Arkasha woont in Antwerpen. Over alles wat goed gaat in haar leven, en zeker over alles wat misloopt, schrijft ze naar Anaïs, die in New York woont. Deze week: het moederschap.
Hoi Anaïs,
De zomer is begonnen. Mijn lief ging afgelopen weekend met vrienden naar een festival in de Kempen, ik was dus nog eens home alone. Al kwam er niet veel ‘home’ noch ‘alone’ aan te pas. Al onze meubels en spullen staan als een grote rommelhoop in de hoek van ons nieuwe appartement, voorzien van een vers laagje stof. De vloer moest opnieuw worden afgeschuurd en alles hangt vol. Mijn vluchtmechanisme trad in werking, dus ging ik op de lappen. Vrijdagavond was er een afterwork in mijn co-working. En hoewel ik had gepland niet al mijn pijlen te verschieten omdat ik eigenlijk zaterdag ging feesten, eindigde de onverwachte avond alsnog in een bacchanaal.
Zaterdag ging ik met een vriendin, haar baby’tje van zeven weken en een kloppend hoofd naar de markt op het Theaterplein. Zij wist, net als jij en ik, niet helemaal zeker of ze moeder wilde worden. Zou ze nog wel tijd hebben voor zichzelf? Zou ze nog naar festivals kunnen? Of tien jaar lang gedoemd zijn tot vakanties in Center Parcs? Nu haar baby er is, blijkt van niet. Ze zijn zelfs al in Frankrijk gaan kamperen. En ze zei dat ze ‘dit gevoel, achteraf gezien, toch echt niet had willen missen’. Ik vond het hartverwarmend en geruststellend.
De dj op de camping draaide You Can Leave Your Hat On, waarop hij en zijn drie makkers begonnen te strippen.
’s Avonds had ik opnieuw met mijn collega’s afgesproken. Na rijst, curry en een wijntje in de tuin trokken we opnieuw de dansvloer op. Oh, Anaïs, er is niks waar ik zó van hou als van dansen, zwanzen en sjansen op een feestje. Ik heb supertoffe mensen ontmoet, grappen uitgehaald en heel hard gelachen. Mijn vriend kwam ’s ochtends thuis, toen ik nog maar een paar uur in bed lag. Ook hij had een fantastisch weekend gehad. De dj op de camping draaide You Can Leave Your Hat On, waarop hij en zijn drie makkers begonnen te strippen. Maar door een rookbommetje was er verwarring en werden de vier halfnaakte heren plots hardhandig gefouilleerd door de politie. Voor je denkt dat dit het begin is van een erotische scène: ze moesten zich wel eerst opnieuw aankleden. Erg onlogisch, als je ’t mij vraagt.
Zondagavond bestelden hij en ik om ter brakst een pokébowl en keken we heel Netflix uit. Zo ook Friends-aflevering The One with Barry and Mindy’s Wedding, waarin Monica en Richard het uitmaken omdat zij nog kinderen wil en hij niet. ‘Wil jij nu eigenlijk kinderen?’ vraag ik rechtuit aan mijn vriend. ‘Misschien’, antwoordt hij. Dat was ook al zijn antwoord toen we elkaar leerden kennen. Bij mij ook, trouwens. Maar nu ik mijn vriendin zag en zij haar prachtige baby weet te combineren met zelfzorg én plezier, gingen mijn eierstokken toch weer wat luider rammelen. Volgend weekend gaan we met een hele hoop vrienden, inclusief hun kroost, naar de Ardennen. Eens benieuwd wat die eierstokken dán zullen doen.
Arkasha
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
