Elke dag maken we tal van keuzes, maar een verkeerde beslissing kan je jarenlang achtervolgen. Femke (29) vertelt over een beslissing die ze maar al te graag zou terugdraaien. Toen ze drie maanden in verwachting was, zette ze een punt achter haar relatie. Ze heeft spijt dat ze haar ex-vriend heeft erkend als vader.
‘Ik geloof niet in liefde op het eerste gezicht, maar toen ik Stijn voor het eerst zag, moest ik mijn mening bijstellen, want ik was op slag verliefd. In het najaar van 2017 ontmoette ik hem op café. Stijn was vijftien jaar ouder dan ik, maar vanaf ons eerste contact zaten we op dezelfde golflengte. We hadden dezelfde visie over het leven, wat maakte dat we die avond urenlang aan elkaars lippen hingen. Omdat we elkaar wel beter wilden leren kennen, wisselden we gsm-nummers uit. Het duurde niet lang voordat er sms’jes heen en weer werden gestuurd en we nog een keer afspraken. Drie maanden na onze eerste ontmoeting waren we zo verliefd dat we een relatie begonnen.’
Ware aard
‘Het klikte zo goed tussen ons dat ik Stijn al snel zag als potentiële echtgenoot en vader voor toekomstige kinderen. Tijdens onze gesprekken hadden we het vaak over onze toekomst. Ik had een vurige kinderwens. Ook Stijn, die al 42 was, kon zich geen leven zonder kinderen inbeelden. Omdat ik ervan overtuigd was dat ik mijn prins op het witte paard had gevonden, besloten we na een relatie van zes maanden om voor een kindje te gaan.’
Toen ik anderhalve maand zwanger was, stelde hij na een discussie voor om toch nog abortus te plegen (stil).
‘Ik stopte met de pil en amper een maand later was ik al zwanger. Stijn was dolenthousiast en stelde voor om zo snel mogelijk onder één dak te wonen. Ik zette mijn huis te koop en trok vervolgens bij hem in. Tot dan was er geen vuiltje aan de lucht. We keken uit naar ons leven samen en de komst van ons kindje, maar zodra we onder één dak woonden, leerde ik Stijns ware aard kennen. Ik merkte algauw dat Stijn niet vies was van alcohol. Als ik daar wat van zei, leidde dat tot discussies en zei hij zeer kwetsende dingen. Zo vroeg hij me meermaals of het wel zijn kind was.’
‘Toen ik anderhalve maand zwanger was, stelde hij na een discussie voor om toch nog abortus te plegen (stil). Dat zou natuurlijk in geen geval gebeuren, want we hadden samen bewust voor dit kind gekozen. Een andere keer – toen ik met mijn moeder op citytrip was – beschuldigde hij mij ervan dat ik zijn kind had ontvoerd, terwijl ik nog niet eens bevallen was! Zijn gedrag werd steeds erger, en daarom zette ik na de zoveelste discussie een punt achter onze relatie. Ik was op dat moment drie maanden zwanger.’
Geen goed voorbeeld
‘Mijn dochtertje Ella is het beste wat me ooit overkomen is, maar mijn ex erkennen als haar vader is de domste beslissing ooit. Toen Ella geboren werd, was ik van mening dat mijn dochter het recht heeft om te weten wie haar biologische vader is. Nu hebben Stijn en ik uitsluitend contact in functie van onze dochter. We delen co-ouderschap. Om de veertien dagen is Ella een weekend bij hem, maar tijdens die momenten ben ik geen seconde gerust. ‘
Toen Ella geboren werd, was ik van mening dat mijn dochter het recht heeft om te weten wie haar biologische vader is.
‘Stijn is geen haar veranderd. Vanuit verschillende bronnen verneem ik dat hij nog steeds drinkt. Ik beweer niet dat hij een slechte vader is, maar hij stelt geen goed voorbeeld voor zijn dochter. Ik heb dan ook ontzettend veel spijt dat ik hem heb erkend als vader, want hierdoor zal ik de komende jaren, tot onze dochter volwassen is, Stijn in mijn leven hebben. Elke beslissing, klein of groot, zal in overleg met hem moeten gebeuren, en daar baal ik enorm van. ’
Lees ook:
