Seefke maakte de droom van haar vader waar door haar eerste marathon met succes uit te lopen.
Seefke (34) over haar eerste marathon: ‘Dat gevoel van overwinning, adrenaline en euforie is moeilijk te omschrijven’
Het vraagt veel moed en opoffering om deel te nemen aan een marathon, maar toch staat het bij velen hoog op de bucketlist. Alleen al de gedachte om voor de eerste keer 42 kilometer te lopen, kan intimiderend zijn. Seefke (34) liep haar eerste marathon in maart 2022 en heeft inmiddels al zeven uitdagende races voltooid!
Seefke is een fervente loopster en heeft dan ook al heel wat loopwedstrijden achter de rug. Maar een marathon lopen, dat bleef toch haar grote droom. Onlangs maakte ze die droom waar door de Marathon van Kruibeke met succes uit te lopen.
Euforie en emotie
‘Mijn eerste marathon was echt zo’n unieke ervaring. Toen ik over de finishlijn liep, voelde ik een enorm euforisch gevoel. Ik voelde me heel krachtig omdat ik zoiets kon verzetten. Dat gevoel van overwinning, adrenaline en euforie is moeilijk te omschrijven.’
‘Mijn papa zijn droom was ook om ooit een marathon te kunnen lopen, maar dat is hem helaas nooit gelukt. Het feit dat ik zijn droom kon waarmaken en hem fier heb gemaakt, maakte de aankomst natuurlijk nog emotioneler. En dat ik ook nog eens tot een paar dagen ervoor met koorts in bed lag, maakte het er zeker niet makkelijker op.’
Goede voorbereiding
‘Ik trainde drie à vier keer per week en dat twaalf weken lang. Ik plukte mijn trainingsschema gewoon van het internet en paste het puur op gevoel aan. Ik was er zo veel mee bezig dat ik geen trainer nodig had om een schema op te stellen. Zeker bij marathons is het tijdens je voorbereiding de bedoeling dat je in het weekend de lange duurloop aan een rustig tempo doet. In de week kan je dan ter recuperatie iets kortere en snellere trainingen inplannen.’
Het feit dat ik mijn papa zijn droom heb kunnen waarmaken en hem fier heb gemaakt, maakte de aankomst eens zo emotioneel.
‘Zo’n intensief trainingsprogramma combineren met mijn dagelijkse leven was niet altijd even gemakkelijk. Ik stond ’s morgens extra vroeg op om dan al te trainen. Maar ook tijdens de middagpauze op het werk ging ik vaak lopen. Dan at ik snel mijn lunch op aan mijn bureau, ging ik lopen, douchte ik vliegensvlug en begon ik opnieuw te werken. Als me dat allemaal niet lukte, trainde ik na het avondeten of als het buiten al wat afgekoeld was. Al had ik eigenlijk geen tijd, ik zou er tóch tijd voor vrijmaken (lacht).’
Meer en beter
‘Tijdens mijn eerste marathon liep ik met een drinkrugzak, dat doe ik nu niet meer. Ik heb toen vier uur lang gelopen met een paar liter water op mijn rug waar ik amper van dronk, want ik stopte nog steeds bij iedere bevoorrading om te drinken. Als je zonder die rugzak loopt en gewoon om de vijf kilometer twee bekertjes water drinkt, is dat zeker voldoende. Wat ook een echte aanrader is, is een ORS-tabletje (bevordert de hydratatie, red.) innemen voordat je aan de wedstrijd begint. Dat helpt namelijk preventief tegen uitdroging, handig toch?’
Je voelt je zowel op mentaal als fysiek vlak sterker worden. Dat werkt verslavend. Je wil telkens meer en beter.
‘Na de Marathon van Kruibeke had ik de smaak pas écht te pakken. Je voelt je zowel op mentaal als fysiek vlak sterker worden. Dat werkt verslavend. Je wilt telkens meer en beter. Na een tijdje wil je van de ene marathon direct naar de volgende. Maar nu heb ik mezelf wel voorgenomen om iets minder marathons te lopen. Als je er vijf of zes per jaar doet, put je je lichaam uit en is het niet meer mogelijk om te werken aan je snelheid. Marathon Rotterdam was dus mijn laatste voor dit seizoen.’
Tekst: Geike Put, student aan de Hogeschool PXL
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
