zo eindelijk de aandacht van de minst oplettende securityagent ever. Applaus. Hij escorteert je naar de garage, opent de verboden toegang en herenigt jou en je bolide. Je scheurt de straat op en beslist: morgen word ik ochtendmens.
Deze column verscheen in Flair op 10 oktober 2017.
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
