Haar reis begon als een vlucht, maar mondde uit in een healing journey die voor haar de zon letterlijk en figuurlijk weer laat schijnen.
Lisa vertoeft al maanden in Australië: ‘Ik voelde een leegte, dus ik moest iets radicaals doen om terug dichterbij mezelf te komen’
Sommige ervaringen blijven je veel langer achtervolgen dan je zou willen. Dat weet ook lezeres Lisa. Zij laste een broodnodige pauze in en trok naar het buitenland met één doel: genezen van haar trauma’s en als herboren terugkeren. Sinds 15 maart 2023 vertoeft ze in Australië. Haar reis begon als een vlucht, maar mondde uit in een healing journey.
‘In de 31 jaar dat ik op deze aardbol vertoef, heb ik al het een en ander meegemaakt. Zolang ik me kan herinneren, loop ik rond met een schaduw van onzekerheid naast me. Dat is zo sinds de lagere school en begon toen ik een leerjaar moest dubbelen. Zelfs toen ik bleef zitten, was het merendeel van mijn klasgenoten sterker dan ik. Dat deed iets met mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld. Ik heb daardoor altijd het gevoel gehad dat ik anders was en vooral: niet goed genoeg.
Er kwam nog een laagje bij toen enkele jaren later bleek dat ik ADD (Attention Deficit Disorder, red.) heb. In plaats van op de positieve kanten te focussen, werd er uitsluitend ingezoomd op het negatieve en wat ik minder goed zou kunnen. Dat zorgde ervoor dat ik een pleaser werd en voortdurend bevestiging van alles en iedereen zocht.
Pleaser
Dat deed ik ook in mijn laatste relatie, die twee zomers geleden onverwacht eindigde. Van de ene dag op de andere werd ik als huisvuil aan de kant gezet door mijn toenmalige vriendin, met wie ik vijf jaar samen was. De dag waarop we bij Ikea samen een nieuw bed gingen uitzoeken, werd ook de dag waarop ik – twee uur later – alleen werd achtergelaten in het huis waar we samenwoonden. Mijn ex-vriendin liep de deur uit en keek eigenlijk nooit meer om. Ik bleef gebroken achter.
Die relatiebreuk was zo heftig. En de zoveelste slag in mijn gezicht volgde toen bleek dat er bedrog in het spel was en onze gezamenlijke vriendengroep uit elkaar viel. Het was de druppel die mijn emmer deed overlopen. Nog geen jaar eerder strandde na 31 jaar ook het huwelijk van mijn ouders . Daardoor was mijn moeder emotioneel helemaal van de kaart, in die mate dat ze hard op mij leunde en onze relatie een andere vorm kreeg, terwijl ik ook worstelde met de realiteit van een ontwricht gezin. Toen mijn ouders na acht maanden weer bij elkaar kwamen, kozen ze voor een volledig nieuwe start in een onbekende omgeving, waardoor mijn vertrouwde thuis plots weg was.
Ik had steeds meer het gevoel dat ik aan het verdrinken was. Het waren de ingrediënten voor de perfecte storm.’
Mijn ouders zijn nu gelukkiger dan ooit, maar al die veranderingen waren traumatische gebeurtenissen waarover ik geen greintje controle had en die veel te kort op elkaar volgden. Ik had steeds meer het gevoel dat ik aan het verdrinken was. Het waren de ingrediënten voor de perfecte storm.’
De vlucht vooruit
‘In de tsunami van mijn verdriet probeerde ik het hoofd boven water te houden. Maar een dam die beschadigd is, kan je niet blijven herstellen. In amper twee maanden tijd verloor ik tien kilo en huilen was zowat het enige dat ik een hele dag door deed. Ik was een schim van mezelf. Ik voelde me eenzamer dan ooit en zat zo diep in de put dat ik het niet eens zo erg had gevonden om niet meer wakker te worden.
Ik was een schim van mezelf. Ik voelde me eenzamer dan ooit en zat zo diep in de put dat ik het niet eens zo erg had gevonden om niet meer wakker te worden.
Omdat die gedachte te lang bleef hangen, zocht ik hulp. Maar toen mijn psycholoog tijdens de eerste sessie vroeg wat mij gelukkig maakt, sloeg ik tilt. Ik was zo ver van mezelf verwijderd dat ik geen antwoord meer kon geven op die vraag, ik had werkelijk geen idee. Ik voelde een leegte, dus ik moest wel iets radicaals doen om terug dichterbij mezelf te kunnen komen. Om die reden vertrok ik op 15 maart 2023 naar Australië. Ik begon dit avontuur als een vlucht, maar de dag waarop ik daadwerkelijk naar de andere kant van de wereld vertrok, begon mijn healing journey.
Omdat ik voor de allereerste keer in mijn leven enkel en alleen op mezelf aangewezen zou zijn, was ik bang voor alle gevoelens die naar boven zouden komen. Maar hoe langer ik hier ben, hoe meer alle nare gebeurtenissen uit het verleden een plekje beginnen te krijgen. Ik ben op de goede weg, al is het nog weleens worstelen. Dat is ook niet onlogisch, want trauma’s kan je relatief snel oplopen, maar ze verwerken, is een ander paar mouwen. Nu ik al bijna een jaar in Australië ben, kan ik alleen maar zeggen dat dit de helende reis is die ik nodig heb om de trauma’s die me achtervolgen definitief los te laten.’
Land van hoop
‘Ik merk trouwens dat ik niet de enige ben die op deze manier en op deze plek probeert te helen, want ik kom onderweg zoveel leeftijdsgenoten tegen die net als ik op reis vertrokken door wat er in hun leven is gebeurd. En dat blijkt ook te werken. Daarom zou ik iedereen die met trauma’s worstelt een healing journey aanraden. Het is goed om jezelf af en toe uit je vertrouwde omgeving te verwijderen en alles vanop een afstand te bekijken, om zo – hopelijk – het een en ander te kunnen relativeren. Ik ben ervan overtuigd dat dit de weg naar intens geluk is.
Het is zo belangrijk om je trauma’s te overwinnen, om de zon in je hoofd opnieuw te laten schijnen. Het kan niet de bedoeling zijn dat je wordt geleefd door de bagage die je met je meedraagt.
Zelf was ik het beu om te overleven in plaats van te leven. Ik had geen zin om nog tien jaar op dezelfde manier verder te doen en dat is de reden waarom ik mezelf in het diepe gooide, omdat ik het proces graag wou versnellen. Het is zo belangrijk om je trauma’s te overwinnen, om de zon in je hoofd opnieuw te laten schijnen. Het kan niet de bedoeling zijn dat je wordt geleefd door de bagage die je met je meedraagt. Dan werk je jezelf in de nesten en handel je waarschijnlijk heel vaak vanuit je trauma. Hoelang mijn helende reis nog zal duren, is koffiedik kijken. Ik sta veel sterker in mijn schoenen, maar ik geef mezelf alle tijd die ik nodig heb, want ook dat is zelfliefde.’
Tekst: Marijke Clabots
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
