Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Jens Mollenvanger

Dezelfde genen, toch zo verschillend!

Helena (19) en Kayla’s (21) kledingstijlen zijn al net zo verschillend als hun karakters



Kayla en Helena hebben dezelfde moeder en vader, maar daar stoppen de gelijkenissen. Hoewel ze hun genen delen, konden deze zussen zowel aan de binnen- áls aan de buitenkant niet meer van elkaar verschillen.

ID-kit


Helena (links)

  • Haarkleur: lichtbruin
  • Kleur ogen: bruin
  • Marjan is… empathisch, spontaan en meegaand.


Kayla (rechts)

  • Haarkleur: donkerblond
  • Kleur ogen: bruin
  • Margo is… sociaal, koppig en gedreven.


Kayla: ‘Onze relatie is simpel: het kan stevig kletteren tussen ons, maar als we elkaar nodig hebben, zullen we er altijd voor elkaar staan. Dat werd al duidelijk in de kleuterklas. Toen Helena een mep kreeg van een andere kleuter, stapte ik erop af en riep: ‘Hela! Alleen ik mag mijn zus slaan hé ! (lacht)’

Helena: ‘Gelukkig liet ik me niet altijd kennen. Toen Kayla me als kind weer eens in de haren vloog, heb ik haar zo hard gebeten dat het vel van haar arm was. Die streken hebben we gelukkig afgeleerd. Nu bekvechten we alleen over de afwas.’

Kayla: ‘Ook als pubers zorgden onze verschillende interesses voor heel wat wrevel. Zelf zat ik op internaat in het kunstonderwijs. Ik had een eigen mening en uitte dat ook in mijn uiterlijk. Zo had mijn haar in die periode alle kleuren van de regenboog. Helena stak haar energie vooral in atletiek, rebelleerde veel minder en zag er ook veel braver uit. Bovendien woonde zij fulltime thuis en zag ik haar daarom als mama’s flebbeke (het lievelingetje, red.) wanneer ik in het weekend thuiskwam van de kostschool.’

‘Op die leeftijd voelde ik me echt de vreemde eend in de bijt. Nu we volwassen zijn, lijken de rollen wel omgedraaid. Ik ben veel rustiger geworden, ben meer casual gekleed dan mijn zus en steek mijn tijd vooral in ontwikkelingshulp en een gezonde levensstijl. Make-up en mode kunnen me worst wezen. Helena daarentegen is helemaal uit haar schulp gekropen. Ze is een echte fashionista, kan uren bezig zijn met kapsels en make-up en loopt het liefst op torenhoge hakken. Ze is veel zelfverzekerder geworden. Ze zit zo lekker in haar vel dat ik er soms zelfs jaloers op ben.’

Helena: ‘Ook de interesses van Kayla zijn hard veranderd. Hoewel ik als tiener sport studeerde en aan atletiekwedstrijden deelnam, is zij nu de sportieve van ons twee. Ze zit uren in de sportschool en brengt de rest van haar vrije tijd het liefst door in de keuken om healthy, vegan recepten uit te proberen. Dat interesseert mij dan weer voor geen meter. Doe mij maar een avondje Netflix.’

We kunnen uren discussiëren over wereldproblemen en het feminisme.


Kayla: ‘Niet alleen onze interesses zijn enorm verschillend, ook qua karakter zijn we helemaal anders. Ik heb een grote mond en zal met veel lawaai en overtuigingskracht mijn zin proberen door te drukken, terwijl Helena eerder in stilte achter je rug haar zin probeert te krijgen. Ik ben dan weer heel koppig, terwijl Helena bijna altijd als eerste sorry zegt en iedereen te vriend wil houden. Voor Helena is “goed” vaak goed genoeg, terwijl ik altijd naar perfectie streef. Tot slot zal zij zonder problemen haar eigen belangen en ideeën aan de kant schuiven, terwijl ik heel dominant en bazig kan zijn.’

Helena: ‘Hoewel we anders in het leven staan, kan ik toch heel erg opkijken naar mijn zus. Ik bewonder haar intelligentie en haar talent voor redevoering. Als zij aan het woord is, luistert iedereen. Dankzij haar denk ik ook meer na over wereldproblematiek en feminisme. Over dat soort onderwerpen kunnen we uren discussiëren en komen we vaak veel beter overeen.’

Kayla: ‘Sinds we allebei op kot zitten in een andere stad, botst het veel minder. We zitten niet meer op elkaars lip, hebben de ruimte om ons op onze eigen manier te ontwikkelen en kunnen daarom veel meer genieten van de beperkte tijd die we samen kunnen doorbrengen. We zijn niet elkaars beste vriendinnen zoals dat bij sommige zussen gaat, maar we kunnen elkaar appreciëren voor wie we zijn en we zullen er altijd voor elkaar staan. Dat is al heel veel waard.’

Beelden: © Jens Mollenvanger


Meer straffe verhalen: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '