Het zoontje van Melody en Anthony werd met schisis geboren.
BABYB(R)ABBELS – Melody (24): ‘Op de echo was er al snel een hazenlipje te zien’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Tijdens de twintigwekenecho werd bij de foetus van Melody en Anthony schisis (de medische term voor een aangeboren spleet in de lip, het kaakbeen of verhemelte) vastgesteld. ‘Hij wordt door vrienden en familie op handen gedragen’, klinkt het. ‘Maar dat is niet bij iedereen zo vanzelfsprekend.’
Melody (24) en Anthony (26) mochten een jaar geleden hun tweede kindje verwelkomen: Lévano, een kleine broer voor de driejarige Loreana. ‘We kozen bewust voor namen die je niet zo vaak hoort en iets speciaals hebben.’
‘Een maand nadat ik gestopt ben met de pil was ik zwanger van Lévano’, vertelt Melody. ‘Ik vond het zalig om zwanger te zijn, maar het was geen fijne zwangerschap. Ik was continu ziek. Gelukkig kon ik me optrekken aan de leuke momentjes zoals zijn eerste schepjes, de echo’s...’
Schisis
‘Op de twintigwekenecho bleek al snel dat er een hazenlipje te zien was. We werden doorverwezen naar het schisisteam in Leuven waar we werden opgevolgd. Na die ontmoeting hebben we ook onze familie op de hoogte gebracht.’
‘We kregen vooral positieve reacties. Lévano wordt op handen gedragen en supergraag gezien. Toch is dat niet bij iedereen zo vanzelfsprekend, maar daar trekken wij ons niets van aan. Onze kindjes betekenen alles voor ons.’
Paniek
‘Op 26 weken en 6 dagen zwangerschap is mijn water spontaan gebroken. Ik werd opgenomen in het ziekenhuis en mocht niet meer naar huis. Op 29 weken is de bevalling uiteindelijk spontaan op gang gekomen. Ik had weeën, maar er was nog geen ontsluiting te zien. Na een epidurale verdoving zou ik eindelijk kunnen slapen, dacht ik. Nog geen dertig minuten later ging alles fout.’
Na een epidurale verdoving zou ik eindelijk kunnen slapen, dacht ik. Nog geen dertig minuten later ging alles fout.
‘De hartslag van Lévano ging van de monitor en hij was in gevaar. Er volgde een spoedkeizersnede. Ik sloeg compleet in paniek en werd uiteindelijk onder volledige narcose gebracht. Niet veel later werd Lévano geboren. Hij woog 1050 gram en was 35 centimeter groot. Onze kleine baby werd meteen geïntubeerd en overgebracht naar neonatologie. Vijf uur later kon ik Lévano voor het eerst zien. Hij was zo klein en fijn, maar zo ontzettend mooi. Ik was trots op hoe sterk hij was. Het was liefde op het eerste gezicht. Een onbeschrijfelijk gevoel!’
Gemis
‘De kraamperiode vond ik ontzettend zwaar. We gingen elke dag op en neer naar het ziekenhuis om bij Lévano te zijn. Daardoor moesten we ook elke dag een oplossing zoeken voor ons dochtertje. Het deed veel pijn om haar bijna een maand te moeten missen. Door de coronamaatregelen heb ik haar die hele tijd dat ik in het ziekenhuis lag, niet kunnen zien. Om dan ook nog eens naar huis te gaan zonder Lévano, dat is emotioneel, fysiek en psychisch ontzettend zwaar.’
Naar huis gaan zonder je baby is emotioneel, fysiek en psychisch enorm zwaar.
‘Na dertien weken op de neonatologie mocht Lévano eindelijk naar huis met een monitor. We waren blij dat hij thuis was, maar het was wel heel zwaar. We waren steeds zo bang om een alarm te horen omdat hij vergat te ademen. Bang dat er dan ook maar iets kleins zou misgaan. Lévano heeft ondanks alles een hele moeilijke start gehad – en heeft het nu nog steeds moeilijk – maar hij is zo een vrolijk, sterk kind. En dat maakt mij als mama zo blij!’
‘Het moederschap vind ik best zwaar. Zeker na wat er allemaal gebeurd is. Maar ik zou het voor geen geld in de wereld willen veranderen. Loreana en Lévano zijn het beste wat mij is overkomen. Voor hen ga ik door het vuur! Moeder zijn betekent er zijn voor je kindjes in moeilijke tijden en laten zien dat je alles over hen zal doen. Hen graag zien voor hoe ze zijn. Ze steunen waar kan en altijd voor hen klaarstaan. Niemand is perfect, maar je kan niet meer doen dan je best. En ik ben er zeker van dat elke mama de beste mama is voor haar kind(eren)!’
Operaties
‘Op 26 maart zal Lévano voor een tweede keer geopereerd worden. Dit keer wordt zijn zacht gehemelte gesloten en worden er opnieuw diabolo’s (kleine kunststoffen buisjes, n.v.d.r.) gestoken omdat hij continu met oorontstekingen kampt. Na een tijdje zullen er nog operaties volgen aan zijn tanden en andere correcties die moeten gebeuren naarmate hij groter wordt. Bij Lévano zal dit op zich nog meevallen aangezien hij prematuur geboren is. Een geluk bij een ongeluk!’
Schisis is een erfelijke aandoening, maar toch zit het langs beide kanten niet in de familie.
‘Schisis is een erfelijke aandoening, maar toch zit het langs beide kanten niet in de familie. Het is Moeder Natuur die er zo over besliste. Een erfelijkheidsdokter wist te vertellen dat we bij een volgend kindje 4% kans hebben dat ook die schisis zal hebben. Wat niet veel is. We gaan er ons zeker niet door laten leiden bij de keuze voor een eventueel derde kindje.’
‘Dit is de eerste foto van Lévano en mij samen. Een moment dat ik nooit zal vergeten. Zo onbeschrijflijk hoeveel liefde je voor iemand kan voelen.’
‘Hier lag Lévano nog op de neonatologie, net geen maand oud. Hij kreeg toen zuurstof, maar ik vind dit een hele mooie foto van hem.’
‘We zouden eerst met een konijntje op het geboortekaartje werken, maar door zijn hazenlipje hebben we het verandert naar een beertje. Na de bevalling hebben we alles meteen besteld en de doopsuiker volledig zelf in elkaar gestoken. De ideale afleiding tijdens moeilijke en zware dagen.’
‘De eerste nacht bij ons thuis. Lévano had zijn knuffeltjes bij hem en ook het dekentje van de neonatologie. Zijn eerste nacht bij ons was toch bijzonder. Ik kon niet stoppen met naar hem te kijken.’
‘Dit vind ik zo’n mooie foto van hem! Deze foto laat zien hoe Lévano is geboren en hoe hij was/is. Een prachtkind.’Foto: Laura De Winter
‘Op deze foto zie je Lévano met zijn grote zus Loreana. Ze is ontzettend trots op hem en zou door het vuur gaan voor hem. Twee handen op één buik. Het is haar broer, zegt ze altijd!’Foto: Laura De Winter
‘Dit zijn wij als gezin tijdens een fotoshoot. Momenten die we wouden vastleggen voor zijn eerste operatie. We zijn supergelukkig met ons gezinnetje!’Foto: Laura De Winter
‘Dit is Lévano vandaag. Een supervrolijk, lief, knap ventje. Iemand die super geliefd is. Onze trots! Lévano is ondertussen bijna één jaar. Op 26 maart ondergaat hij zijn tweede operatie. Ik weet dat hij het zo goed gaat doen! Hij is een supersterk ventje.’
Foto’s: Laura De Winter en eigen foto’s
Wil je zelf ook vertellen over jouw ervaringen rond bevallen, je baby en het moederschap? Lees hier hoe je je kandidaat kan stellen.
Lees ook:
- Elise (25): ‘Ik had totaal geen feeling met baby’s en was bang dat ik dat fameuze moederinstinct niet had’
- Annelien (24): ‘Op het einde was ik het beu om zwanger te zijn dus liet ik me inleiden’
- Evelyne (29): ‘Het was stil in mijn buik. Mijn baby leefde niet meer.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
