Eva merkte dat mentaal off the grid gaan niet zo makkelijk is, zeker niet voor een stadsmus.
Eva’s edito: ‘De stadsmussen gingen off the grid. Geen 4G. Geen stromend water. Geen warme douche.’
‘Wie wil een weekje op ons natuurhuisje letten en de nieuwe gasten inchecken?’ Ik las de oproep op Facebook, keek in mijn agenda naar dat weekje en zag dat het voor het eerst in lange tijd maagdelijk wit bleef. Vakantie...
Maar door deze hele gezondheidscrisis kreeg vakantie een beetje een ander gevoel. We planden niets en waren voorbereid op kleine avonturen dicht bij huis. Het huisje zag eruit als een droom, omringd door bos, met enkel de basisvoorzieningen. Die oproep was ons toch op het lijf geschreven? Nog snel tussen de laatste meetings en mails door had ik het geregeld: wij stadsmussen gingen een weekje off the grid. Geen 4G. Geen stromend water. Geen warme douche. Geen elektriciteit. Lekker lezen en op avontuur gaan in het bos. Precies wat we nodig hadden na een hele tijd in de stad opgesloten te hebben gezeten.
En toen kwam de stress. Hoe meer het huisje en de locatie smeekten om loslaten, hoe meer ik begon vast te houden. Het begon al bij het inpakken. Wat pakt een mens eigenlijk in voor zo’n weekje back to nature? Ik koos een prima ecozeepje, dan een ecotandpasta en -borstel... en toen ging ik loco. Elk ecologisch beautyproduct dat ik had aangeschaft, kon mee. Ik koos een outfit voor warm weer, koud weer, regenweer én een dagje zee, toch ook wat slimme dingen, handige pastasauzen voor op het ene vuur, mijn zakmes (nooit gebruikt), lucifers, citronellakaarsen en een picknickdeken. Toen moest het entertainment nog komen, want nu zouden we tijd hebben voor die gezelschapsspelen, puzzels, berg boeken...
Toen ik de koffer volstouwde, voelde ik me al lichtjes belachelijk. Toen ik aankwam bij het huisje nog meer.
Toen ik de koffer volstouwde, voelde ik me al lichtjes belachelijk. Toen ik aankwam bij het huisje nog meer, want alles was er al. En mijn valies vulde de hele woonkamer. Het huisje was prachtig, gezellig en een natuurdroom. Je wandelde vanuit de tuin een natuurgebied in, en pas na twee uur belandde je weer in de beschaving, in de vorm van een ambachtelijk ijssalon met verse hoevemelk. Living the dream.
’s Avonds nestelden we ons in het huisje, ik maakte een pasta op het kleine vuurtje, mijn lief maakte het vuur aan, ik stak elke kaars aan, en dan zou ik beginnen aan die berg boeken. Maar heb je ooit bij kaarslicht proberen lezen? Gaat dus niet. Ik las elke pagina drie keer. Het was pas zeven uur en ik zag al bijna niets meer.
Toen besloot mijn lief te gaan fietsen in de omgeving. Ik ging met mijn dochter op avontuur in het bos. Zij vond alles spannend en mooi. Ik hoorde de bomen steeds luider tegen elkaar botsen. En hoorde ik daar een dier? ‘We hebben alle prikkeldraad weggehaald, zodat de hertjes tot bij het huisje komen’, herinnerde ik me uit de mail. Hertjes. Tof. Maar wat kon er dan nog allemaal tot bij het huisje?
Mijn stadsbrein ging volle kracht en tien minuten later stond ik op straat (geen bereik in het huis, remember?) te bellen ‘of-ie toch maar terug wilde komen met die fiets?’ Toen ik daar toch stond, kon ik net zo goed kijken of er iets gebeurde op Instagram. En een mail checken kon geen kwaad, toch? Het duurt wel even, dat mentaal off the grid gaan.
Volgende week ga ik met de rugzak een stukje GR in België stappen voor mijn verjaardag. Die rugzak weegt alvast maar zeven kilo, dus ik leer bij. Moedig voorwaarts!
Achter de schermen bij Flair:
Onze favoriete hobby tijdens de zomer? Op een gezellig stoeltje zitten én een porto-tonic drinken!
Volgende week krijg je bij Flair een GRATIS 5 cl-flesje roze Porto Cruz.nn
Lees Flair in onze app
Lees je favoriete magazine gewoon op je smartphone of tablet in onze Flairapp. Download ‘m snel hieronder en veel leesplezier!
>>> Download onze app hier voor iOS en hier voor Android <<<
Je leest Eva’s edito elke week online:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
