Anaïs verhuisde voor de liefde naar New York. Terwijl ze daar haar leven opbouwt, de stad ontdekt en nieuwe vrienden maakt, mist ze s Anais oms de oude, zoals Arkasha.
Ik zit met zes vriendinnen te lunchen in Harlem wanneer ik een berichtje van een oude bekende krijg. ‘Kom af, ’t wordt tof!’ Ik ken S. uit een vorig leven, toen ik nog van hot naar her op filmsets holde. Nu nodigt hij me uit op New York Fashion Week, voor een show van de – volgens de modepers – new hip kid in town. Ik schrok m’n stoofpotje naar binnen, laat m’n gezelschap met veel verontschuldigingen achter en haast me naar de andere kant van Manhattan.
Vijf minuten voor aanvang van de show zet de taxichauffeur me af aan de ingang van een groot pand. ‘The circus is in town’, zegt hij terwijl ik afreken. Ik volg z’n blik en zie dat het wemelt van de fotografen en mode-infl uencers. Ze komen van alle kanten en staan ongeduldig – maar zonder hun eeuwige cool te verliezen – te drummen om naar binnen te mogen. Mijn cool ben ik al jaren kwijt, en ik twijfel of ze mij niet gewoon naar huis zullen sturen, maar besluit toch achteraan aan te sluiten.
De man voor me heeft blauw haar, hoge plateauzolen en een oversized leren jas met grote, uitstekende pieken. Wanneer ik hem passeer, blijven m’n lokken aan z’n outfit hangen. ‘Sorry, you caught me’, probeer ik de situatie te verklaren terwijl ik me ontwar. Door z’n grote zwarte zonnebril zie ik niet of hij met z’n ogen rolt of me simpelweg negeert. Met m’n jeans en donkere trenchcoat hoor ik hier duidelijk niet thuis. Wanneer hij enkele ogenblikken later aan de deur wordt weggestuurd, zinkt de moed me in de versleten sneakers. Onzeker ga ik me aanmelden bij de momenteel machtigste persoon van Manhattan: de vrouw die de gastenlijst beheert. Zonder me aan te kijken bladert ze een paar seconden door haar papieren, op zoek naar m’n naam, wanneer plots de drie zoetste woorden klinken: ‘Enjoy the show!’
Verbaasd laat ik de menigte achter. Ik voel me als Sjakie met het gouden ticket, die als bij toeval binnen mag in een wondere wereld, maar dan zonder oudje om m’n handje vast te houden. De show vindt plaats in een witte futuristische ruimte met een rij hoge ramen, waardoor stralend zonlicht schijnt. Iedereen is opgekleed als een fiere pauw, met de meest felle kleuren en kapsels. ‘Ik lijk op de set van Zoolander te zijn beland!’ stuur ik naar mijn lief.
Plots komen prachtige modellen een voor een de catwalk op gewandeld. Allen hebben ze hun blik op oneindig en een magnetische attitude waardoor ik zelfs de vreemdste creaties magnifiek mooi vind. De muziek wordt opgedreven en na amper veertien minuten is het alweer voorbij. Als hyperkinetische bijen zoemt de menigte uit elkaar, op zoek naar een volgend mode-event. De ruimte blijft leeg achter, maar ik zit vol inspiratie. Anna W. mag me altijd bellen.
Anaïs
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
