'Ik sta soms in het midden van de nacht op om te controleren of ze nog ademen in hun bedje.'
Mieke (35): ‘Nog geen half jaar na de geboorte van Basil was ik opnieuw zwanger’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Mieke (35) had al twee zonen Lou (10) en Jelle (12) uit een vorige relatie. Met haar nieuwe partner Pieter (37) kreeg ze nog twee kleine spruiten Ties en Basil (1,5) kort op elkaar.
‘Pieter en ik kenden elkaar nog geen jaar toen we voor de eerste keer zwanger waren’, vertelt Mieke. ‘We kwamen allebei uit een lange relatie en vonden bij elkaar troost en weer liefde. Ik had al twee zoontjes, maar Pieter had nog geen kinderen. Hij had wel een grote kinderwens, maar het lukte niet met zijn vorige vriendin. We besloten er niet lang mee te wachten, omdat we dachten dat het door onze iets oudere leeftijd moeilijker zou zijn om zwanger te raken. Niets was minder waar! We waren onmiddellijk zwanger en nog geen half jaar na de geboorte van Basil, was ik opnieuw zwanger!’
Domper
‘Ik wilde Pieter op een originele manier vertellen dat ik zwanger was van ons eerste kindje samen en deed dit door zijn hond een T-shirt aan te trekken met daarop: grote broer’, zegt Mieke. ‘Toen hij thuiskwam van het werk, was hij compleet van slag. Hij had eerst zelf niets door en vroeg verbaasd waarom zijn hond een shirt aanhad (lacht).’
Wat niet zo handig is aan tweemaal kort op elkaar zwanger zijn en dan nog eens twee keer in de zomer, is dat je niet op een terrasje kan genieten van een lekker glaasje wijn of sangria.
‘We vertelden het nieuws van onze eerste zwangerschap met een bang hartje aan onze familie en vrienden omdat we helemaal nog niet lang samen waren en zelfs nog niet samenwoonden’, gaat Mieke verder. ‘Ons vermoeden klopte helaas: bijna niemand reageerde enthousiast op het goede nieuws en dat was voor ons toch een beetje een domper op de feestvreugde. Gelukkig draaide iedereen later bij.’
Rughernia
‘Toen ik zwanger was van Basil had ik geen kwaaltjes, maar bij Ties een half jaar later had ik het een pak zwaarder’, aldus Mieke. ‘Ik was voortdurend enorm vermoeid en ik had enorm veel last van brandend maagzuur. Wat ook niet zo handig is aan tweemaal kort op elkaar zwanger zijn en dan nog eens twee keer in de zomer, is dat je niet op een terrasje kan genieten van een lekker glaasje wijn of sangria. Dat miste ik echt!’
Benieuwd naar meer Babyb(r)abbels? Je vindt ze allemaal hier.
‘Ik werd een aantal jaar geleden geopereerd aan een rughernia waardoor ik geen spuit meer wilde in mijn rug’, vertelt Mieke. ‘Daardoor weigerde ik een epidurale tijdens mijn laatste twee bevallingen. Een warm bad, goede vroedvrouwen en een ondersteunende partner hielpen me echt door de pijn. De vroedvrouw was lief, maar ook heel streng en dat had ik net nodig. Niet liggen, maar blijven bewegen was haar motto en het werkte twee keer ongelooflijk goed.’
Minder sociaal contact
‘Pieter koos beide namen en ik was onmiddellijk akkoord’, aldus Mieke. ‘Ik wilde net zoals bij Basil meteen naar huis nadat ik van Ties beviel. Ik hou absoluut niet van ziekenhuizen. We moesten voor alle zekerheid wel één nachtje blijven en de dag erna lag ik al comfy in mijn eigen zetel. Ik heb al twee oudere zonen waardoor ik de bevalling en kraamperiode bij de twee jongsten veel bewuster beleefde. Ik wist nu namelijk wat ik kon verwachten en kon er daardoor meer van genieten.’
Ik durf soms in het midden van de nacht op te staan om te controleren of ze nog ademen in hun bedje.
‘Het is ook met momenten wel zwaar, want naast het baby’tje lopen er nog drie kinderen rond bij ons thuis’, besluit Mieke. ‘Ik heb minder tijd met mijn vrienden, maar ik weet ook dat dit wel terugkomt. Het moederschap maakte me ook emotioneler én bezorgder. Ik durf soms in het midden van de nacht op te staan om te controleren of ze nog ademen in hun bedje.‘
Deze shoot was een verjaardagscadeautje van mijn vriend. Ik was dertig weken zwanger, maar ik voelde me die dag eigenlijk enorm misselijk. Gelukkig zie je dat niet op de foto’s.
Fotograaf: Fotografie Symons
Pieter en ik zijn (bij)gelovig. Toen ik 39 weken zwanger was, maakten we een uitstap naar het bedevaartsoord Scherpenheuvel. Daar brandden we een kaarsje zodat alles vlot zou verlopen.
Pieter wilde zo graag papa worden, de liefde voor zijn zoontjes is dan ook ontzettend groot. Deze foto werd gemaakt toen Basil slechts enkele minuten oud was.
Ties zijn geboortesuiker waren natuurlijk Smarties. We vonden dit ontzettend grappig.
Week om week blijven ook mijn oudste zoontjes bij ons. Ik droomde stiekem van een meisje, maar als ik mijn vier stoere jongens zie, slaat mijn hart een keertje over.
Onze hond Luke is heel geïnteresseerd in de kindjes. We lieten hem van in het begin kennismaken met de baby’s. Hij kijkt graag toe, maar blijft altijd op een veilige afstand.
Bij de geboorte leek Ties niet op zijn broertje Basil, maar week na week beginnen ze steeds meer en meer op elkaar te lijken. Ik vind het leuk om ze dezelfde kleertjes aan te doen.
Ik ben leerkracht en mijn leerlingen maakten voor Ties een geboorteboom met allerlei leuke wensen in. Ik vond het een topcadeau en gaf het een mooi plaatsje in ons huis.
Ik maak graag foto’s en vind het leuk als de kindjes model staan. Deze foto nam ik in de Begijnhofkerk te Tienen.
De zee doet me denken aan mijn fantastische kindertijd. Ik neem mijn eigen kinderen dan ook graag mee naar daar. Basil was zes maanden oud op deze foto en ik was toen zwanger van Ties.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
