Zahra (25) maakte als tiener seksueel grensoverschrijdend gedrag mee: ‘Hij speelde met mijn seksuele ontwikkeling’

Hoe kan je weer bloeien na seksueel misbruik? Hoe verwerk je zoiets? Dat is een vraag waar kunstenares Margaux Poppe mee aan de slag ging. Met haar collectie Watch Me Bloom brengt ze een ode aan slachtoffers, waaronder Zahra. Zij maakte als tiener seksueel grensoverschrijdend gedrag mee.

‘Op mijn zestiende schreef ik me in voor een artistieke talentenwedstrijd. Ik was altijd al creatief geweest en waagde mijn kans. In de jury zat een charismatische man, een intrigerende kunstenaar die jeugdtheater maakt. Zijn toneelstukken gaan voornamelijk over de seksuele ontwikkeling van tienermeisjes, kalverliefde en voor de allereerste keer seks hebben. In het begin leek het allemaal heel onschuldig, van intiem knuffelen en over mijn been wrijven terwijl hij mijn veters wilde strikken tot me ongewenst op de poep kletsen.’

Hoe beter Zahra hem leerde kennen, hoe meer vragen ze zich stelde rond zijn gedrag. ‘Hij is gefascineerd door de verandering van het vrouwelijk lichaam, waar op zich niets verkeerds mee is, maar ik had veel twijfels over zijn intentie. Het begon met flirterig gedrag en hij trachtte telkens een stap verder te gaan. Hij stuurde me eens een bericht: “Ben jij een naïef meisje? Ik heb een fascinatie voor jou. Heb je al een vriendje? Ben je nieuwsgierig?” Als ik dat nu apart opsom, lijkt het allemaal banaal, maar waar ligt de grens tussen juist en fout?’ vraagt Zahra zich hardop af. ‘Op cafébezoek met vrienden wreef hij ooit plots over mijn dijbeen en vroeg hij of ik bij hem wilde blijven slapen. Dat was erg intimiderend. Ook anderen merkten het en reageerden: “Hé, ze zou je dochter kunnen zijn.” Ik was toen zestien, hij was 25.’

Maagdelijke meisjes

‘Ik werd meegezogen in zijn fantasie en belandde in een zwarte, angstaanjagende draaikolk. Ik vond mezelf vies. Ik begon mijn eigen lichaam te zien als een aantrekkingsobject voor oudere mannen. Hij speelde met mijn seksuele ontwikkeling. En toen ik mijn grenzen aangaf, had hij steeds een sluw antwoord klaarzitten of werd hij agressief. Onder het mom van moderne kunst gaf hij zichzelf de legitimiteit om maagdelijke tienermeisjes naar zich toe te trekken. Hij had me volledig in zijn macht.’

‘Tijdens die periode ging het bergaf met mijn mentaal welzijn. Ik kampte met woedeaanvallen en barstende hoofdpijn, en ik ontwikkelde psychische problemen. Mijn studies rechten heb ik daarom ook stopgezet. Ik had geen zelfvertrouwen meer en was mensenschuw. Na me maandenlang opgesloten te hebben in mijn kamer, wilde ik duidelijkheid over zijn gedrag en confronteerde ik zowel hem als zijn vriendenkring met mijn vragen.’ Iets wat ze achteraf gezien beter niet had gedaan. ‘Niemand nam me serieus. Ik werd uitgelachen en uitgejouwd. Volgens hen wilde ik zijn carrière fnuiken of was ik te preuts door mijn islamitische cultuur. Dat was heel kwetsend.’

Kracht door erkenning

‘Na lang twijfelen zocht ik hulp bij slachtofferhulp van het CAW. Daar kreeg ik een therapeut toegewezen, en volgens hem vertoonde ik alle symptomen van posttraumatische stress. De therapeut moest aantonen dat ik niet krankzinnig was. Tegelijkertijd stapte ik ook naar de politie. Ik deed aangifte, die op mysterieuze wijze in een schuif verdween. Pas na een jaar werd ik opgeroepen, maar niet vanwege mijn klacht. De kunstenaar had een klacht tegen mij ingediend wegens laster en eerroof, waar onmiddellijk gehoor aan werd gegeven. Beide klachten werden uiteindelijk geseponeerd, want er was gebrek aan bewijs.’

‘Overeind raken na zo’n gebeurtenis is absoluut geen sinecure’, zegt Zahra overtuigend. ‘Ook toen een onbekende vrouw me contacteerde en me de bevestiging gaf van wat ik al lang vermoedde, namelijk dat zijn intenties niet altijd oprecht zijn en hij seksuele neigingen ten aanzien van tienermeisjes heeft. Dankzij de #MeToo-beweging verheffen steeds meer jonge vrouwen hun stem en klagen ze zijn mistoestanden aan. Sommige rechtszaken zijn nog lopende. Hoewel het me zoveel jaar later nog steeds achtervolgt, put ik kracht uit die erkenning’, duidt Zahra. ‘Het stimuleert mijn activisme en ik vertaal mijn emoties in poëzie en teksten. Ondanks die nare ervaring maakt het me tot wie ik ben. Ik ben geen argeloos meisje meer, maar een sterke vrouw met een visie en opinie.’

Heb je zelf iets dergelijks ervaren en heb je behoefte aan een babbel, neem dan contact op met het gratis nummer 02/669 40 50 van Nupraatikerover of maak een afspraak met je huisarts.

Lees ook:

• Jasper (27) werd misbruikt als kind: ‘De situatie heeft me getekend, maar me ook gemaakt tot wie ik nu ben’
• Erika (22) werd meermaals verkracht door haar partner: ‘Mijn lichaam was zijn eigendom. Ik voelde me machteloos.’
• Annelies (30) leefde volgens de hoge verwachtingen van haar ex-vriend Simon, die de perfectie nastreefde