Tiffany (29) liet haar job vallen om voor haar twee kinderen te zorgen

Constant alle balletjes hoog houden en daardoor ontzettend vermoeid raken? Dat klinkt heel wat mama’s die het moederschap combineren met een drukke job bekend in de oren. Het is niet voor iedereen weggelegd. Zo liet Tiffany, mama van Ellis (5) en Charlie (2), na haar eerste bevalling haar job vallen om zich thuis te ontfermen over haar kinderen.

‘Voordat Anthony en ik kinderen kregen, werkte ik als commercieel assistent bij een groot bedrijf waardoor ik vaak tot laat in de avond moest doorwerken. Eens ik zwanger werd van ons dochtertje Ellis, was ik er steevast van overtuigd dat ik die hoge werkdruk wel kon volhouden eens ze bij ons was. Er waren tenslotte toch zoveel mama’s die het moederschap combineerden met een voltijdse job? Maar toen ik Ellis voor het eerst afzette bij de crèche, begon ik me zorgen te maken. Gingen we echt onze kleine spruit hier dagelijks achterlaten? Daarnaast ondervonden we al snel dat Ellis een huilbaby was. Zou dat wel goedkomen?’

Nieuwe levensstijl

‘Het idee om Ellis naar de crèche te brengen werd minder aantrekkelijk. Als wij haar al niet tot rust kregen, hoe zouden de oppassers dat voor elkaar krijgen? Na mijn zwangerschapsverlof vroeg ik tijdskrediet aan om beter voor haar te kunnen zorgen. Ik gaf toen borstvoeding, dus het leek ons logisch dat ik thuis zou blijven en niet Anthony. Hoewel dat een vrij impulsieve beslissing was, leek het ons toch de juiste. Nog voor ik het wist, was dat tijdskrediet opgebruikt en was ik alweer zwanger van ons zoontje Charlie...’

‘Speciaal thuisblijven voor Ellis om achteraf onze kleinste zoon alleen af te zetten bij de crèche beviel me niet. Daarbij werden er ook nog eens nierproblemen vastgesteld bij Charlie toen ik vijf maanden van hem zwanger was. De ernst van de zaak kon pas onderzocht worden nadat hij geboren werd. Dat was voor mij de doorslaggevende factor, waarna ik aan mijn baas liet weten dat ik ontslag nam en officieel huismoeder werd. Dat kwam niet als een verrassing, en gelukkig reageerde hij begripvol op mijn beslissing. “Je hebt gelijk. Nu is de moment om het te doen, ze zijn tenslotte maar één keer jong“, zei hij me.’

Geen spijt

‘Intussen ben ik al zes jaar huisvrouw en daar heb ik geen moment spijt van gehad. Straffer nog, het is volgens mij de beste beslissing die ik ooit in mijn leven heb genomen. Maar het is jammer dat er altijd mensen zullen zijn die denken dat ik van de centen van mijn man leef of dat ik van het systeem profiteer.’

‘Zo’n loopbaanonderbreking kan ik echt aan elke ouder aanbevelen, zodat je er volledig kan zijn voor je kinderen wanneer ze nog klein zijn. Uiteraard begrijp ik dat dat financieel gezien niet voor iedereen haalbaar is. Zo heeft ook Anthony een flexi-job op zich genomen, zodat hij wat met zijn uren kon spelen en meer kon verdienen. Maar het is zeker niet altijd even gemakkelijk geweest.’

Moeilijk afscheid nemen

‘Een tijdlang werkte Anthony ook nog tijdens de nacht bij een krant om wat bij te verdienen. Dat was een goedbetaalde job, maar eentje die ook zwaar werd belast. Om dat te compenseren, ging ik zelf weer parttime aan het werk als huishoudhulp in 2018. Het was geen droomjob, maar door de flexibele uren was het ontzettend handig om Charlie nog borstvoeding te geven. Ik moet toegeven dat weer aan het werk gaan ontzettend moeilijk voor me was.’

‘Terwijl ik het huishouden deed bij andere gezinnen, bleef Anthony thuis om voor Charlie te zorgen. Hij werkte niet op dat moment en niemand poetste ons eigen huis (lacht). Dan ben ik er na één jaar maar mee gestopt.’

Opnieuw werken

‘Momenteel werkt Anthony als afwashulp bij een brasserie in de buurt, en nu ons zoontje ook naar school gaat is het voor mij niet meer nodig om doorheen de dag thuis te blijven. Aangezien hij nooit naar de opvang is geweest, wilde ik er 100 % zeker van zijn dat hij zonder problemen naar school kon gaan. Gelukkig gaat dat vlot en ben ik zo stilaan naar een job aan het zoeken. Zowel voor meer administratief werk als voor sociale jobs als kleuterleidster of verzorger in een kinderopvang. Ik sta overal voor open, zolang ik er maar voor mijn kinderen kan zijn wanneer ze van school thuiskomen.‘

Meer straffe verhalen:

• Dana (31) en Inez (28) wisten dat het niet makkelijk zou zijn om een kindje te krijgen, maar verliezen na 5 jaar proberen stilaan de moed
• Seya (29) en Michiel (29) verlangen al vijf jaar naar een kindje: ‘Een toekomst zonder kinderen is voorlopig geen optie’
• Chloé (27) werd onbedoeld zwanger van haar ex: ‘Ik hou niet van mijn kind’