Raihana Amiri (22): ‘Waarom is wat ik op mijn hoofd heb belangrijker dan wat ik ín mijn hoofd heb?’

De scholen zijn opnieuw gestart, maar voor heel wat leerlingen lag er een veel ingrijpendere aanpassing op hun bord dan dat mondmasker in de klas. Het is 2020, we hebben te maken met een pandemie, global warming, een economische crisis, ... maar in vele delen van de wereld, alsook in België, gaat het nog steeds over ‘het hoofddoekenverbod’. Een verbod voor vrouwen om een doek over hun hoofd te dragen, als deel van hun geloofsbelijdenis. De tegenstanders scanderen maar al te graag dat vrouwen binnen een bepaalde bevolkingsgroep en horend bij een bepaalde godsdienst onderdrukt worden. Mede daardoor komt deze discussie elk jaar rond dezelfde periode weer boven.

COVID-19 heeft ons opnieuw doen inzien hoe verdeeld onze samenleving eigenlijk is. Ons land kende deze zomer buurten waar de politie dagelijks aanwezig was om de mensen in hun huizen ‘vast te zetten’, terwijl er in andere buurten zwembad- en barbecuefeestjes georganiseerd werden waar menig BV of politicus te vinden was. De ongelijkheid in behandeling en veroordeling door de media en anderen, dat is een onrechtvaardigheidsgevoel dat blijft sluimeren. Ook in achtergestelde buurten, waardoor deze bevolkingsgroepen zich afkeren van onze samenleving.

Waarom kan ik niet als een sterke vrouw mét mijn hoofddoek voor klanten verschijnen? Waarom moet ik me steeds verantwoorden voor wat ik draag? Waarom wil men ‘de onderdrukking’ bestrijden door zelf te onderdrukken?

Ook de wetten omtrent gezichtsbedekking kwamen nog maar eens boven. Omdat een mondmasker een deel van je gezicht bedekt, valt die wet plots weg vanwege corona. Zou een nikab dan terug toegelaten worden? Nee, dat niet, want dat is voor moslims en dat mag niet. Om die moslimvrouwen te beschermen, wordt er gezegd. Is dat zo?

Ik stel me, als moslima, vragen. Waarom is wat ik op mijn hoofd heb belangrijker dan wat ik ín mijn hoofd heb? Waarom word ik door de maatschappij beperkt omwille van het dragen van een hoofddoek? Waarom moet ik bij elke studiekeuze de afweging maken of ik in die sector mijn geloof nog wel steeds kan belijden met een hoofddoek of niet? Waarom kan ik niet als een sterke vrouw mét mijn hoofddoek voor klanten verschijnen? Waarom moet ik me steeds verantwoorden voor wat ik draag? Waarom wil men ‘de onderdrukking’ bestrijden door zelf te onderdrukken?

Op de achtergrond

Maar ik krijg ook vragen terug. Waarom draag je een hoofddoek? Doe je dit wel uit de vrije wil? Wanneer een moslimvrouw de puberteit bereikt, wordt er binnen de islam verwacht dat ze haar haren bedekt. Soms wordt dit eerder al gestimuleerd, zodat je er aan kan wennen. Het gaat bovenal om de eigen wil van de drager, ben jij klaar om je toe te wijden aan je geloof? Wil je dan je geloof belijden door een hoofddoek te dragen? Kan je dat aan? En tegenwoordig komt daarbij: ben je bereid om dan te kiezen voor een leven op de achtergrond van de maatschappij aangezien je weinig jobs kan vinden waar je een hoofddoek mag dragen? Ben je er nog niet klaar voor? Dat weerhoudt je er niet van in God te geloven en de islam als religie te kiezen. Bovendien zijn er ook heel wat andere, belangrijkere aspecten van de islam om uit te dragen.

Ik heb als hoofddoekdragende moslima ook al die vragen moeten stellen en die keuzes moeten maken. Ik heb met volle overtuiging gekozen voor mijn geloof en werd dus absoluut niet onderdrukt of verplicht door iemand om een hoofddoek te dragen. Maar er is ook tegenkanting vanuit de gemeenschap zelf vanwege alle problemen waarmee we te maken krijgen door het dragen van een hoofddoek. Het klinkt misschien ongeloofwaardig, maar er zijn meisjes die binnen hun familie net aangespoord worden om géén hoofddoek te dragen.

Ook voor mij is dit een strijd. Ik heb zelf gekozen om een hoofddoek te dragen om op die manier God te dienen. Dat mijn familie hier geen voorstander van is, heeft voor mij absoluut geen belang. Noch mijn ouders noch mijn vrienden hebben hier iets over te zeggen, laat staan een derde zoals de overheid, die predikt voor religieuze vrijheid voor de ene en bevrijding van godsdienst voor de andere.

‘Zet je hoofddoek af want dat is een teken van onderdrukking!’

Dat een vrouw een hoofddoek wil dragen wordt veelal gezien als de vrouw die wordt benadeeld ten opzichte van de man. ‘Omdat de mannen hun lusten niet in bedwang kunnen houden moeten vrouwen een hoofddoek dragen’, hoor ik weleens, iets wat zeker niet het geval is. Op sociale media zien we veel te vaak voorbeelden van moslima’s en niet-moslima’s die volledig bedekt én zelfs met hoofddoek nog steeds lastiggevallen worden door mannen.

Moslima’s dragen een hoofddoek enkel en alleen voor Allah, omdat Hij het wil. Het dragen van een hoofddoek is een vorm van aanbidding. Daarnaast horen mannelijke moslims zich ook te gedragen volgens de regels. In de Koran noemt Allah de hidjab voor mannen alvorens Hij over de hidjab van de vrouw spreekt.

Surah Noor:

‘Zeg (O Mohammed) de gelovigen mannen hun blikken neer te slaan en dat zij hun passie beheersen. Dat is zuiverder voor hen. Waarlijk Allah is zich welbewust over wat zij doen.’

De Quran 24:30

Vervolgens spreekt Allah de barmhartige over de hijaab van een vrouw.

‘En zeg de gelovige vrouwen hun blikken neer te slaan en hun kuisheid te bewaken en hun schoonheid niet te tonen dan hetgeen ervan zichtbaar moet zijn. En zij moeten de sluiers volledig over hun boezems dragen en hun schoonheid niet openlijk tonen behalve voor hun echtgenoten, hun vaders, hun schoonvaders,...’

De Quran 24:31

Wij leven in een ‘democratisch’ land. Daarbij is de vrije mening toegelaten, maar ook het praktiseren van de geloofsovertuiging. Waarom voel ik me dan onderdrukt? Waarom beïnvloedt mijn keuze voor een hoofddoek het succes dat ik kan boeken in mijn carrière? Niet alleen ik, maar ook andere hoofddoekdragende moslima’s met enorme capaciteiten die actief willen zijn op alle vlakken in de samenleving en heel wat willen bijdragen aan de maatschappij en de economie ervaren deze nadelen.

We leven in een wereld waar iedereen zijn identiteit en zijn plek in de maatschappij zoekt, maar wat als er geen plek is voor mijn identiteit? Want als ik mijn identiteit elke dag aan de schoolpoort of aan de ingang van mijn werk moet achterlaten, heb ik er dan eigenlijk wel een? Wat maakt het verschil tussen jou en mij wanneer ik kies voor een hoofddoek en jij voor een kruisje aan je halsketting? Wat maakt mijn uiting voor mijn geloofsovertuiging zoveel dreigender voor de maatschappij dat ik mij dag in dag uit ongemakkelijk moet voelen omdat ik een deel van mezelf moet missen?

Raihana Amiri (22) is lid van BYAR (Belgian Youth Against Racism), een organisatie, opgericht door jongeren, die opkomt voor gelijke rechten voor alle minderheden. BYAR strijdt met andere woorden niet alleen tegen racisme, maar tegen alle vormen van discriminatie. Als moslima mengt ze zich extra in het hoofddoekendebat. Ze studeert Toegepaste architectuur in Mechelen. Je kan Raihana hier volgen op Instagram. Volg hier ook de Instagrampagina van BYAR.

Wil je reageren? Voel je je geroepen om ook je mening te laten horen? Stuur je opinie of open brief dan naar megafoon@flair.be !