Emilie (17) is mormoonse, studeert sociaal-technische wetenschappen en heeft pas een relatie

Mormonen geloven in dezelfde God en Jezus als de christenen, maar zijn ervan overtuigd dat de Bijbel niet meer waarheidsgetrouw is. Zij hebben The Book of Mormon, waarvan ze geloven dat die wél heel dicht aanleunt bij de woorden die God voor ons had bedoeld. Mormonen geloven dat hun lichaam een geschenk is van God. Daarom roken ze niet, drinken ze geen alcohol en geloven ze niet in seks voor het huwelijk.

'Elke morgen hebben we met het gezin "Schriftstudie" om zes uur, zondag gaan we drie uur naar de kerk, één keer per maand vasten we en we bidden elke dag. Is dat raar? Voor mij niet. Het geeft diepgang aan mijn leven. Mijn manier is niet beter, gewoon anders. Een bewuste keuze die ik heb gemaakt en waarnaar ik leef.'

Toen ik begon te puberen, heb ik wel getwijfeld. Ik zag op school andere kinderen, vroeg me af of het wel nut had. Of het allemaal waar was wat er werd gezegd tijdens de vieringen en de Schriftstudies.

'Ik ben dan wel in het mormoonse geloof geboren – mijn ouders geloven allebei heel sterk – maar toch heb ik er zelf over nagedacht. Toen ik begon te puberen, heb ik wel getwijfeld. Ik zag op school andere kinderen, vroeg me af of het wel nut had. Of het allemaal waar was wat er werd gezegd tijdens de vieringen en de Schriftstudies. Of het wel was wat ík wilde. Gerebelleerd heb ik niet, ik heb er gewoon veel over nagedacht, ik heb veel gebeden tot God om me raad te geven.'

Wij concentreren ons meer op de wederopstanding van Jezus, terwijl in de katholieke kerk meer wordt stilgestaan bij zijn dood.

'Het mormoonse geloof verschilt niet zo heel erg van het katholieke. Alleen: wij concentreren ons meer op de wederopstanding van Jezus, terwijl in de katholieke kerk meer wordt stilgestaan bij zijn dood. Wij geloven ook dat de Bijbel in de loop der eeuwen te vaak is heruitgegeven en geherinterpreteerd: hij is dus niet meer "het origineel". Wij gebruiken de meest originele versie. Maar onze normen en waarden komen wel overeen.'

Ik wil gewoon niet dat mensen me alleen maar beoordelen op dat stukje van mij. Dan krijgen ze een fout beeld van me. Raar vinden ze het.

'Mensen schrikken wel eens als ik vertel dat ik geloof. Ik vertel het zelfs niet meer spontaan, pas wanneer het ter sprake komt. In het eerste middelbaar werd eens gevraagd wie er geloofde, en toen stak ik mijn hand niet op. Niet omdat ik me schaam, helemaal niet. Ik wil gewoon niet dat mensen me alleen maar beoordelen op dat stukje van mij. Dan krijgen ze een fout beeld van me. Raar vinden ze het. Stom. Naïef. Geloven lijkt meer en meer een taboe te worden. Seks kan en mag overal, maar geloven is weird: dat vind ík dan weer raar. Ik ben echt niet zo anders dan mijn leeftijdsgenoten. Ik sport, heb een weekendjob, ga uit als ik daar zin in heb, heb vrienden en vriendinnen.'

Emilie (17) is mormoonse, studeert sociaal-technische wetenschappen en heeft pas een relatie

Lief of geloof

'Er zijn zo veel vooroordelen over gelovige mensen, dat kan je je niet voorstellen. Zo wordt er over mormonen gezegd dat ze verschillende vrouwen mogen hebben. Nee, dat is niet waar. Kijk, daar heb ik het soms moeilijk mee, het lijkt wel alsof ik me moet verantwoorden omdat ik geloof.'

God is mijn niet-aardse papa, zeg maar. Ik kan raad vragen, vertellen waar ik het moeilijk mee heb, me getroost en veilig voelen.

'Gelukkig heb ik ook op die momenten veel aan mijn geloof, het is een houvast. Als ik het moeilijk heb, als ik twijfel of gewoon een rotdag heb, kan ik ergens terecht. God is mijn niet-aardse papa, zeg maar. Ik kan raad vragen, vertellen waar ik het moeilijk mee heb, me getroost en veilig voelen. Er zijn ook mijn vrienden binnen de kerk: met hen kan ik praten over het geloof, maar ook over de moeilijke momenten. Mijn ouders zijn er ook altijd voor me. We praten veel over geloven, ik kan altijd bij hen terecht als ik het moeilijk heb. En vorige zomer ben ik naar Utah geweest, waar de mormoonse gemeenschap groot is. Dat was een heel fijn gevoel. Voor een keer waren wij niet de zonderlinge uitzonderingen, maar de gemiddelde bewoners!'

Ik had ooit een vriendje dat me liet kiezen tussen hem en mijn geloof. Ik heb toen met hem gebroken.

'Ik heb vrienden binnen en buiten de kerk, mijn beste vriendin is niet gelovig. Natuurlijk is dat geen probleem. Hoewel, ik had ooit een vriendje dat me liet kiezen tussen hem en mijn geloof. Ik heb toen met hem gebroken. Niet omdat hij niet belangrijk voor me was, maar net omdat hij me wilde laten kiezen. Iemand die van je houdt, stelt je toch niet voor zulke keuzes? Als je allebei genoeg van elkaar houdt, dan vind je wel een weg, een manier om dat geloof er bij te nemen. Ook dáár geloof ik in.'