Op ware liefde staat geen leeftijd. Maar wat als de man van je leven ouder blijkt te zijn dan je eigen vader? Lezeres Joke viel jaren geleden voor een veel oudere man, en weet dat het kan werken!
‘Johnny en ik werken allebei in de psychiatrie. Hij als verpleger, ik als zorgkundige. Om een open vacature tijdelijk in te vullen, werd ik overgeplaatst naar zijn afdeling en werden we voor twee maanden collega’s. Van liefde op het eerste gezicht was geen sprake. We waren tenslotte collega’s en liefde op de werkvloer is niet evident, dus bekeek ik Johnny niet als een mogelijke liefdespartner. Johnny zat ook nog in de eindfase van zijn vorige relatie. En uiteraard zette het leeftijdsverschil van 27 jaar in eerste instantie onbewust een rem op mijn gevoelens. Maar toch voelden Johnny en ik ons al van in het begin heel erg op ons gemak bij elkaar. Na het werk werd er al eens afgesproken met een aantal collega’s om samen nog wat te gaan drinken, en dan raakten we steevast met elkaar in gesprek. Johnny is heel mondig. Net als ik heeft ook hij een heel droge vorm van humor, we vertoeven allebei in hetzelfde werkwereldje en verstaan elkaar perfect. Zowel op als naast de werkvloer klikte het prima tussen ons. Maar meer dan vrienden waren we in eerste instantie niet.’
Knipperlichtrelatie
‘Tot er op een dag een afscheidsfeestje werd georganiseerd voor een collega die de afdeling verliet. Daar sloeg de vonk over en zette Johnny uiteindelijk de eerste stap. Er kwam een eerste kus en daarna ging het snel. Een beetje té snel in mijn ogen. We belandden al snel in een knipperlichtrelatie. De ene dag was onze liefde onoverwinnelijk groot, de andere dag vroeg ik me af of het wel gezond was om een relatie in stand te houden met een man die ouder is dan mijn eigen vader. De eerste reacties uit mijn omgeving waren ook niet meteen laaiend enthousiast. Vanaf de eerste dag werd ik gewaarschuwd. Dat ik toch maar moest uitkijken dat ik niet zomaar het groene blaadje werd waar die oude bok op aasde. En op een dag zou ik wel tot het besef komen dat ik op zoek was gegaan naar een tweede vaderfiguur. Maar ook al heb ik met hem al een aantal jaar geen contact meer, ik heb wel degelijk een vader en hoefde daarvoor dus geen vervanging te zoeken. Een aantal familieleden hebben me gewoon laten vallen vanwege mijn relatie. En toch had ik minder problemen met het leeftijdsverschil en wat de buitenwereld daarvan vond dan Johnny. Vechten tegen mijn gevoelens heb ik nooit gedaan. Johnny worstelde daar wel mee. Hij heeft een dochter van 28 uit een vorige relatie en maakte zich vooral zorgen om wat zij ervan vond. Zij was altijd papa’s prinses geweest en heeft even moeten wennen aan de nieuwe situatie. Het eerste jaar van onze relatie hebben we samen onder één dak gewoond en dat was niet altijd evident. Maar we hebben elkaar daarin gevonden. Ik was alleen bang voor de reactie van mijn moeder. En die had het er in het begin ook moeilijk mee. Het verontrustte haar enorm dat ik later misschien vrij snel alleen zal komen te staan. En de droom om oma te worden zag ze plots smelten als sneeuw voor de zon. Dácht ze...’
Mensen zeiden dat ik moest uitkijken dat ik niet zomaar het groene blaadje werd waar die oude bok op aasde.
Soulmate: check!
‘Enkele weken na onze eerste kus werden we een koppel, en na een halfjaar gingen we samenwonen. Bij het begin van onze relatie kreeg Johnny regelmatig te horen dat hij in een midlifecrisis was beland. Maar dat weerlegde hij steevast met het antwoord dat hij aan zijn tweede jeugd was begonnen. Dat ik seks had met een oudere man, daar heb ik nooit bij stilgestaan. Alles liep zo vlotjes tussen de lakens dat ik ervan overtuigd ben dat Johnny’s gevorderde leeftijd misschien eerder een voordeel was. Hij wilde zich niet meer absoluut bewijzen, zoals veel jonge mannen dat vaak doen. Inmiddels zijn Johnny en ik elf jaar een koppel en kregen we samen drie kinderen. Af en toe stormt het in onze relatie, maar waar stormt het niet eens? Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben om mee samen te leven, maar met Johnny werkt dat perfect. Ik vind hem ook een heel aantrekkelijke man en heb echt een soulmate in hem gevonden. Tussen de lakens mag ik me nog altijd heel gelukkig prijzen. Eén keer kreeg Johnny de vraag of hij met zijn kleinkinderen op pad was, maar onze kinderen zelf staan er voorlopig nog niet bij stil dat hun papa ouder is dan de doorsnee vaders van hun klasgenootjes. Johnny vindt dat lastig, maar ik heb daar geen moeite mee. En toch probeer ik de realiteit voor mezelf ook niet te verbloemen. Mijn vader is 61, Johnny is er al 62 geworden. Binnen een paar jaar kan hij met pensioen en hoef ik me geen zorgen meer te maken over hoe ik mijn agenda in elkaar gepuzzeld ga krijgen om alle schoolvakanties te kunnen overbruggen en thuis te zijn tijdens de examens. Maar aan de andere kant besef ik dat de kans dat mijn kinderen op hun veertigste nog een vader hebben, heel klein is.’
Over 8 jaar is hij 70 en ben ik 43, maar ware liefde overstijgt dat allemaal voor mij.
We leven vandaag!
‘Natuurlijk vraag ik me bij een meningsverschil met Johnny weleens af of ik met een leeftijdsgenoot in dezelfde discussie beland zou zijn, en hoe mijn leven er uitgezien zou hebben als ik een gezin had gesticht met een man die zo oud is als ik. Maar ik probeer daar ook niet te veel bij stil te staan. We leven tenslotte vandaag. Ook al vragen sommige beslissingen soms extra tijd. Kunnen en willen we nog een huis kopen, wetende dat Johnny’s inkomen binnen vijf jaar een stuk lager zal zijn? Zal hij nog een schuldsaldoverzekering kunnen afsluiten? Vragen die ons met de neus op de feiten drukken. Bij de fysieke aftakeling van Johnny sta ik wel stil. Die is nu eenmaal onvermijdelijk. Ik moedig hem daarom nu ook veel meer aan om naar een dokter te stappen als hij ergens klachten krijgt. Maar echt bang ben ik daar niet voor, ik werk in de juiste sector en weet welke zorgmogelijkheden er vandaag allemaal bestaan. Over acht jaar is Johnny 70 en ben ik 43. Of ik dan nog voldoende bij hem aan mijn trekken zal komen en hem ook nog fysiek aantrekkelijk zal vinden, dat vind ik niet zo belangrijk. Misschien ben ik op dat vlak nog van de oude stempel, maar ware liefde overstijgt dat allemaal voor mij. Me echt zorgen maken over de toekomst doe ik niet. Wat komt, zal komen. Ik probeer gewoon zo veel mogelijk het beste te maken van elke dag en samen met ons gezin zo veel mogelijk mooie herinneringen te creëren voor ons allemaal.’
Meer straffe verhalen:
