‘Na enkele maanden moederen meen ik te mogen besluiten dat kinderen al uitgesproken wezentjes zijn van bij het begin, alleen in miniatuurformaat.’
‘In tijden van nieuwe gadgets en software is er nog steeds geen duidelijk stappenplan voor het ouderschap’
Vorige zomer startte onze columniste Laura (30) met een hormoonbehandeling om een kindje te kunnen krijgen van haar overleden man Kobe. Eerder dit jaar kondigde ze haar zwangerschap aan en op 20 juli 2023 kon ze hun prachtige dochter Aster in de armen sluiten. Ze neemt ons mee tijdens haar eerste momenten als kersverse mama.
Lang voor mijn wens om mama te worden tot uiting kwam, was ik ervan overtuigd dat ouders alle controle hadden over hoe kinderen zich ontwikkelden. Kobe en ik voerden, jaren voordat hij ziek werd, hypothetische gesprekken over welke normen en waarden we onze kinderen wilden geven, hoe we ons wilden verhouden ten opzichte van onze kroost en hoe we onze weekends als ouders wilden invullen eens ons gezin vorm zou krijgen. Ik stelde me dat nieuwe gezinslid voor als een onbeschreven blad dat wij als ouders mochten inkleuren. Mooi mis.
Na enkele maanden moederen meen ik te mogen besluiten dat kinderen al uitgesproken wezentjes zijn van bij het begin, alleen in miniatuurformaat. Ze vermommen zich hooguit als onbeschreven bladen. En hoewel ik nog steeds overtuigd ben van de impact die je als ouder hebt op de leefwereld en het waardekader van je koters, merk ik elke dag opnieuw hoe elk kind met een eigen persoonlijkheid ter wereld komt.
Aster wordt elke dag een beetje meer zichzelf en ik zie het als mijn taak om haar in haar ontwikkeling bij te staan op de manier die mij, naar eigen aanvoelen, het meest geschikt lijkt. Een algemene gebruiksaanwijzing voor het unieke model dat mijn dochter is, vond ik nog niet, maar dat geldt gelukkig voor elke ouder. We doen allemaal maar wat, mag ik concluderen. Hoewel er vast en zeker thema’s bestaan in de opvoeding van een kind die bestudeerd en onderbouwd werden, heeft elke ouder vooral zijn of haar eigen aanpak, gebaseerd op persoonlijke overtuigingen, ervaringen en intuïtie.
Mijn naïeve veronderstelling dat elke volwassene de nodige wijsheid in pacht heeft, stelde ik noodgedwongen bij.
Ik was er nochtans zelf dertig jaar lang stellig van overtuigd dat mijn ouders wel wisten wat ze deden en dat ikzelf op de gezegende leeftijd van dertig ook wel de nodige kennis vergaard zou hebben om de kunst van het leven te beheersen. De ontsteltenis was dan ook groot toen ik tot het besef kwam dat iedereen maar wat doet. De een al wat succesvoller dan de ander. Mijn naïeve veronderstelling dat elke volwassene de nodige wijsheid in pacht heeft, stelde ik noodgedwongen bij. Ook in het ouderschap leer ik gaandeweg die onzekerheid te omarmen.
In tijden van nieuwe gadgets en ingewikkelde software met ellenlange gebruiksaanwijzingen schreef er nog niemand een duidelijk stappenplan uit voor het ouderschap. Er volgt geen foutmelding bij een verkeerde keuze en er zijn geen helpdeskmedewerkers om je de weg te wijzen. En misschien vormt dat net de magie van het ouderschap. Al weet ChatGPT me gelukkig wel een antwoord te bieden als ik de chatbot midden in de nacht vraag welke eigenschappen een goede ouder bezit, hoe ik mijn baby kan troosten wanneer die ontroostbaar lijkt of hoe ik een peuter het best benader na een woede-uitbarsting. Een onbeschreven blad is dochterlief beslist niet. Maar een garantie op een boeiend verhaal vol onverwachte plotwendingen zeker wel.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
