Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
Valerie werd gedumpt
© Ryann Flippo via Unsplash

'Ik was haar troostende schou­der bij elke mislukte ivf-poging, en nu lapte ze me dit?'

Na een relatie van 8 jaar werd Valerie (28) van de ene op de andere dag gedumpt: ‘Hij liet me vallen voor mijn beste vriendin’

Wat als iemand die je blindelings vertrouwt een dolk in je rug steekt? Valerie (28) getuigt anoniem over hoe haar beste vriendin een affaire begon met de papa van haar kinderen.

‘Thomas en ik leerden elkaar kennen op het volleybal. Hoewel we destijds allebei al een relatie hadden, was het liefde op het eerste gezicht. De liefde was langs beide kanten zo groot dat we uiteindelijk elk een punt achter onze toenmalige relatie zetten om bij elkaar te kunnen zijn. De eerste jaren van onze relatie waren ronduit gewel­dig. Ik werd geregeld overstelpt met lieve woorden, cadeautjes en liefdesverklaringen. Toen Thomas en ik gin­gen samenwonen en bleek dat hij met financiële problemen kampte, liep ik niet weg. Ik stelde zelfs voor om zijn schulden mee af te lossen. Thomas was niet perfect, maar toch was hij voor mij de man van mijn le­ven, degene met wie ik oud en grijs wilde worden.’

Radiostilte

‘Voor hij in mijn leven kwam, zei ik resoluut dat ik geen kinderen wilde, maar dat beeld ver­anderde mettertijd omdat ik zo ge­lukkig was met hem. In het voorjaar van 2017 verwelkomden we ons eer­ste kindje. Afgelopen zomer bleek ik op­nieuw zwanger te zijn en zouden we acht jaar samen zijn. Om onze liefde te vieren had ik een weekendje weg gepland, met een specifieke missie: ik wilde Tho­mas ten huwelijk vragen. Maar dat weekend is er nooit van gekomen.’

Het lijkt wel het scenario van een slechte B-­film, een film waarvan je hoopt dat je nooit het hoofdpersonage wordt.

‘Nog geen week voor vertrek ­op het ogenblik dat ik zestien weken zwan­ger was ­- zei hij totaal onverwacht dat hij geen toekomst meer voor ons zag. Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken. Mijn wereld stortte volle­dig in toen niet veel later bleek dat Thomas me verliet voor Joke, die ik sinds tien jaar beschouwde als mijn beste vriendin en die we vroegen als meter van ons tweede kindje. Een week voor onze breuk had Joke het uitgemaakt met haar vriend. Sinds­dien was er radiostilte van haar kant. Toen iedereen in mijn omgeving benadrukte dat dat geen toeval was, wilde en kon ik dat niet onder ogen zien.’

Geen tweede kans

‘Ik heb tot op het laatste moment geloofd dat er tussen Joke en Thomas niet meer aan de hand was, zelfs toen ik bij haar aanbelde en zij de deur in mijn gezicht dichtgooide. Het heeft geduurd tot ik foto’s van hen samen zag: hand in hand en al kussend. Het lijkt wel het scenario van een slechte B-­film, een film waarvan je hoopt dat je nooit het hoofdpersonage wordt. Maar het is mijn realiteit. Ik had nooit gedacht dat Thomas een dolk in mijn rug zou steken. Ik had dat ook nooit van Joke verwacht. Maar met zoge­naamde vrienden zoals zij heb je blijk­baar geen vijanden nodig.’

Door wat er gebeurd is, ben ik een schim van mezelf geworden. Wat een geluk dat ik mijn familie heb.

‘Jarenlang steunde ik Joke vanop de eerste rij bij haar proces van inseminatie en ivf. Ik was haar troostende schou­der bij elke mislukte poging, en nu lapte ze me dit? Ik had nog nooit haatgevoelens tegenover iemand gehad, maar als ik Joke ooit tegen het lijf zou lopen, sta ik niet in voor de gevolgen. Ik heb geen woord meer te zeggen tegen dat kreng. Zij verdient geen tweede kans. Ik weet niet hoe het komt, maar om een of andere re­den ben ik minder kwaad op Thomas. Misschien komt dat omdat ik hem nog altijd graag zie en ik het gevoel heb dat hij door Joke in de val werd gelokt? Al neem ik hem uiteraard ook allerlei zaken kwalijk... Mocht Thomas me verlaten hebben voor een vrouw die ik niet ken, zou dat ook erg pijnlijk zijn geweest, maar het zou andere kost zijn dan datgene wat ik nu op mijn bord heb gekregen.

De laatste weken en maanden zat ik enorm diep. Sinds de breuk nemen mijn ouders beurtelings verlof op omdat ze schrik hebben dat ik mezelf iets zou aandoen. Ik moet toegeven dat die gedachte door mijn hoofd spookt. Door wat er gebeurd is, ben ik een schim van mezelf geworden. Wat een geluk dat ik mijn familie heb, al leef ik van dag tot dag en blijf ik uitsluitend voor mijn kinderen overeind. Ik gun het Joke immers niet om ze op te voeden ter­wijl het vervullen van haar kinder­wens moeilijker gaat dan verwacht. Ze heeft mijn vriend al gepikt, maar zal in geen geval fulltime mama van mijn kinderen worden.’

Heb je vragen over zelfdoding of heb je nood aan een gesprek? Neem dan contact op met de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of via Zelfmoord1813.be.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '