PUNT. werd 4 jaar geleden opgericht na de stille mars tegen seksueel geweld in Antwerpen, ter ere van Julie Van Espen.
‘Als we niet snel politieke en financiële steun krijgen, zal PUNT. haar deuren moeten sluiten’
De vzw PUNT. zet zich al vier jaar in tegen seksueel geweld. Sinds de stille mars tegen seksueel geweld ter ere van Julie Van Espen, bieden ze slachtoffers van seksueel geweld de hulp die ze nodig hebben. Maar daar dreigt nu een einde aan te komen, daarom trekt de organisatie via deze open brief aan de alarmbel.
Deze tekst werd geschreven door Sophie Wouters, algemeen coördinator van PUNT. vzw.
Het is met pijn in het hart dat we dit moeten schrijven. Als we niet snel politieke en financiële steun krijgen, zal PUNT. haar deuren mogelijks binnen enkele maanden moeten sluiten. PUNT. is nog maar enkele maanden financieel stabiel genoeg om alle hulpverlening die er nu is, draaiende te kunnen houden. We liepen de laatste maanden al heel wat kabinetten af, maar zolang de noodzaak van onze organisatie en langdurige zorg na seksueel geweld niet erkend wordt, zullen wij gedwongen zijn om 1000 geholpen mensen, 120 vrijwilligers en 3 werknemers in de kou te zetten.
Zolang de noodzaak van onze organisatie en langdurige zorg na seksueel geweld niet erkend worden, zullen wij gedwongen zijn om 1000 geholpen mensen, 120 vrijwilligers en 3 werknemers in de kou te zetten.
We zijn ondertussen vier jaar na de dood van Julie Van Espen, vier jaar na de stille mars tegen seksueel geweld, vier jaar nadat we met 15.000 mensen de straten van Antwerpen ijzingwekkend stil maakten. Vandaag, vier jaar later, hebben we het gevoel dat we van het kastje naar de muur worden gestuurd. De subsidiekranen worden overal aan- of eerder dichtgeschroefd. Telkens met de boodschap dat men al politieke inspanningen levert. Er zijn inderdaad al grote stappen gezet, zoals de uitbreiding van de zorgcentra na seksueel geweld en het nieuw seksueel strafrecht, maar we zijn er nog lang niet.
De zorgcentra na seksueel geweld vangen slachtoffers op waarbij de feiten maximum een maand geleden zijn: acuut slachtofferschap dus. Maar de personen die graag langdurige hulp willen of hulp willen op het moment dat het feit langer dan een maand geleden is, weten niet waar ze terechtkunnen. Dan mag je hopen dat je een therapeut vindt die er iets van kent, geen wachtlijst heeft en niet te duur is. CAW (Centrum Algemeen Welzijnswerk, red.) en CGG (Centra Geestelijke Gezondheidszorg, red.) doen hun best om de gepaste hulp te bieden en wachtlijsten laag te houden, maar ze komen handen tekort. Het is net de sterkte van PUNT. om overbevraagde initiatieven te ontlasten met daarbovenop een specifieke expertise in seksueel geweld. Als wij onze deuren moeten sluiten, nemen we de enige houvast van slachtoffers af, met alle gevolgen van dien zoals werkuitval, depressie, angsten of suïcidale gedachten. Dat kunnen we als samenleving toch niet toelaten?
We geloven in ons systeem, maar kijken dit keer met argusogen naar de politiek: Waar blijft de steun?
PUNT. helpt al vier jaar slachtoffers van seksueel geweld. We krijgen vier nieuwe aanmeldingen per week van slachtoffers die geen andere plek vinden. Een organisatie die functioneert op professionele vrijwilligers, dekt het gat in de hulpverlening – dat voelt onwezenlijk. We appreciëren dat politici dit op lange termijn willen bekijken, maar het gaat over nú. Nu hebben we de financiële steun nodig om onze cliënten niet in de kou te zetten. We zijn niet alleen, kijk naar instanties zoals Tejo of de zelfmoordlijn, die ook uit hun voegen barsten. We benadrukken hierbij de politieke verantwoordelijkheid, in de eerste plaats deze van Welzijn, om hulpverlening te garanderen. Gebruik de middelen om samenwerkingsverbanden te creëren met bestaande initiatieven die hun effect reeds bewezen hebben. Gebruik de middelen niet om nog meer fragmentatie te creëren.
We geloven in ons systeem, maar kijken dit keer met argusogen naar de politiek: Waar blijft de steun? De groei blijft zich voortzetten, de nood blijft stijgen. Wij kunnen dit niet alleen dragen zonder structurele steun. Laat ons samen nadenken, laat ons samenwerken en laat ons vooral samen oplossingen vinden. Wij horen en zien alle slachtoffers, horen en zien jullie ze ook?
‘Er is enkele weken geleden een cliënt opgestart in mijn praktijk die haar eerste contact met hulpverlening via PUNT. kreeg. Zij was erg tevreden van jullie en de info die ze kreeg!’ – Thomas, seksuoloog
‘PUNT. is mijn enige houvast op dit moment.’ – cliënt, anoniem
‘Mijn psycholoog zag hoe ik was veranderd en zei dat PUNT. mij iets gaf wat hij helemaal niet kon. Bedankt!’ – cliënt, anoniem
Geschreven door Sophie Wouters van PUNT.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
