‘Een jaar geleden werd ik wakker geroepen door mijn mama om te gaan werken, terwijl ik nu elke ochtend in het prachtige Zuid-Afrika ontwaak met zicht op de oceaan.’
Julie (25) verhuisde voor de liefde naar Zuid-Afrika: ‘Ik hou nu écht van mijn leven’
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Dat mag je letterlijk nemen, want soms is er maar een kleine verandering nodig om een sneeuwbaleffect teweeg te brengen. Dat bewijst het magische verhaal van Julie, die tot voor kort een heel ander leven had.
‘Nadat ik de schoolbanken definitief had verlaten, ging ik aan de slag als eventmanager. Ik deed mijn job graag, maar ik werkte gemiddeld vijftig uur per week. Ook tijdens het weekend was ik zo goed als altijd druk in de weer voor mijn werk, dus tijd om zelf nog leuke dingen te ondernemen, werd een zeldzaam gegeven. Toen in maart 2020 corona uitbrak en de eerste lockdown werd afgekondigd, was er plots een zee van tijd. In eerste instantie zag ik dat als een welkome pauze, tot bleek dat de situatie maandenlang zou aanhouden. Tijdens die periode begon ik na te denken over het pad dat ik bewandelde en na veel wikken en wegen besloot ik om mijn job vaarwel te zeggen.
‘Niet veel later werd ik aangenomen bij een vijfsterrenhotel in Antwerpen, tot de volgende golf van besmettingen daar ook een stok je voor stak en ik nog steeds niet kon werken. Ik weigerde om bij de pakken neer te blijven zitten en vond er niets beters op dan op vakantie te gaan. De timing was misschien niet ideaal omdat niemand toen wist hoe het coronavirus zou evolueren. Maar tegelijkertijd dacht ik dat ik in mijn leven nooit meer – of toch niet tot aan mijn pensioen – zoveel tijd, energie en geld zou hebben, dus pakte ik mijn koffers en sprong ik op het vliegtuig naar Zuid-Afrika, het land dat de thuisbasis is van mijn tante en nonkel. Het oorspronkelijke plan was om drie weken ter plaatse te blijven en een deel van de barre winter in België te skippen, maar al snel sloeg Cupido totaal onverwacht toe en werden drie weken maar liefst vijf maanden (lacht).’
Kiezen voor all-in
‘Ilan en ik hebben elkaar ontmoet op een racecircuit en de vonk sloeg onmiddellijk over, een coup de foudre. Het klikte geweldig goed en zodra reizen weer een beetje meer mogelijk werd, besloten we om door Europa te trekken. Halverwege onze roadtrip werd ik door mijn werkgever gecontacteerd met de boodschap dat we zouden heropstarten en ik werd verwacht voor een opleiding. Op dat ogenblik moesten er belangrijke knopen worden doorgehakt: of ik zette een punt achter mijn relatie en nam afscheid van mijn vakantielief, of ik ging allin, wat betekende dat ik ontslag nam en mijn hele hebben en houden in België verkocht, om een nieuw leven in Zuid-Afrika te beginnen. Het werd de laatste optie.’
Weet dat je niet met een handboei aan de muur hangt. Als het niet lukt, kan je altijd terug, maar het is veel erger om voor altijd met de wat-als-vraag rond te lopen.
‘Vandaag, een jaar en enkele maanden later, kan ik zeggen dat dit de juiste beslissing was. Het is even zoeken geweest, maar ik zou het ongetwijfeld opnieuw doen. Niet dat ik in België depressief was, maar ik hou nu écht van mijn leven. Ik lach vaker, ik geniet meer en de zon schijnt hier minstens driehonderd dagen per jaar. Als dat niets met je doet, weet ik het ook niet meer. Het contrast kan bijna niet groter zijn. Een jaar geleden werd ik wakker geroepen door mijn mama om te gaan werken, terwijl ik nu elke ochtend in het prachtige Zuid-Afrika ontwaak met zicht op de oceaan én met iemand die ik heel graag zie. Ik zit hier natuurlijk niet stil: met Matcha moro heb ik mijn eigen zaak uit de grond gestampt en ook dat begint goed te draaien. Ik hoop vooral dat ik op de golf van geluk blijf verder surfen. Als ik zo blij blijf, ben ik een ongelofelijk gelukkig mens. Nu het nieuwe jaar voor de deur staat, breekt ook de periode van wensen aan, maar ik heb alles wat mijn hartje begeert. Vandaar een boodschap aan iedereen die dit leest: als je met een idee speelt of een intens verlangen hebt, weet dan dat je niet met een handboei aan de muur hangt. Als het niet lukt, kan je altijd terug, maar het is veel erger om voor altijd met de wat-als-vraag rond te lopen. Je hebt veel meer te winnen dan te verliezen en wie weet draait het wel heel goed uit, zoals bij mij.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
