Ze werd emotioneel en fysiek mishandeld door haar narcistische ex-vriend.
Truus beklom de Kilimanjaro om haar trauma’s te verwerken: ‘Mijn eerste blauwe oog was het begin van een diepgeworteld trauma’
Sommige ervaringen blijven je veel langer achtervolgen dan je zou willen. Dat weet ook lezeres Truus. Zij laste een broodnodige pauze in en trok naar het buitenland met één doel: genezen van haar trauma’s en als herboren terugkeren. Ze werd emotioneel en fysiek mishandeld door haar narcistische ex-vriend. Tijdens de beklimming van de Kilimanjaro vond ze zichzelf terug.
‘Mijn laatste relatie was allesbehalve wat een relatie hoort te zijn. Hoewel het erg avontuurlijk en idyllisch begon en we samen mooie reizen maakten terwijl we ons huis verbouwden, waren er steeds meer signalen die ik lange tijd had genegeerd. Voor onze omgeving leek het alsof we het mooi voor elkaar hadden. Tot op zekere hoogte was dat ook zo, maar achter gesloten deuren vond door de jaren heen steeds vaker emotionele mishandeling plaats. Dat maakte me erg onzeker en die onzekerheid nam toe toen het geweld ook fysiek werd.
Het eerste blauwe oog was het begin van een diepgeworteld trauma waarvoor ik bleef wegrennen. Tegen vrienden en familie begon ik te liegen en hield ik de schijn hoog. Ik zag destijds niet in dat ik in een narcistische relatie zat, laat staan dat ik het slachtoffer was van partnergeweld. Ik ontkende dat er meer aan de hand was, al nam het gevoel van schaamte geleidelijk aan de bovenhand. Daarom wilde ik graag een tijdlang weg uit mijn vertrouwde omgeving en vertrok ik – met mijn vriend – op wereldreis. Ik dacht dat het ons ademruimte zou geven, maar niets was minder waar.
Nadat ik in Griekenland met mijn rechterwang op de grond lag, omdat zijn voet mijn hoofd plette, wist ik zeker: dit wordt nog mijn dood.
In het buitenland liep het volledig uit de hand en moest de politie er meermaals bijgehaald worden. Nadat ik in Griekenland met mijn rechterwang op de grond lag, omdat zijn voet mijn hoofd plette, wist ik zeker: dit wordt nog mijn dood. Dus vluchtte ik van hem. Ik nam een taxi naar het vliegveld en vertrok. Wat er toen gebeurde, had ik niet kunnen voorzien. Met zijn manipulatieve leugens had hij mijn hele familie voorgehouden dat ik vermist was. Eenmaal geland in Portugal, ontplofte mijn telefoon met sms’jes en mailtjes van bezorgde geliefden, maar ook bedreigingen van hem, dus sloot ik me helemaal af.’
Queen of the world
‘In Portugal ging ik op surfkamp en vluchtte in feesten en drinken. Perfect om op korte termijn te vergeten wat er echt gaande is, maar niet veel later volgde het besef dat ik zo niet verder kon. Mijn lichaam zat vol woede, schaamte, verdriet en littekens. Ik moest mijn trauma’s recht in de ogen kijken in plaats van mijn hoofd in het zand te steken.
Op de Kilimanjaro kwam ik mezelf tegen, maar weten dat mijn lijf en geest dit konden, maakte van mij de queen of the world.
Zodra ik terug thuis was, zocht ik psychologische hulp en ging ik onder andere met EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing, red.) en hypnose aan de slag. Maar volgens mijn therapeut was er nog steeds een blokkade die mijn weg naar healing versperde. Op advies van een bevriende psycholoog verdiepte ik me in Ayahuasca, een plantmedicijn dat wordt ingezet voor traumaverwerking. Ik vond een centrum waar ik twee ceremonies volgde, en nadien kwam ik tot inzicht dat ik altijd gelukkig was wanneer ik ging hiken of in de bergen was. Ik besefte dat ik een doel nodig had om naartoe te werken. Iets dat mijn geest op een positieve manier stimuleert. Ik wilde mezelf opnieuw onoverwinnelijk voelen en het zelfvertrouwen terugkrijgen dat ik gaandeweg was verloren. Voor mijn relatie was ik namelijk een zelfstandige en zelfverzekerde vrouw, maar daar bleef nog maar weinig van over.
Ik begon te trainen voor een bergbeklimming en in maart trok ik naar Tanzania, waar ik in zes dagen tijd de Kilimanjaro – gekend als de grootste vrijstaande berg ter wereld – beklom. Die beklimming is ongetwijfeld het zwaarste dat ik tot nu toe heb gedaan. Ik ben mezelf meermaals tegengekomen, maar het feit dat mijn lichaam en geest tot zoiets in staat zijn, gaf me het gevoel dat ik de queen of the world was. Het is een sterke uitspraak, maar daardoor besef ik dat ik werkelijk alles in het leven aankan, of het nu goed of slecht is. Het was een therapie, een soort van gevecht om mezelf toch maar op de top van een berg te krijgen. Alle spanning die door de jaren heen was opgebouwd en die ik had onderdrukt, kwam in één keer aan de oppervlakte drijven.’
Stuur in handen
‘Zo’n bergtop bereiken zorgt voor een euforisch gevoel. Dat is een high waar je een week later nog steeds op surft en dat komt vooral omdat je het zelf hebt gedaan. Omdat je in je eentje het gevecht tegen je mentale kwelduivels hebt gewonnen. Ik vond op de Kilimanjaro mezelf terug en heb sindsdien de smaak te pakken, want niet veel later beklom ik Mount Fuji in Japan en in het voorjaar van 2024 staat een nieuwe berg in Nepal op de planning.
Ik ben geen passagier meer van mijn leven maar zit nu zelf achter het stuur en heb de volledige controle over mijn trauma’s. Mijn healing journey had vooral te maken met het opzoeken van stilte. Ik heb uren in mijn eentje gewandeld, gesport, gesprekken gevoerd met mezelf en vooral naar mezelf leren luisteren. Dat ik vandaag over dit onderwerp kan praten en die nare gevoelens niet meer wegduw of verstop, is voor mij het bewijs dat ik mijn trauma’s écht heb overwonnen. Na alles wat ik heb meegemaakt, weet ik dat investeren in jezelf het beste is wat je kan doen. Ik weet nu welke vrouw ik ben en wil zijn in deze maatschappij.
Ik ben geen passagier meer van mijn leven. Ik zit nu zelf achter het stuur en heb controle over mijn trauma’s.
Ik reis nog steeds de wereld rond en ontmoet geweldige mensen, maar het belangrijkste is dat ik weet wie ik ben: een rijk mens en geen slachtoffer. Destijds heb ik de keuze gemaakt om te lang in die relatie te blijven, maar heb er ook voor gekozen om dat te verwerken.
Alles gepakt, niks laten liggen, dat is mijn levensmotto. Heel veel mensen nemen hun leven voor lief en staan niet stil bij de vergankelijkheid ervan, maar ik besef dat morgen me niet beloofd is. Ik zou iedereen die met trauma’s worstelt een healing journey aanraden, want jij doet ertoe én verdient het om gelukkig te zijn. Ik heb mijn sleutel naar geluk gevonden, nu jij nog!’
Tekst: Marijke Clabots
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
