Sylvie kreeg een dubbele straf: ze heeft een burn-out die heel haar leven bepaalt en kwam daardoor in een neerwaartse spiraal van armoede terecht.
‘Vier jaar geleden was ik secretaresse en dat ging helemaal niet goed. Op hetzelfde moment ontdekte ik dat de vader van mijn dochter vreemdging en ging ik bij hem weg. Ik had ongelooflijk veel stress en was ontzettend moe. Ik was fysiek en mentaal uitgeput. Op een ochtend wilde ik mijn tanden poetsen, maar mijn hand reageerde niet meer. Mijn arts stelde de diagnose: een dubbele burn-out, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak.
Alles gaat moeizaam bij een burn-out. Omdat ik mijn rekeningen niet op tijd betaal, lopen de boetes op.
In plaats van ziekteverlof te nemen, vroeg ik om ontslagen te worden, zodat ik een werkloosheidsuitkering kon krijgen en cursussen kon volgen om me te heroriënteren. Maar als je een burn-out hebt, gaat alles moeizaam. De rekeningen betalen, administratieve stappen ondernemen, schoonmaken... dat kon allemaal wachten tot later. Daardoor kreeg ik veel boetes en liepen de schulden op.’
Terug naar school
‘Toch besloot ik om terug naar school te gaan. Het is namelijk mijn droom om lerares in het lager onderwijs te worden. De VDAB laat me met behoud van mijn uitkering studeren, op voorwaarde dat ik elk jaar slaag. In het begin was ik heel gemotiveerd, maar de vermoeidheid sloeg snel toe. Ik ben vaak afwezig tijdens de lessen, omdat de dagen gewoon te lang zijn voor mij. Het zal heel moeilijk zijn om dit eerste jaar te slagen. Als ik niet slaag, weet ik het echt niet meer... Mijn aandoening kost niet zo veel. Mijn psycholoog werkt in een centrum voor gezinsplanning voor 10 euro per sessie en antidepressiva en medische bezoeken worden door de ziekenkas terugbetaald. Aan de andere kant verlies ik enorm veel geld doordat ik niets verdien. Ik heb de grootste moeite om aan het einde van de maand de eindjes aan elkaar te knopen en ik zit bij een schuldbemiddelaar.’
