'Even liet hij zijn greep verslappen, maar zodra ik begon te schreeuwen, kneep hij mijn keel weer dicht.'
De ex van Ellen (30) probeerde haar te wurgen nadat ze hem had verlaten
Elk huisje heeft zijn kruisje, maar wat als je jarenlang in stilte lijdt? Speciaal voor de Internationale Dag Tegen Geweld Tegen Vrouwen doet Ellen (30) haar verhaal.
‘Toen ik Greet verliet, waren we acht jaar samen, waarvan vijf jaar getrouwd. Niemand zag onze breuk aankomen. Voor de buitenwereld leken we het ideale koppel, maar dat was alleen maar schone schijn. Het boterde al een tijd niet meer tussen ons. Elk koppel heeft weleens ruzie, maar door de jaren heen zei Geert vaak kwetsende dingen. Kleine – op het eerste gezicht misschien zelfs onschuldige – opmerkingen, maar zijn gedrag werd alleen maar erger toen onze zoon werd geboren. Geert was niet vies van alcohol en dronk dagelijks meerdere glazen. Wanneer hij dronk, kwam hij des te gemener uit de hoek. Alles wat ik deed, was verkeerd. Na een lange werkdag ging ik vaak met tegenzin naar huis, want ik was bang voor zijn volgende uitbarsting. Hij dreigde me pijn te doen en maakte meermaals aanstalten om me te slaan, maar deed dat tijdens ons huwelijk nooit. Vorige zomer, een dikke week nadat ik hem had gezegd dat ik van hem wilde scheiden, liep het pas helemaal uit de hand.’
Altijd een excuus
‘Toen mijn tante zelfmoord pleegde, maakte ik de balans op van mijn leven. Ik was al lang diep ongelukkig en besefte dat Geert niet de man was met wie ik oud wilde worden. Tijdens ons huwelijk heb ik meermaals gedreigd dat ik hem zou verlaten, maar altijd was er wel een excuus: we waren getrouwd, we hadden een kind, we hadden een huis...’
Het is erg om te zeggen, maar op den duur wen je aan zulk gedrag.
‘Geert had af en toe wel een goede bui en kon ook lief zijn, maar na al die jaren van bedreigingen en vernederingen had ik er mijn buik van vol. Ik moest aan mijn eigen geluk denken, en bovendien was ik verliefd op een ander. Niet veel later raapte ik al mijn moed bij elkaar en zei ik tegen Geert dat ik wilde scheiden. Hij sprong geen gat in de lucht, maar het leek alsof hij die dag zag aankomen.’
IJzig kalm
‘Met veel tegenzin vertrok Geert naar zijn moeder, maar hij was nog maar een paar dagen weg of hij stond alweer aan de deur. Hij kon evenwel niet binnen omdat mijn sleutel nog op de deur zat. Hij was woest en belde me om te zeggen dat hij de deur zou inbeuken als ik niet opendeed. Aangezien het ook zijn huis was en we op papier nog getrouwd waren, kon ik hem niet verbieden om de woning te betreden. Hij zei dat hij enkele spullen kwam ophalen, maar toen ik naar het toilet ging, nam hij mijn gsm en sloot hij zich met het toestel op in de badkamer. Geert was ervan overtuigd dat ik een ander had en zocht bewijsmateriaal. Omdat zijn vermoeden klopte en ik wist dat hij woest zou worden, lichtte ik de politie in. Toen die arriveerde, was Geert ijzig kalm, al had hij me daarvoor nog gewaarschuwd. Geert vertrok en spuwde daarna zijn gal op Facebook. Hij postte dat ik ons huwelijk had verpest en een ander had.’
Door het oog van de naald
‘Die avond ontdekte ik meerdere blauwe plekken op mijn been. De agenten hadden eerder wel gevraagd of ik gekwetst was, maar op dat moment was er nog niets te bespeuren. Ik belde een dokter van wacht voor een huisconsultatie, zodat die de vaststelling kon doen. Maar het gesprek was nog maar net afgerond toen Geert plots weer voor mijn neus stond. Hij zei dat hij wist van mijn affaire en gaf me twee opties: oftewel zou ik mijn relatie meteen verbreken en ging ik verder met hem, ofwel zou het verkeerd aflopen. Ik voelde dat hij het meende. Ik had Geert nog nooit zo woest gezien. Ik probeerde te ontsnappen, maar Geert greep me vast en begon me te wurgen. Enkele seconden later liet hij los, alsof hij besefte wat hij deed. Maar zodra ik begon te schreeuwen, kneep hij mijn keel weer dicht. Ik vocht voor mijn leven, maar het leek alsof ik de strijd verloor.’
‘Godzijdank heb ik een alerte buurvrouw. Ze had me horen schreeuwen en verwittigde de hulpdiensten. Toen die ter plaatse waren, lag ik levenloos op de grond. “Neem me maar mee, ze is dood. Ik heb haar gewurgd” moet Geert toen gezegd hebben. Dat las ik achteraf in de politieverslagen. Volgens de dokters kroop ik door het oog van de naald. Geert werd gearresteerd en belandde een maand in de cel. Tot op de dag van vandaag is hij vrij onder voorwaarden.’
Bewijzen dat hij een monster is
‘Ik minimaliseer soms wat Geert me aandeed en doe me vaak beter voor dan ik me werkelijk voel. Ik kan het me dan ook niet permitteren om me te laten gaan. Ik moet sterk zijn voor mijn zoon, al heb ik intussen wel geleerd dat het oké is om me soms niet goed te voelen. In november zijn Geert en ik een jaar gescheiden en zag hij Stijn amper twee keer onder begeleiding. Na de feiten – toen hij ontdekte dat ik nog leefde – legde hij een nieuwe verklaring af bij de politie. Hij wil zijn hachje redden, maar we zullen zien hoe de rechtbank oordeelt. Ik zal alvast alles doen om te bewijzen wat voor monster hij is.’
Heb je vragen over (partner)geweld en/of behoefte om je hart te luchten? Neem dan contact op met de hulplijn via het gratis nummer 1712 of surf naar www.1712.be.
Tekst: Marijke Clabots
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier