De meeste leerkrachten vinden dat ze het mooiste beroep van de wereld hebben. Maar wat als je geviseerd wordt door een leerling of een hele klas? Drie leerkrachten delen hun ergste ervaring.
Sanne (28) werd bedreigd en achtervolgd
‘Vorig jaar werd ik voor het eerst in mijn carrière als leerkracht bedreigd. Een jongen aan wie ik lesgaf, kwam na een incident over iets banaals heel dicht bij me staan. Mijn hart begon een pak sneller te slaan toen hij fluisterde: Hoe gaat het tegenwoordig met jou, daar in je nieuwe stek? Dat klinkt misschien onschuldig, maar ik was nog maar net verhuisd. Zelfs collega’s met wie ik al jaren samenwerk, kenden mijn nieuwe adres niet, terwijl hij precies wist waar ik woonde.’
‘Diezelfde dag kwam ik hem na school tegen aan de bushalte. Zodra hij me zag, kwam hij met een brede glimlach naast me staan, en zodra mijn bus arriveerde, stapte hij na mij op, terwijl hij op internaat zat en niets verloren had in mijn gemeente. Omdat ik het niet vertrouwde, stapte ik halverwege mijn route van de bus en belde ik mijn vriend om me op te pikken. Omdat ik schrik had, zat ik de volgende dag al bij de directeur. Er werd overeengekomen dat hij mijn les niet meer binnen mocht tot het einde van het schooljaar, en sindsdien blijft hij uit mijn buurt. Gelukkig maar, want zoiets laat toch een indruk na.’
Elke (23) keek op van het taalgebruik in haar kleuterklas
‘Een tijdje geleden verving ik voor enkele weken een kleuterjuf uit de tweede kleuterklas. In mijn klasje had ik een kleuter die maar niet wilde luisteren, waardoor ik geen andere oplossing zag dan hem even in de hoek te zetten. De jongen was het daar niet mee eens en beweerde dat zijn mama op mij zou slaan. Ik zei dat ik dat eens aan zijn mama zou vragen, waarop de kleuter zei: Dan komt papa met een mes naar school. Ik kon mijn oren niet geloven.’
Als kleuters al zo heftig reageren, hou ik mijn hart vast voor wat dat op latere leeftijd zal geven.
‘Na school sprak ik meteen zijn ouders aan. De mama probeerde het incident van tafel te vegen en beweerde dat haar kind zoiets nooit zou zeggen, maar de papa gaf al snel toe dat hij niet bepaald een engeltje is en dat ze thuis ook veel problemen hebben. Ik heb geen idee hoe het vandaag met die jongen gaat, maar ik hoop dat hij op het goede spoor zit. Want als kleuters al zo heftig reageren, hou ik mijn hart vast voor wat dat op latere leeftijd zal geven.’
Ellen (23) had niet gedacht met geweld geconfronteerd te worden als leerkracht lager onderwijs
‘Ik geef les in het vijfde leerjaar. Vorige week had ik toezicht met een collega, toen ik hem plots hoorde roepen. Hij liep naar twee leerlingen van mijn klas, die op de speelplaats aan het vechten waren. De ene kneep de keel van zijn klasgenoot dicht, terwijl de andere met volle vuist op zijn gezicht probeerde te kloppen. Het is misschien erg om te zeggen, maar ik heb eerst mijn mannelijke collega tussenbeide laten komen vooraleer ik me er zelf mee moeide. Mijn collega kreeg daarbij een mep in zijn gezicht. Met veel moeite kregen we de leerlingen uit elkaar.’
‘Ik heb daarna met elk van hen afzonderlijk samengezeten, om hun kant van het verhaal te horen. Een van hen greep me tweemaal bij de keel, ter illustratie van wat zijn klasgenoot had gedaan. Ik liet niet merken dat ik twee keer serieus verschoot. Hij liet dan wel meteen los, maar kneep telkens goed door. Toen ik in het onderwijs stapte, had ik niet verwacht dat ik zulke zaken op mijn bord zou krijgen. Ik schrik daar echt van en vraag me dan ook af of hun opvoeding niet te laks is. In mijn tijd had ik niet in de keel van mijn leerkrachten moeten knijpen, maar tegenwoordig reageren ouders daar amper of zelfs niet op.’
Meer straffe verhalen:
