Men zegt weleens dat tijd alle wonden heelt. Ook die van een pijnlijke relatiebreuk. Maar wat als je na jaren nog steeds niet over je break-up bent? Kim kan haar ex maar niet loslaten.
‘Omdat ik mijn ex-vriend nog te graag zie, ben ik al zes jaar single. Het lukt me niet om me aan een andere man te binden. Dat komt misschien doordat onze relatie ook na onze breuk nog een staartje kreeg. Drie jaar geleden zag ik hem terug op de bierfeesten. Ik dronk mezelf wat moed in en stapte op hem af om gedag te zeggen. Toen hij weer naar huis vertrok, kwam hij mij een kus geven en zei dat hij het apprecieerde dat ik contact had gezocht. In de twee maanden daarna hebben we elkaar elke dag gehoord via Facebook en sms’jes. We vertelden elkaar hoezeer we de ander misten, maar afspreken wilde hij niet. Hij had schrik dat ik weer net zo jaloers zou worden als vroeger.’
‘Ik heb opgebiecht dat ik zo niet verder kon. Mijn verlangen naar hem was veel te groot en ik vreesde dat hij me alleen aan het lijntje hield. Hij stuurde nog een laatste sms: Ik mis je en ik zie je graag. Amper twee maanden later zag ik op Facebook dat hij alweer een nieuwe vriendin had. Ik begreep dat al zijn sms’jes van de voorbije maanden helemaal niets hadden betekend.’
Blijven hopen
‘Dat besef zou het makkelijk gemaakt moeten hebben om hem te vergeten, maar in de plaats voelde ik een hels verdriet. Ondertussen zijn we weer drie jaar verder en woont hij samen met die vriendin. Wie weet zijn ze wel verloofd, getrouwd of verwachten ze een kindje. Ik kan het in ieder geval niet aan om op zijn Facebook te gaan kijken.’
‘Onlangs organiseerde het dorpsbestuur weer bierfeesten en heb ik die na drie jaar nog eens bijgewoond. Ook dit keer ben ik hem tegengekomen, maar heb ik hem alleen aangekeken en ben ik daarna doorgelopen. In mijn ogen was hij echter nog altijd even aantrekkelijk, wat het voor mij enorm moeilijk maakt. Ondanks alles blijf ik hopen dat ik hem binnenkort weer tegenkom en dat we toch weer een gesprek kunnen aanknopen, ook al weet ik dat dat het evengoed alleen maar erger kan maken.’
