Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
geboren in het verkeerde lichaam

‘Mijn borsten waren het deel van mijn lichaam waar ik de grootste moeite mee had. Telkens wanneer ik mezelf in de spiegel zag, was dat heel confronterend.’

Ot (28) werd geboren in het verkeerde lichaam maar onderging chirurgie om meer zichzelf te kunnen zijn

De redactie

Iedereen wordt geboren als de persoon die hij/zij/die is. Toch is jezelf (kunnen) zijn niet altijd vanzelfsprekend. Ot (28) werd geboren in het verkeerde ­lichaam. Die onderging topchirurgie en kwam zo een stap dichter bij zichzelf.

‘28 jaar geleden werd ik biologisch gezien geboren als vrouw, maar ik weet van kindsbeen af dat mijn lichaam niet volledig overeenstemt met hoe ik me vanbinnen voel. Als kind en tiener was het onmogelijk om met dat gevoel naar buiten te komen. Ik groeide niet in de veiligste thuissituatie op en kon bovendien niet benoemen wat er was, omdat ik daar destijds de kennis nog niet voor had. Ik hield de lippen dus stijf op elkaar.’

Tomboy

‘Wat op jonge leeftijd wel al heel duidelijk was, was dat ik niet het typische “meisje” was. Als zesjarige wilde ik graag voetballen, maar ik heb echt moeten strijden om die ­hobby te mogen beoefenen. Als jongens in hun bloot ­bovenlijf speelden, wilde ik dat ook graag doen, maar ook dan kreeg ik altijd te horen dat dat niet kon, omdat ik een meisje was. Maar voor mij voelde het niet zo aan. Ik kreeg ook ­regelmatig te horen dat ik op een ­jongen leek, maar die ­opmerkingen waren niet positief ­bedoeld. En dat ik op meisjes viel, viel bij ­velen ook niet in goede aarde.

Rond mijn vijftiende brak er een periode aan waarin ik er liever niet meer wilde zijn. Ik had het gevoel dat ik om verschillende redenen ­mezelf niet kon zijn.

Jarenlang werd ik zwaar gepest. Die pesterijen gingen van platgestoken fietsbanden tot opmerkingen over mijn zogenaamde gebrek aan vrienden en dat ik het niet ­verdiende om te leven. Kortom: ik had veel aan mijn hoofd. Rond mijn vijftiende brak er een periode aan waarin ik er liever niet meer wilde zijn. Ik had het gevoel dat ik om verschillende redenen ­mezelf niet kon zijn en daar was ook mijn genderidentiteit een onderdeel van.

Omdat ik me steeds slechter voelde en zelf niet in staat was om uit de put te geraken, werd ik opgenomen. Dat was een verademing, want daar kon ik voor het eerst ­eerlijk vertellen hoe ik me echt voelde. Maar de complete puzzel viel vijf jaar geleden pas in elkaar, toen ik tot het besef kwam dat ik non-binair ben.’

Levensnoodzakelijke operatie

‘Mijn borsten waren het deel van mijn lichaam waar ik de grootste moeite mee had. Telkens wanneer ik mezelf in de spiegel zag, was dat heel confronterend. Niemand kan in jouw plaats op een blaadje neerschrijven welke stappen je moet zetten om jezelf meer te kunnen zijn. Dat was voor mij ook een hele zoektocht. Ik voerde een naamsverandering door, koos voor andere voornaamwoorden en meldde me uiteindelijk ook aan bij het multidisciplinair genderteam van het UZ Gent. Daar kreeg ik – na een hele tijd op de wachtlijst te staan – groen licht voor topchirurgie. Afgelopen zomer werden mijn borsten verwijderd. Sinds ik een nieuwe borstkas heb, ging er een wereld voor me open en voelt mijn lijf eindelijk meer als dat van mezelf.’

Lichaam en geest

‘Mensen evolueren door hun hele leven heen en zijn volgens mij nooit voor de volle honderd procent “af”, maar ik heb voor het eerst het gevoel dat ik een stap dichter bij mijn ware ik ben. Ik ben er zelfs van overtuigd dat ik nog nooit dichter bij mezelf ben geweest dan vandaag en dat ­is een gelukzalig gevoel. Het is een zaligheid om te weten dat ik nooit meer een beha zal moeten dragen en me eindelijk goed voel in de kledij die ik vandaag kan dragen. Dat soort zaken doen me nog meer beseffen dat dit voor mij de enige juiste keuze was.

Het is een zaligheid om te weten dat ik nooit meer een beha zal moeten dragen en me eindelijk goed voel in de kledij die ik vandaag kan dragen.

De vraag waarom het zo belangrijk is om jezelf te (kunnen) zijn, vind ik best een moeilijke om te beantwoorden. Zijn wie je bent is niet alleen belangrijk voor je lichamelijke ­gezondheid, maar nog veel meer voor je mentale welzijn. Ik zou bijvoorbeeld ook niet gelukkig zijn als ik een administratieve job zou uitoefenen, want dat is gewoonweg niet wie ik ben. Wanneer je niet in staat bent om te tonen wie je echt bent, zorgt dat automatisch voor een ongelukkig ­gevoel. Ik ben ervan overtuigd dat de zoektocht naar geluk start in een lichaam dat goed en als jezelf aanvoelt. Ik hoop dan ook dat iedereen die kans krijgt.’

Zit je met iets? Praat bij Tele-Onthaal over wat jou bezighoudt. Bel anoniem en gratis naar 106 (24u/7d) of chat via www.tele-onthaal.be.

Tekst: Marijke Clabots

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '