Melissa (23) heeft haar verloofde al 9 maanden niet meer kunnen zien door de coronacrisis

‘Ik ontmoette Ferhat in de zomer van 2016. Ik werkte toen als animator in een hotel in de Turkse stad Bodrum en hij werkte in datzelfde hotel als receptionist. Op een dag raakten we aan de praat, maar van liefde op het eerste gezicht was toen absoluut geen sprake. We werden goede vrienden en gingen een paar keer iets drinken voordat de vonk oversloeg. Dat ik op het einde van de zomervakantie weer richting België moest trekken en we elkaar tijdens de winterperiode (het laagseizoen, red.) hoogstwaarschijnlijk niet zouden kunnen zien, was geen afknapper voor ons. Maar toen ik op het vliegtuig richting huis stapte, kreeg ik toch mijn twijfels.’

Slechts één obstakel

‘Gelukkig hadden we een sterke relatie opgebouwd en bleef ze ook vanop afstand duren. Meer zelfs, want Ferhat kwam in datzelfde jaar nog in november twee weken richting België om mijn ouders en vrienden voor het eerst te ontmoeten. Natuurlijk stonden zij in het begin redelijk sceptisch tegenover onze relatie, maar welke bezorgde ouders zouden dat niet zijn? Maar Ferhat zijn charmes hadden niet alleen effect op mij, zo bleek. Toen ze hem in november voor het eerst ontmoetten, werden ze meteen gerustgesteld en waren ze ervan overtuigd dat we een match made in heaven waren. Gelukkig bestaat er zoiets als Skype, waardoor we de maanden zonder elkaar, op een paar meningsverschillen na (lacht), goed wisten te overbruggen. In de lente van 2017 trok ik weer richting Turkije om er te werken en van de liefde van mijn leven te genieten, en dat is wanneer Ferhat besloot om op zijn knieën te gaan.‘

Vorig jaar besloten we om dit jaar ons huwelijk te regelen, maar er stond ons nog één obstakel in de weg: Ferhats legerdienst.

‘Ik had op voorhand al duidelijk aangegeven dat onze relatie voor mij menens was, máár dat ik het niet zag zitten om mijn westerse opvoeding en privileges zomaar af te geven. In Turkije bekeren de meeste vrouwen zich voor hun verloofde tot de islam en worden ze na het huwelijk huisvrouw. Hoewel ik enorm veel respect heb voor de Turkse cultuur, wilde ik die twee dingen absoluut niet doen, en daar hadden zowel Ferhat als zijn familie begrip voor. Toen hij mij ten huwelijk vroeg, heb ik dan ook niet lang getwijfeld. In de aanloop naar ons huwelijk organiseerden we een jaar later een sprookjesachtig verlovingsfeest met alles erop en eraan en kwamen mijn ouders en onze vrienden speciaal naar Turkije om mee te vieren. We woonden toen wel nog steeds apart en ik kwam elk laagseizoen gewoon weer naar België. Omdat we wilden bouwen aan onze toekomst besloten we vorig jaar om dit jaar ons huwelijk te regelen, maar er stond ons nog één obstakel in de weg: Ferhats legerdienst.’

Is liefde niet essentieel?

‘In Turkije moeten mannen nog verplicht in legerdienst, dus we spraken af dat Ferhat tijdens de winter zes maanden naar het leger zou gaan en dat we daarna aan die toekomst zouden beginnen werken. Ferhat werd gelukkig niet naar de grens met Syrië gestuurd en ik kon gretig beginnen aftellen naar onze hereniging, maar dat aftellen duurt door de coronacrisis nu veel langer dan verwacht. Ik nam op 10 november 2019 afscheid van hem en heb hem sindsdien nog niet teruggezien. Normaal gezien zou ik op 10 april weer richting Turkije vertrekken, maar dat is mij helaas niet meer gelukt. Ferhat en ik moeten elkaar nu dus al bijna negen maanden missen. Wanneer we elkaar wel weer in de armen zullen kunnen vliegen, is nog steeds een raadsel.’

Je mag voorlopig enkel naar je geliefde in Turkije reizen als je getrouwd bent. Ik denk nochtans dat je anno 2020 niet meer getrouwd moet zijn om iemand graag te zien.

‘Dat we elkaar zo lang zouden moeten missen had ik nooit zien aankomen. Ook ik zag in het begin de ernst van de situatie niet al te goed in, maar zelfs toen het duidelijk werd hoe genadeloos het virus toesloeg, drong het niet tot mij door dat ik mijn verloofde maanden niet zou kunnen zien. We hebben, tot op de dag van vandaag trouwens, amper informatie gekregen. Ik heb het gevoel dat we vergeten worden. Er wordt altijd gepraat over het feit dat mensen weer op vakantie willen én kunnen gaan, en daar ziet niemand graten in, maar ik mag niet naar Turkije reizen. Voorlopig zijn enkel essentiële reizen richting Turkije toegelaten en mag je enkel naar je geliefde reizen als je getrouwd bent. Ik denk nochtans dat je anno 2020 niet meer getrouwd moet zijn om iemand graag te zien en liefde als iets essentieels te zien.’ 

‘We moeten onze toekomstplannen dus noodgedwongen on hold zetten. En zélfs als we binnenkort aan die toekomst kunnen beginnen, zullen we moeten wachten, want het kan tot wel negen maanden duren voordat Ferhats visum door Buitenlandse Zaken goedgekeurd wordt. Als het überhaupt goedgekeurd wordt (stil). In tussentijd proberen we elkaar zoveel mogelijk liefde en affectie te geven via Skype en hoop ik stiekem dat ik vóór 20 september toch richting Turkije kan reizen. Dan verjaart mijn verloofde. Ik vierde mijn verjaardag een week geleden met een mooi boeketje bloemen dat hij online voor mij bestelde. Ik hoop hem tegen dan in real life te kunnen verrassen.’

Lees ook:

• Valerie (31) en Mik (32) zijn sinds 2018 op wereldreis en startten hun eigen reisblog op
• Tess (27) kreeg de reiskriebels te pakken nadat ze in het buitenland studeerde
• Bye bye, België: Ilse (29) verhuisde voor de liefde naar Zwitserland