5 dagdromers over hoe hun dromen hun leven beïnvloeden: ‘Het is een verslavende uitlaatklep’

Berenice (27) droomt over haar overleden broer.

‘Mijn broer is in april 2019 overleden. Ik ben altijd al wel een fantasierijke dromer geweest, maar tijdens mijn rouwproces ben ik pas echt veel beginnen dagdromen. Ook nu probeer ik hem in gedachten enigszins levend te houden. Ik stel mij dan voor hoe zijn toekomst eruit zou zien, hoe onze kinderen samen zouden spelen en hoe we net als vroeger moppen tappen. Soms lach ik zelfs met de grappen die hij in mijn dromen maakt.’

Als ik dan uit een dagdroom kom, kan ik best teleurgesteld zijn in mijzelf.

‘Op het moment zelf geniet ik daar enorm hard van, maar eens ik weer bij bewustzijn kom, kan het moeilijk zijn om de realiteit onder ogen te zien. Na zo’n episode van dagdromen vergeet ik soms zelfs even dat hij dood is. Dat is natuurlijk heel confronterend en daarom laat ik me begeleiden door een therapeut. Ik heb intussen geleerd dat ik het beter kan laten gebeuren, omdat ontkenning deel uitmaakt van het rouwproces. Er is mij een toekomst ontnomen met iemand die ik doodgraag zag, logisch dat ik het graag anders had gezien.’

Lien (22) heeft in haar dagdromen een relatie met haar grote jeugdliefde.

Lies (22): ‘Hoewel ik al meer dan een jaar samenwoon met mijn vriend en we elkaar doodgraag zien, heb ik in gedachten een relatie met mijn jeugdliefde. Vooral wanneer ik alleen ben, kan ik uren aan een stuk wegdromen bij dat sprookje. Dan stel ik mij voor hoe we alles achterlaten en met de noorderzon vertrekken of hoe die eerste keer seks eraan toe zou gaan. Ik voel mij achteraf altijd enorm schuldig ten opzichte van mijn lief, maar ik kan er tegelijkertijd maar geen genoeg van krijgen.’

Linde (27) dagdroomt soms uren aan een stuk.

‘Vroeger was ik het kind dat in de klas meermaals uit haar dromen gehaald moest worden. En ook nu kan ik uren per dag verspillen aan het overdenken van verschillende situaties. Ik denk dan na over hoe iets in de toekomst zou kunnen lopen en bedenk daar 1001 verschillende scenario’s voor. Ergens biedt dat mij een zekere rust, omdat ik dan het gevoel heb dat ik op álles voorbereid ben, maar die fantasieën zijn uiteraard niet altijd even realistisch. Soms druipt de meligheid ervan af, op andere momenten gaat alles en iedereen dood. Ikzelf ondervind daar geen last van, maar mijn vriend vindt dat natuurlijk minder leuk.’

In realiteit blijf ik diplomatisch en professioneel, maar in mijn dagdromen zeg ik wél waar het op staat.

‘Het enige waar ik af en toe mee struggel is het feit dat ik in mijn dromen dingen doe die ik in het echt nooit ofte nimmer zou durven. Als ik dan uit zo’n dagdroom kom, kan ik best teleurgesteld zijn in mijzelf. En oh ja: het neemt ook heel veel tijd in beslag. Ik werk in het onderwijs en als ik voor de klas sta dagdroom ik niet, maar ik merk wel dat ik ’s avonds heel veel werk steek in mijn voorbereiding ómdat ik zo gemakkelijk afdwaal en zo veel tijd verlies. Ik dagdroom trouwens het vaakst onder de douche. Daar werden mijn ouders vroeger gek van, want ik stond soms meer dan een uur onder de douche voor mij uit te staren, zonder mij te wassen.’

Jens (25) woont in zijn dagdromen al in zijn nieuwe stekje.

‘Na een ellenlange huizenjacht die onze relatie bijna fataal werd, vonden mijn vriend en ik eind vorig jaar dan toch het huis van onze dromen. Binnenkort laden we de verhuisdozen in, maar voordat dat kan gebeuren, staan er nog een aantal werkjes op de planning. De vloer moet nog uitgebroken worden, de keuken moet nog vervangen worden, de badkamer vliegt er ook uit en álle muren krijgen een nieuw kleurtje. Kortom: we weten wat er ons elk vrij moment te doen staat. Maar ook tijdens het werk kan ik het niet laten om met mijn gedachten bij onze eigen stek te zitten. Alleen ziet het er daar wel al iets leefbaarder uit. Zo droom ik hoe we ’s ochtends ontbijten in ons nieuw kingsize bed, elke kamer inwijden, voor het eerst koken in onze open keuken en een flesje kraken op het terras. Pijnlijk, vooral als je dan door collega’s wordt wakker geschud en beseft dat dat droomscenario nog lang niet aan de orde is. Al geniet ik gelukkig ook wel van het verbouwen hoor!’

Hanne (35) droomt er letterlijk van om ontslag te nemen.

Hanne (35): ‘Ik droom er overdag regelmatig van om op dramatische wijze en met veel bombarie ontslag te nemen, zeker als de sfeer op het werk niet optimaal is. Soms zou ik gewoon eens willen zeggen waar het op staat en waarom ik er niet graag meer werk. Een zelfstandige praktijk opstarten zou voor mij een goede volgende stap zijn in mijn carrière, maar omdat de economische situatie nu niet optimaal is, blijf ik nog even zitten op mijn veilige plaats als loontrekkende. Omdat ik er wel naar uitkijk om mijn eigen baas te zijn én er in het bedrijf waar ik werk een aantal organisatiewijzigingen zijn doorgevoerd, kunnen de frustraties soms hoog oplaaien. In realiteit blijf ik diplomatisch en professioneel, maar in mijn dagdromen zeg ik wél waar het op staat. Dat is voor mij een soort uitlaatklep. Als ik het er in mijn hoofd uitfloep, dan is het ook uit mijn systeem, voor heel eventjes dan toch (lacht).’

Lees ook:

• Anna (29) verloor alle vertrouwen tijdens de bevalling en kreeg PTSS
• 6 lezeressen over hoe zij zich voelen bij de huidige situatie: ‘Mijn gedachten zijn moordend’
• Toen het leven van Jolien (30) in 2018 op z’n kop kwam te staan, besloot ze op wereldreis te vertrekken