‘Je wist waar je aan begon. Wat mij betreft, is dat de meest onzinnige opmerking die je kan krijgen of geven.’
‘Het moederschap is voor mij weten dat je ergens tegenaan gaat knallen, maar niet wanneer en hoe groot de schade gaat zijn’
Columniste Nele werd drie jaar geleden moeder en desondanks of net daarom doet ze het nog eens opnieuw! Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap: lichaamssappige verhalen van onvoorwaardelijke liefde, van snot tot natte prot.
Je wist waar je aan begon. Wat mij betreft, is dat de meest onzinnige opmerking die je kan krijgen of geven. Zeker wanneer het gaat over het hebben van kinderen en het effect daarvan: op wie je bent, wat je doet, hoe en wanneer je het doet, op je relatie en sociale interacties, op je leven, kortom. Dat effect valt vaak namelijk weleens tegen en als je daar eens luidop iets niet extreem vrolijkmakends over durft zeggen, word je weggezet als naïeveling. Want wat had je dan gedacht? Je wist toch waar je aan begon?
Wel, niet echt. Hoe kan dat zelfs? Je kan je ergens zo goed mogelijk op voorbereiden, met kennis van alle feiten en de volgorde waarin verschillende gebeurtenissen elkaar opvolgen. Maar je kan nooit weten hoe je je gaat voelen tijdens dat proces. Als ouders écht wisten waaraan ze begonnen, zouden ze immers snel stoppen. Of toch veel van hen. En dat komt niet zomaar omdat ze onderschat hebben waaraan ze begonnen.
Hoe moeders – en andere ouders – dat moederschap beleven, hangt dan ook vooral af van hun kind(eren) en het feit of die kinderen het makkelijk of moeilijk hebben. Een gemak of moeilijkheid waarvoor je als ouder bovendien niet altijd verantwoordelijk bent. Het zijn die makkelijk- en moeilijkheden, gecombineerd met die van jezelf, die bepalen hoe het verdergaat na dat begin. Er zijn dus geen zekerheden in het ouderschap. Het moederschap is voor mij daarom meer een soort van accident waiting to happen: je weet dat je ergens tegenaan gaat knallen, in volle snelheid. Maar je weet niet wanneer en hoe groot de schade gaat zijn. Wordt het een krasje, een bluts of ga je total loss?
Het enige wat je echt weet voor je eraan begint, is dat je het onverwachte moet verwachten. Zelf word ik nog meermaals opgepeuzeld, ingeslikt en weer uitgespuwd door het moederschap. En toen ik een tijd geleden nat van het maagsap op de grond lag met mentale problemen, hoorde ik sommigen in de verte zeggen dat ze dat al van ver hadden zien aankomen. Zelfs ik had toch moeten weten waaraan ik begonnen was? Wel: ja en nee. Ik wist waaraan ik begon toen ik kinderen kreeg. Ik wist niet dat ik dat tegelijk moeilijk en gemakkelijk, vreselijk en heerlijk zou vinden.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
