Het baarmoederslijmvlies van Dorien bleek steevast te dun en dus was het niet evident voor een vruchtje om zich in te nestelen.
BABYB(R)ABBELS – Dorien: ‘Net voor ik de test in de vuilbak wilde gooien, zag ik twee streepjes’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Het baarmoederslijmvlies van Dorien bleek te dun en dus was het niet evident voor een vruchtje om zich in te nestelen. Net toen ze haar zoveelste zwangerschapstest in de vuilbak wilde gooien, zag Dorien toch twee betekenisvolle streepjes staan.
Dorien (29) en Dimitri (31) werden in oktober van vorig jaar de trotse ouders van Nolle. ‘Mijn man is leerkracht en had ooit een Nolle bij hem in de klas’, vertelt Dorien. ‘Nog voor een eerste zwangerschap kwam hij al thuis met de boodschap dat hij die naam wilde voor als we ooit een jongen zouden krijgen. Ik was meteen verkocht en sindsdien zijn we niet meer van gedachten veranderd. Toen we het geslacht na de NIPT-test bevestigd kregen, wisten we dat we een Nolle gingen krijgen. Als tweede naam draagt hij Maurits, naar de naam van mijn opa. Hij stierf toen mijn papa zelf nog een kind was. Mijn papa kan er moeilijk over praten en we voelen dikwijls dat hij hem enorm hard mist. Ik vind het jammer dat ik hem nooit heb gekend.’
‘De weg naar de zwangerschap van Nolle verliep heel moeilijk en zwaar‘, vertelt Dorien. ‘Er is in die jaren zoveel verdriet geweest, maar na drie jaar bleek ik gezond zwanger. En vandaag ben ik een super trotse en gelukkige mama.’
‘Begin 2017 besloot ik te stoppen met de pil, maar mijn maandstonden bleven uit. Op het einde van datzelfde jaar zetten we de stap naar de gynaecoloog en begon onze rit. Ik had meteen een klik met onze gynaecoloog, Dr. Boes, en vol goede moed startten we ons traject. Na twee behandelingen met hormoonpillen was ik zwanger! Tijdens de achtwekenecho was alles goed, en dus besloten we met Pasen een paasei aan onze ouders, zus en grootmoeder te geven met de boodschap ‘We have eggciting news‘. Niet veel later voelde ik me misselijk en duizelig en tijdens een routinecontrole bleek dat het hartje van onze baby was gestopt met kloppen. Ik was toen negen weken zwanger.’
Moederdagcadeautje
‘Aangezien we aan het bouwen waren, verbleven we op dat moment bij mijn ouders. Ik had helemaal geen bloedverlies, dus een pilletje zou het vruchtje moeten afdrijven. Een paar avonden later kreeg ik een hevige bloeding en was het daar, ons Joske, zoals we hem noemden. Samen met mijn papa heb ik het vruchtje in de tuin begraven en er bloemetjes op geplant. Ondanks dat we toen geen woord tegen elkaar gezegd hebben, was dit zo’n mooi moment.’
‘Ik hoopte snel terug te kunnen beginnen, maar achteraf bleek er nog een stukje vast te zitten in mijn baarmoeder en moest dit dus operatief verwijderd worden. Ondanks dat ons huis nog niet af was, zijn we op Moederdag naar ons eigen stekje verhuisd. Gewoon, om rust te hebben voor ons twee. Ik heb de hele nacht gehuild. Vooral toen Dimitri ‘s ochtends langs me kwam zitten met zijn eerste moederdagcadeautje.‘
Alleen met verdriet
‘Toen we terug konden starten aan het fertiliteitstraject schakelden we over op hormoonspuiten. En jawel, op mijn verjaardag bleek ik opnieuw zwanger te zijn. Diezelfde dag nog kreeg ik een bloeding, maar mijn HCG-waarden waren in orde en op een echo die ik op vijf weken liet nemen, was alles goed. Toch kon ik niet genieten. Ik was enorm bang om ook deze baby te verliezen. En die angst werd uiteindelijk werkelijkheid. Op de achtwekenecho klopte het hartje veel te traag. Een week later was er helemaal geen hartslag meer.’
‘Na die tweede miskraam begon ik het emotioneel heel moeilijk te krijgen. Ik voelde me alleen met mijn verdriet en had niet het gevoel dat iemand mij begreep. Ik leek er gewoon niet bovenop te komen en was al het geloof in mijn eigen lichaam kwijt. Ook al had ik geen zin meer in het fertiliteitstraject, stoppen was geen optie.‘
Ik voelde me alleen met mijn verdriet en had niet het gevoel dat iemand mij begreep.
‘De vele tegenslagen en het hele traject legde enorm veel druk op onze relatie. Ik wilde zoveel mogelijk bij Dimitri zijn, op een ongezonde manier, omdat ik bij hem geen masker moest opzetten en mijn verdriet de vrije loop kon laten gaan. Hoewel ik eerst niet naar een psycholoog wilde gaan, omdat ik dan zou toegeven dat ik er alleen niet bovenop kwam, zag ik achteraf wel in dat het me enorm veel deugd deed.’
Baarmoederslijmvlies
‘Na de hormoonspuiten gingen we over op inseminatie en IVF. We wilden dat het sneller vooruit zou gaan en namen het zwaardere traject er wel bij. Dat mijn baarmoederslijmvlies steevast te dun was, zorgde voor extra stress. Na een paar maanden bleek ik verklevingen te hebben, partiële Asherman, en moest ik opnieuw een operatie ondergaan. Bij de kinesist leerde ik uiteindelijk om de stress te verminderen en mijn ademhaling onder controle te krijgen.’
We wilden dat het sneller vooruit zou gaan en namen het zwaardere traject er wel bij.
‘Tijdens de laatste cyclus besloot ik om geen enkele behandeling meer te volgen. Geen inspuiting, geen medicatie. Alleen mijn cyclus werd opgevolgd om te kijken wanneer er een terugplaatsing kon gebeuren. Omdat ik zo negatief ingesteld was, was ik ervan overtuigd dat ik ook dit keer niet zwanger was. Door de hormoonpillen na de terugplaatsing blijven je maandstonden sowieso een tijdje uit. Mijn pillen waren op nog voor ik een bloedtest moest laten doen, dus besloot ik om geen nieuw pakje meer te halen zodat mijn maandstonden sneller konden doorkomen. Dimitri stond erop dat ik toch een zwangerschapstest zou doen en net voor ik de test in de vuilbak wilde gooien, zag ik twee streepjes.’
Zwanger
‘Achteraf gezien wou ik natuurlijk dat ik positiever was omgegaan met deze moeilijke periode, maar ik kan de tijd helaas niet terugdraaien. Nu weet ik ook dat ik mama ben, iets wat ik me voordien moeilijk kon inbeelden. Ik was super blij me de zwangerschap, maar opnieuw verschrikkelijk bang. Ik durfde zelfs niet aan mijn ouders te vertellen dat ik weer zwanger was.’
‘Uiteindelijk heeft Dimitri het aan mijn ouders verteld toen ik er niet bij was. Hij moest ook zeggen dat ze me gerust moesten laten en er niks over mochten zeggen. Ik wilde hen gewoon niet weer teleurstellen bij een miskraam. Behalve mijn ouders en beste vriendin wist niemand dat ik zwanger was tot aan de twaalfwekenecho. Bij mijn vorige zwangerschappen was dat anders. Maar ik ben blij dat ik het nu zo gedaan heb. Ook al is alles goed verlopen, ik had die rust nodig.’
Controle
‘Op zes weken zwangerschap kreeg ik ‘s nachts opnieuw hevige bloedingen. We wisten allebei meteen hoe laat het was en reden naar de spoed. Mijn bloed werd getrokken en de volgende ochtend konden we bellen voor de resultaten. Ik heb de hele nacht gehuild. Hoewel ik ‘s ochtends nog steeds bloedde, bleken de bloedresultaten wel in orde en dus mochten we langskomen voor een echo. Het hartje klopte en alles leek in orde. Waar die bloeding vandaan kwam, weten ze niet. Sindsdien ben ik elke week op controle geweest.’
‘De eerste twaalf weken ben ik enorm misselijk geweest. Ik voelde mij slecht, maar toch was ik elke dag gelukkig als ik misselijk wakker werd. Zo wist ik tenminste dat het waarschijnlijk nog oké was. Pas rond dertig weken zwangerschap kon ik mijn angstgevoelens een beetje loslaten en beginnen genieten. Al hoopte ik toen nog dat ik snel kon bevallen en een gezond mannetje zou kunnen vasthouden.’
Ik was gelukkig als ik misselijk wakker werd. Zo wist ik dat het waarschijnlijk nog oké was.
‘Ik had eigenlijk een zalige zwangerschap. Vanaf dat ik niet meer misselijk was, verliep alles goed. Ik had verder nergens last van. Door de coronacrisis kon ik van thuis uit werken en dat gaf echt veel rust. Ook Dr. Boes ben ik enorm dankbaar. Zonder haar had ik dit echt niet volgehouden. Ook al had ik de hoop al lang opgegeven, zij bleef erin geloven.‘
Verlangen
‘Uiteindelijk kwam Nolle op 20 oktober 2020 via een keizersnede ter wereld. Hij lag in stuit en de navelstreng zat rond zijn nekje, dus werd de bevalling ingepland. Ik was zo opgelucht toen ik zag dat hij gezond ter wereld kwam! Ik wilde oorspronkelijk geen borstvoeding geven, maar door het traject dat we meemaakten, verlangde ik echt naar die intieme momenten alleen met Nolle. Sinds Nolle er is, ben ik veel rustiger en minder snel opgejaagd.’
‘Nolle is een zalig kind. We hebben al van veel mensen gehoord dat dat onze beloning is voor het lange wachten. Bij de psycholoog zei ik vroeger dikwijls: ik wil gewoon zwanger zijn en een kind hebben, dan zijn al mijn zorgen weg, want alle ellende is daarmee verbonden. Ik hoorde toen dikwijls dat het moederschap ook zwaar is en daar ook veel zorgen mee gepaard gaan. Maar dat is toch anders. We zijn geregeld moe, maar wel gelukkig en emotioneel terug sterk. Sinds Nolle er is, voelen Dimitri en ik ons terug zoals toen we pas getrouwd waren. We hebben nu precies pas de draad kunnen oppikken die we begin 2017 hebben achtergelaten.’
Sinds Nolle er is, voelen Dimitri en ik ons terug zoals toen we pas getrouwd waren.
‘Nolle sliep al snel door, maar heeft natuurlijk wel periodes dat hij minder goed slaapt en dat de nachten moeilijk zijn. In zo’n zwaardere periode kan ik weleens zuchten dat ik zo moe ben. Wanneer Dimitri dan zegt dat we gewoon even moeten denken aan een moeilijke nacht uit de periode dat we zo graag een kind wilden, is dat gevoel van moeheid zoveel heerlijker dan het gevoel van verdriet dat we toen ervaarden. Dat vind ik zo mooi. Ik ben er zeker van dat dat anders was geweest als we in 2017 direct een baby hadden gekregen. Nu denken we er anders over na, en zijn we gewoon super dankbaar en kunnen we veel meer verdragen.’
‘Na de eerste lockdown mocht je vanaf Moederdag met een beperkt aantal mensen terug samenkomen. Die dag deden we een gender reveal party. We hadden een kleurenkanon en blauwe cupcakes besteld. Naar de rest van de familie en vrienden stuurden we via de post een kraslot dat ze toen mochten krassen.’
‘Dimitri is helemaal geen fan van foto’s en wilde geen fotoshoot van de zwangerschap. Hij trok wel elke week een foto van mij en mijn buik. Maar ik wilde per se een mooie foto om in ons huis te hangen en hij begreep wel dat ik een mooie herinnering wilde. Als compromis één foto op 34 weken die nu in onze slaapkamer hangt, gemaakt door Les Petits Moments, een collega van Dimitri.’
‘De beide meters, mijn ouders en tante zorgden voor een superleuke babyshower. Ze organiseerden een coronaproof feestje in de tuin van mijn ouders, en dat op de verjaardag van mijn papa. Een prachtige blauwe taart, blauwe drank, een blauwe ballonnenboog, spelletjes, vrienden, familie... Alles was top en zo mooi! De dag nadien stuurde een vriendin dat ze aan de hand van het toilet ook een gender reveal zou kunnen doen, zoveel blauw was er de dag voordien gegeten en gedronken (lacht).’
‘Ik beviel op 38 weken zwangerschap met een keizersnede doordat Nolle in stuit lag. Ik had me erbij neergelegd en vond het echt oké. Het handige was dat ik me er helemaal op kon voorbereiden. Achteraf heb ik er ook niet veel last van gehad. De anesthesist maakte een fotoreportage, wat superleuk was, want daar waren we op dat moment niet mee bezig.’
‘Voor het geboortekaartje werkten we samen met Céline Geys. Door ons traject wilden we iets persoonlijk, wat ik niet in een bestaand geboortekaartje vond. De naam, het aapje en de twee sterretjes werden in goudfolie gedrukt. De sterretjes verwijzen naar onze miskraamkindjes. Op de achterkant stond het toepasselijke gedichtje: “We made a wish and you came true, welcome to our jungle“. De doopsuiker stelden we samen met Studio Blanche.’
‘Door de keizersnede moest ik vijf dagen in het ziekenhuis blijven, zonder bezoek natuurlijk door corona. Het was leuk thuiskomen toen ons huis zo mooi versierd was! De kamer, doopsuiker en het geboortekaartje waren in junglethema, dus dat paste er perfect bij.’
‘Ik verjaar op 11 oktober, dus toen wisten we al dat de keizersnede op 20 oktober gepland was. Ik kreeg van Dimitri een newbornfotoshoot cadeau op 29 oktober bij L(h)ost in Fantasy. Ik keek daar zo naar uit, maar de dag zelf had ik koorts door stuwing in mijn borsten. Nolle heeft bijna de hele tijd geweend, ik heb hem twee keer moeten eten geven aan mijn superpijnlijke borsten, maar het was het waard. De foto’s waren echt mooi en de fotograaf heel lief en geduldig!’
© L(h)ost in Fantasy
‘Sinds Nolle er is, zijn wij gelukkig en is er zoveel druk van onze schouders gevallen. We hebben er zo lang op gewacht, maar alles is nog veel mooier dan verwacht. Ik ben Dimitri zo dankbaar voor de steun de afgelopen jaren. We zijn ondertussen veertien jaar samen. De moeilijke periode van de afgelopen jaren en het geluk dat we nu ervaren, heeft ons sowieso nog dichter samengebracht. Voorlopig geen roze wolk, maar een hele roze hemel voor ons!’
© L(h)ost in Fantasy
‘Toen we vijf jaar geleden trouwden, wilde Dimitri geen trouwring, maar een tattoo: twee D’s van Dimitri en Dorien, met nog twee plaatsjes voor onze kids. Na mijn tweede miskraam kreeg ik van Dimitri een tattoo cadeau: twee hartjes in elkaar, die staan op mijn rib onder mijn beha en staan voor onze miskramen. We lieten op dat moment ook een ; bij de x zetten, voor ons fertiliteitstraject: het is hier nog niet afgelopen, er komt nog een vervolg. Ondertussen staat er eindelijk een N van Nolle bij!’
‘Ik heb echt genoten van mijn bevallingsverlof en nam nadien nog een extra maand verlof. Ik was 4,5 maand thuis en werk nu vier vijfde en ben elke maandag thuis bij Nolle. Daar geniet ik superhard van. Onze teckel Kwabbernoot was gedurende ons fertiliteitstraject ons rotverwende kindje. Ze heeft zich moeten aanpassen aan minder aandacht sinds Nolle er is, maar nu zijn het dikke vrienden!’
Foto’s: Les Petits Moments, L(h)ost in fantasy en eigen foto’s.
Wil je zelf ook vertellen over jouw ervaringen rond bevallen, je baby en het moederschap? Lees hier hoe je je kandidaat kan stellen.
Lees ook:
- Elise (25): ‘Ik had totaal geen feeling met baby’s en was bang dat ik dat fameuze moederinstinct niet had’
- Annelien (24): ‘Op het einde was ik het beu om zwanger te zijn dus liet ik me inleiden’
- Evelyne (29): ‘Het was stil in mijn buik. Mijn baby leefde niet meer.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
