‘Ik wil geen kinderen.’ Een uitspraak die vaak wordt beantwoord met verbaasde, zelfs afkeurende blikken. Lucie staat 100% achter haar keuze. Volop vrouw zijn gaat ook zonder kinderen.
‘Ik kan me mijn leven perfect voorstellen zonder kinderen, en dat is altijd zo geweest. Als tiener werkte ik als kinderanimatrice. Als studente vond ik het een droomjob, maar ik was altijd blij dat ik weer naar huis kon gaan. Ik voelde heel goed aan dat ik niet gemaakt was om zelf kinderen te krijgen. Ik heb mezelf nooit als mama gezien.'
Als tiener werkte ik als kinderanimatrice, maar ik was altijd blij dat ik weer naar huis kon gaan.
'Ik heb nooit gedacht: als ik een kind zou hebben, zou ik het zus of zo noemen. Ik zou zeker ook bang zijn het niet aan te kunnen, om die pubercrisis mee te moeten maken... Je mag nog zo hard je leven aan iemand wijden, de best mogelijke opvoeding geven, een paar jaar later moet je toch vaak gemene opmerkingen slikken.’
Tandemgeluk
‘Mijn vriend en ik zijn al vele jaren samen. En ik kom niets tekort, we zijn heel gelukkig. Andere koppels denken misschien aan kinderen om als koppel aan een nieuwe fase te beginnen, maar wij hebben daar geen nood aan. Routine is ons onbekend, we houden nog evenveel van elkaar. Dat is alles wat ik nodig heb. We hebben het zo goed met ons tweetjes dat ik bang ben dat een derde persoon ons evenwicht zou verstoren.
'Bovendien evolueert de wereld op alle gebieden in negatieve zin. Kijk maar naar de tewerkstelling bij jongeren, de opwarming van de aarde, terreur... Wat voor toekomst kan je een kind nog geven? In wat voor een wereld komt dat kind terecht? Ik zie het niet zitten om een kind op school te gaan afzetten met angst in het hart... Want ja, een kind krijgen, dat is voortdurend met stress leven, wég met de rust. Wat een verantwoordelijkheid!'
Een kind krijgen, dat is voortdurend met stress leven, wég met de rust. Wat een verantwoordelijkheid!
'Je denkt alleen nog aan je kind, dat wordt het allerbelangrijkste. Zelfs belangrijker dan jijzelf. Dat wil ik niet. Ik ga graag op reis, verwen mezelf op restaurant, ga uit met vrienden... Ik vind mijn leven geweldig zoals het is. En als er later niemand is om voor mij te zorgen? Ik heb daar al aan gedacht, maar ik heb mijn zussen, mijn metekind, mijn neefje... Eigenlijk ben je nooit alleen, ook niet zonder kinderen.’
'Mijn vriend heeft mijn keuze aanvaard en zijn vaderwens opgeborgen'
‘Oorspronkelijk had mijn vriend een echte vaderwens. Maar sinds het begin van onze relatie ben ik heel duidelijk geweest. En ik ben nooit van mening veranderd. Hij heeft mijn keuze aanvaard en heeft zijn vaderwens opgeborgen. Hij zegt dat het belangrijkste in zijn leven is dat hij de persoon heeft gevonden bij wie hij zich goed voelt. Hij vindt het dus geen goed idee om mij te verlaten om een kind te kunnen krijgen. En ik, ik heb geen zin om mezelf te forceren. Moest ik dat doen, dan zou ik hem dat vroeg of laat toch verwijten. Andere projecten hebben we genoeg: trouwen, grote reizen maken... Zo zie ik het: met z’n tweetjes genieten van het leven en de liefde.'
Een vriendin van mij is moeder van twee, en ze heeft me gelijk gegeven!
'Voor vroegere generaties was het de norm om te trouwen, een huis te kopen en kinderen te krijgen. Maar ik leer meer en meer mensen van mijn leeftijd kennen die mijn ideeën delen, of die me begrijpen. Een vriendin van mij is moeder van twee, en ze heeft me zelfs gelijk gegeven! En ja, kinderen bieden ook geen garantie op geluk, in tegenstelling tot wat ze ons allemaal willen doen geloven. Er komt ook veel gedonder bij kijken! Ik breng veel tijd door met mijn metekindje, daar geniet ik erg van, maar ik heb niet de nadelen van het moederschap.’
