'Een goedgevulde rekening is écht geen ticket voor een gelukkig leven.'
Kato (35) heeft bewust geen spaargeld: ‘Ik kan tenminste zeggen dat er geen dag voorbijgaat dat ik niet heb geleefd’
Is sparen passé? De een vindt een financiële buffer een absolute must, de ander vindt spaargeld geen graadmeter voor geluk. Kato behoort tot die laatste categorie en vertelt waarom ze bewust geen spaargeld heeft.
‘Ik groeide op in een gezin dat het financieel niet zo breed had. Ik beweer niet dat mijn moeder, zus en ik in armoede leefden, maar we moesten wel elke euro omdraaien en leefden van inkomen tot inkomen. Er was nooit geld op overschot, laat staan dat er ruimte voor spaargeld was. Ondanks die geldzorgen heb ik zeker geen ongelukkige jeugd gehad, maar door de thuissituatie werd sparen niet met de paplepel meegegeven.’
‘Toen ik op mijn zeventiende het ouderlijk nest verliet om met mijn toenmalige vriend te gaan samenwonen, kochten we een deel van ons meubilair op afbetaling. Dat was geen verstandige beslissing, maar de drang om op eigen benen te staan was zo groot dat ik daar toen geen graten in zag. Ik was smoorverliefd, maar de liefde bleef niet duren toen ik ontdekte dat hij ons inkomen gebruikte voor andere zaken dan de facturen te betalen, met alle gevolgen van dien.’
Schuldenberg van een ander
‘Niet veel later kwamen er geregeld deurwaarders over de vloer en liep de schuldenberg op tot een bedrag van maar liefst 7000 euro. Toen mijn vriend en ik uit elkaar gingen en hij definitief uit mijn leven verdween, verdween die schuldenberg jammer genoeg niet met hem. Ik werkte destijds fulltime in de horeca en ’s nachts in het nachtleven om uit de schulden te komen. Ik verdiende aardig mijn boterham, maar elke euro die niet naar de huur, de nutsvoorzieningen en boodschappen ging, ging naar de afbetaling van de schulden die hij had gemaakt en waarvoor ik mee opdraaide.’
Toen ik eindelijk schuldenvrij was, wilde ik mezelf niet beperken of mijn levensstijl aan banden leggen door te gaan sparen.
‘Toen ik na verloop van tijd eindelijk schuldenvrij was en er voor het eerst in mijn leven ruimte was om een financiële buffer aan te leggen, wilde ik mezelf niet beperken of mijn levensstijl aan banden leggen door te gaan sparen. Ik verkoos mijn persoonlijke vrijheid en zag niet in waarom ik überhaupt zou moeten sparen. Dat gevoel is in feite nooit meer veranderd, zeker niet toen tien jaar geleden het noodlot toesloeg en een van mijn vriendinnen verongelukte.’
Verschrikkelijk onvoorspelbaar
‘Toen ze op weg was naar huis reed een vrachtwagen op haar wagen in en de bestuurder pleegde vluchtmisdrijf. Door de impact van de crash had ze geen schijn van kans om het ongeval te overleven. Haar plotse overlijden was een gebeurtenis die me nog meer wakker schudde en deed beseffen dat ik vooral in het nu moet leven en genieten het allerbelangrijkste is. Veerle had een aardig spaarcentje aan de kant staan. Heel haar leven lette ze op haar centen. Maar waarom eigenlijk, als je er van het ene op het andere moment niet meer kan zijn en later je niet eens gegund wordt?’
Het plotse overlijden van mijn vriendin en mijn kankerdiagnose deden me nog meer beseffen dat ik vooral in het nu moet leven.
‘Het leven is verschrikkelijk onvoorspelbaar en dat ondervond ik vorig jaar nog maar eens toen ik op 34-jarige leeftijd borstkanker kreeg. Een jaar voor de diagnose had ik al een knobbeltje ontdekt, maar mijn huisarts was ervan overtuigd dat het niet meer dan een opgezwollen lymfeklier was. Gelukkig bevond de kanker zich in stadium 1, wat betekent dat het gezwel niet groter was dan twee centimeter, maar zo’n diagnose zet je wereld natuurlijk wel op zijn kop en deed me nog maar eens beseffen dat morgen me niet wordt gegarandeerd.’
Kostenplaatje van ziekte
‘Ik moet wel toegeven dat ik me tijdens het afgelopen jaar weleens heb beklaagd dat ik geen financiële buffer heb, want de gevolgen van ziekte zijn – naast de onzekerheid en alle behandelingen die je moet ondergaan – ook niet min voor de portemonnee… Mijn hospitalisatieverzekering komt dan wel gedeeltelijk tussen, maar je moet het bedrag wel eerst zelf zien neer te leggen, terwijl je wordt overrompeld door het aantal facturen, je tijdelijk werkonbekwaam bent en het bijgevolg met veel minder moet stellen. Gelukkig heb ik een verloofde die een mooi inkomen heeft, want de ziekenhuisfacturen kon ik niet allemaal zelf betalen. In mijn eentje had ik het waarschijnlijk niet gered, maar dat maakt niet dat mijn visie op sparen is veranderd, integendeel. Een goede gezondheid kan je namelijk niet kopen, hoeveel spaargeld je ook bezit.’
Het goede leven
‘Sinds ik borstkanker heb, geniet ik nog veel meer van alle kleine dingen. Enerzijds was deze diagnose het slechtste nieuws dat ik kon krijgen, maar tegelijkertijd was het een van de beste dingen die me konden overkomen. Het is een harde, maar ook inspirerende leerschool geweest. Ik weet hoe absurd dat voor buitenstaanders misschien klinkt, maar door ziek te zijn krijg je nu eenmaal andere inzichten. Je weet nog veel beter wie en wat in je leven belangrijk is, en voor mij hoort spaargeld daar in de verste verte niet bij.’
‘Er staat letterlijk nul euro op mijn spaarrekening en dat vind ik helemaal prima! Ik kan tenminste zeggen dat er geen dag voorbijgaat dat ik niet heb geleefd. Ik koop wat ik maar wil, ik ga regelmatig uiteten en ik ga zo vaak mogelijk op vakantie. Kortom: ik leef het goede leven en geniet van kop tot teen, alsof elke dag mijn laatste is (lacht)!’
Meer dan luxe
‘Maar mijn geld gaat niet alleen naar luxe. Ik vind het bijvoorbeeld belangrijk om me in te zetten voor diverse goede doelen. Zo steun ik maandelijks asielen over de hele wereld. In plaats van een centje op mijn spaarrekening te zetten, geef ik liever een deel van mijn geld aan iemand die het veel harder nodig heeft dan ik!’
Er staat letterlijk nul euro op mijn spaarrekening en dat vind ik helemaal prima! Ik kan tenminste zeggen dat er geen dag voorbijgaat dat ik niet heb geleefd.
‘We leven in een maatschappij waar nogal vaak wordt gehamerd op het belang van sparen en/of beleggen, maar nogmaals: ik zie daar het nut niet van in. Hoewel ik geen geld achter de hand heb, denk ik oprecht dat ik zelfs gelukkiger ben dan mensen die wel een aardig bedrag op hun spaarrekening hebben staan. Mo money, mo problems, zoals The Notorious B.I.G. zou zeggen. Mijn vriend en ik bezitten geen eigendom. Op dit ogenblik zijn we niet bereid om ons luxeleventje on hold te zetten of misschien definitief vaarwel te zeggen voor een hoop bakstenen. We go with the flow en maken ons daar ook niet druk in.’
Zorgelozer door het leven
‘Ook aan pensioensparen doe ik niet mee. Ik gruwel alleen al van het woord (lacht). Waarom zou je pas als je gepensioneerd bent beginnen te genieten van het leven? Veel mensen schuiven plannen en dromen op de lange baan, maar je gaat als zestigjarige toch niet meer de wereld ontdekken? Mijn conditie is al veel minder goed dan pakweg tien jaar geleden, laat staan hoe ik er over nog eens tien jaar aan toe ben. Ervaringen zijn zoveel meer waard, daar valt geen bedrag op te plakken!’
‘Mijn vrienden verklaren me weleens voor gek dat het een bewuste keuze is om geen spaargeld te hebben. Ze kunnen maar niet begrijpen dat ik deze ingesteldheid heb en meestal zelfs zorgelozer dan hen door het leven ga, maar ik vind het leven meer dan sparen alleen. Een goedgevulde rekening is écht geen ticket voor een gelukkig leven, laat staan dat het een graadmeter voor geluk is. Geluk maak je nog altijd zelf en ik ben ervan overtuigd dat ik niet gelukkiger zou zijn mochten er tienduizenden of zelfs honderdduizenden euro’s op mijn spaarrekening staan.’
Geen pleidooi
‘Begrijp me niet verkeerd: dit is geen pleidooi om geen spaargeld te hebben. Ik zal anderen nooit aanraden om niet te sparen. Iedereen moet zelf bepalen wat voor hem of haar het beste is, maar voor mij en mijn partner werkt dit. We hebben natuurlijk ook wel geen kinderen of een kinderwens, dus we kunnen doen en laten wat we willen. Als je dat wel hebt, begrijp ik dat je toekomstgerichter moet denken, maar wij hebben geen rechtstreekse erfgenamen en ik ben niet van plan om later de rijkste op het kerkhof te worden. Hoe we dat huwelijk gaan betalen, is een andere vraag, maar ook zonder spaargeld wordt het de mooiste dag van ons leven. Daar ben ik van overtuigd.’
Tekst: Marijke Clabots
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
