Sanne was altijd al gevoelig voor de effecten van alcohol en besliste zeven jaar geleden om er definitief mee te stoppen.
Sanne: ‘Ik bleef meedrinken om anderen te pleasen en niet uit de boot te vallen’
Wat hebben Adele, Bradley Cooper en Tom Holland met elkaar gemeen? Het zijn celebs die openlijk over hun alcoholgebruik vertelden. Een probleem waarvan ze eigenlijk niet wisten dat het er een was. Tot dat ene moment. Sanne was altijd al gevoelig voor de effecten van alcohol en besliste zeven jaar geleden om er definitief mee te stoppen.
‘Ik groeide op in een omgeving waar alcohol drinken in feite de normaalste zaak van de wereld is. Een alcoholisch drankje consumeren wordt door velen geassocieerd met gezelligheid en sociale activiteiten, en dat is in mijn familie ook zo. Zij stoken zelfs hun eigen sterkedrank. Op familiefeesten vloeide de alcohol rijkelijk en ik vermoed dat ik daar tijdens mijn puberjaren ook mijn allereerste glaasje dronk. Het gekke is dat ik alcohol nooit echt lekker vond. Ik dronk vooral om erbij te horen, want ik wilde niet anders dan anderen zijn.’
People pleaser
‘Als puber was ik best onzeker. Ik durfde alcohol niet in vraag te stellen, dus tijdens het uitgaan dronk ik mee met de rest. Ik merkte destijds al dat ik anders reageerde als ik een glaasje op had. Na een avondje uit lagen vriendinnen bijvoorbeeld letterlijk binnen de twee minuten in slaap, terwijl ik extreem veel moeite had om dromenland te bereiken. Ik reageerde er veel sterker en sneller op dan mensen in mijn omgeving, terwijl ik niet eens zoveel dronk.’
‘Ik sprong er voorzichtig mee om, anders moest ik het me soms dagenlang bekopen en dat was een te hoge prijs om te betalen. Niet alleen had alcohol een impact op mijn slaapkwaliteit, maar daarnaast had ik ook last van een ongemakkelijk gevoel, was ik veel sneller nerveus, kreeg ik hoofdpijnaanvallen en zelfs hartkloppingen, in die mate dat het soms leek dat mijn hart uit mijn borst zou springen. Hoewel ik alleen maar nadelen van alcohol ondervond, bleef ik een people pleaser en bleef ik meedrinken om toch maar niet uit de boot te vallen.’
Geen meerwaarde
‘Meedrinken bleef ik doen, tot daar zeven jaar geleden verandering in kwam. In die periode ontdekte ik dat ik hoogsensitief ben en kampte ik met allerlei vage klachten, zoals angsten en chronische hyperventilatie. Er volgde een ziekenhuisopname, waarbij ik binnenstebuiten werd gekeerd, maar er werd niet gekeken naar wat mijn angsten kon triggeren. Daarom nam ik zelf het heft in handen en keek ik kritisch naar wat ik at en dronk. Als hoogsensitief persoon reageer ik automatisch al gevoeliger op bepaalde prikkels en ik ontdekte dat alcohol ook zo’n prikkel kan zijn. Omdat ik aan elke vezel in mijn lijf voelde dat er wel iets moest veranderen, besliste ik om volledig te stoppen met het drinken van cafeïne én alcohol.’
Wanneer ik een drankje weigerde, kreeg ik regelmatig de vraag of ik zwanger was, terwijl mijn man en ik bewust kinderloos zijn.
‘Ik heb daar nooit moeite mee gehad, al was het in sociale situaties wel moeilijk. Ik was nog maar net getrouwd en wanneer ik een drankje weigerde, kreeg ik regelmatig de vraag of ik zwanger was, terwijl mijn man en ik bewust kinderloos zijn. Er zijn zoveel andere redenen dan een zwangerschap waarom iemand kan beslissen om geen alcohol meer te drinken, maar als je niet drinkt, ben je nog altijd de uitzondering en niet de regel.’
‘ Daardoor had ik heel vaak het gevoel dat ik mij moest verantwoorden. Soms doen mensen er zelfs lacherig over of dringen ze er toch op aan. Maar ik merk wel degelijk een verschil nu ik al jaren niet meer drink. Gelukkig sta ik intussen ook veel sterker in mijn schoenen en begrijpt mijn omgeving mijn keuze maar al te goed. Ik ben absoluut geen moraalridder, maar ik heb rust gevonden in deze beslissing en zie de meerwaarde van alcohol gewoonweg niet in. Geef mij maar een alcoholvrij alternatief of water. Dat smaakt mij nog altijd het beste.’
Zit je met iets? Praat bij Tele-Onthaal over wat jou bezighoudt. Bel anoniem en gratis naar 106 (24u/7d) of chat via www.tele-onthaal.be.
Tekst: Marijke Clabots
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
