Sarah dronk steeds meer alcohol zonder dat ze daar graten in zag. Dankzij haar zoontje kwam de klik om te stoppen.
Sarah: ‘Soms stopte ik mijn zoontje vroeger in bed, zodat ik sneller kon drinken’
Wat hebben Adele, Bradley Cooper en Tom Holland met elkaar gemeen? Het zijn celebs die openlijk over hun alcoholgebruik vertelden. Een probleem waarvan ze eigenlijk niet wisten dat het er een was. Tot dat ene moment. Ook Sarah dronk steeds meer alcohol zonder dat ze daar graten in zag. Dankzij haar zoontje kwam de klik om te stoppen.
‘Tijdens mijn tiener- en twintigerjaren was ik zelden dronken. Ik genoot weleens van een glaasje tijdens het uitgaan, maar ik dronk zo goed als nooit overdadige hoeveelheden. Naar mijn gevoel sprong ik er verstandig mee om, maar dat veranderde nadat ik drie jaar geleden een gastric-bypassoperatie had ondergaan. Voor ik geopereerd werd, gaf mijn specialist al aan dat mensen met een gastric bypass een risicogroep vormen voor het ontwikkelen van een alcoholprobleem, doordat alcohol een sneller en intenser effect teweegbrengt. Er werd me aangeraden om minstens een halfjaar niet meer te drinken en daar hield ik me strikt aan.’
Mama, geen wijntjes meer drinken
‘Toen het nieuwe jaar aanbrak, klonk ik voor de eerste keer nog eens mee en dat ging me goed af. Te goed eigenlijk, want één glaasje werden er al snel twee of meer. Zodra ik begon te drinken, smaakte dat naar meer. Ik zag daar het kwaad niet van in, maar gaandeweg waren er genoeg signalen die in de richting van een alcoholprobleem wezen. Als ik tijdens de zomermaanden met mijn lief op een terrasje zat, bestelde ik mijn derde glas terwijl zijn eerste pintje nog niet op was. Elk weekend dronk ik makkelijk een vaatje wijn in mijn eentje op. Ook black-outs waren me niet onbekend: soms was ik zo dronken dat ik de volgende dag niet meer wist wat ik had gezegd of gedaan.’
Pas toen de woorden “Mama, geen wijntjes meer drinken” uit de mond van mijn – toen vijfjarige – zoon rolden, besefte ik dat ik het roer moest omgooien.
‘Op sommige dagen stopte ik mijn zoontje zelfs vroeger in bed, zodat ik sneller kon drinken. Dat is niet oké, maar ik genoot van het gevoel dat alcohol me gaf: even alle remmen los, even alle druk van de ketel. En dat werkt verslavend. Pas toen de woorden “Mama, geen wijntjes meer drinken” uit de mond van mijn – toen vijfjarige – zoon rolden, besefte ik dat ik het roer moest omgooien. Als ouder moet je een goed voorbeeld stellen. Je wil niet dat je kind opgroeit met het idee dat alcohol de normaalste zaak van de wereld is. Als ik kritisch naar mezelf keek, kon ik niet anders dan toegeven dat ik me niet meer Sarah voelde. Ik leefde in een waas. Dat moment was voor mij de figuurlijke druppel.’
Aanweziger én gelukkiger
‘Ik ben niet tegen alcohol en sluit niet uit dat ik ooit nog een glaasje zal drinken, maar het is niet zo onschuldig als het lijkt. Een tijdje geleden ging ik naar Sinds ik niet meer drink, de theatervoorstelling van Evi Hanssen, en dat was voor mij de zoveelste eyeopener. Ze stelde zich de vraag waarom er op alcohol geen waarschuwingen voor de gezondheid staan, zoals bij sigaretten. En ze heeft meer dan een punt, want nog te veel mensen zien geen graten in een glaasje of meer en het is belangrijk dat we op de hoogte zijn van de potentiële gevaren. Ik ben al 450 dagen nuchter en merk wel degelijk een verschil sinds ik alcohol heb verbannen uit mijn leven. Toen ik nog dronk, bestonden mijn weekends vooral uit katers. Vandaag geniet ik zonder hoofdpijn, vermoeidheid en misselijkheid van mijn vrije tijd.’
In het begin was ik wel heel prikkelbaar en ook mijn slaapkwaliteit liet te wensen over, maar dat is een fase waar je door moet. Daarna volgt de beloning!
‘Bovendien ben ik helderder, waardoor ik me beter kan concentreren op het werk. En last but not least: ik ben een veel aanwezigere én gelukkigere mama. Alleen maar positieve veranderingen, die na ongeveer drie maanden voel- en zichtbaar waren. Als dat geen goede motivatie is, weet ik het ook niet meer! Genoeg redenen om het een kans te geven, zeker als je merkt dat je alcoholgebruik uit de hand loopt en je daar zelf iets aan wil veranderen.”Ik zou het niet kunnen”, krijg ik van tijd tot tijd te horen, maar dat is onzin. Ik dacht dat vroeger ook, maar stoppen ging me beter af dan verwacht. In het begin was ik wel heel prikkelbaar en ook mijn slaapkwaliteit liet te wensen over, maar dat is een fase waar je door moet. Daarna volgt de beloning!’
Zit je met iets? Praat bij Tele-Onthaal over wat jou bezighoudt. Bel anoniem en gratis naar 106 (24u/7d) of chat via www.tele-onthaal.be.
Tekst: Marijke Clabots
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
