Maud (26) heeft geen water of elektriciteit, maar wél hopen geluk

‘Een dikke twee jaar geleden besloot ik het roer om te gooien. Ik zat niet goed in mijn vel, keek met een kritische blik naar mijn leven en zag waar het mis ging: ik werkte fulltime in een fabriek, woonde nog bij mijn ouders en had amper tijd om muziek te schrijven of maken. Ik wilde graag op eigen benen staan, maar een woning huren of kopen is tegenwoordig bijna onmogelijk, zeker als prille twintiger.’

‘Bovendien was ik van mening dat ik al die ruimte niet nodig had. Ik wilde geen hamsteraar worden, maar net met minder spullen leven. Toen enkele jaren geleden in Amerika de Tiny House Movement ontstond, raakte ik gefascineerd door die kleinschalige manier van wonen, die ook een positieve invloed heeft op de ecologische voetafdruk. Dat ik op een dag in een tiny house zou wonen, stond dan ook in de sterren geschreven. Ik had alleen een duwtje in de rug nodig om die plannen te verwezenlijken, maar voor een afgewerkt tiny house van 16 m2 heb je al snel een budget van € 50.000 nodig, en dat had ik niet.’

‘Daarom besloot ik zelf aan de slag te gaan en eigenhandig een tiny house te bouwen. Via een tweedehandssite kocht ik een houten krot van vier meter lang. Omdat ik geen grondbezitter ben, vroeg ik aan mijn oma, die in de omgeving van Gent woont, of ik mijn huis in haar tuin mocht verwezenlijken. Toen ze ja zei en de vorige eigenaars de basis van mijn tiny house kwamen leveren, moest ze toch even slikken (lacht). Het dak lekte, het was niet winddicht… Kortom, het was een kleine ruïne.’

Recyclage

‘Niemand in mijn omgeving kon zich het eindresultaat voorstellen, maar ik had een concreet plan in mijn hoofd. Dankzij tutorials op YouTube werd ik in een mum van tijd een handige Harriette. Een van de eerste dingen die ik deed, was het dak verhogen, want ik wilde graag een hoogslaper installeren. Dat was keihard labeur, maar ook een goede zet, want zo konden de ruimtes slimmer worden ingedeeld. Ik vind het doodzonde dat we in een wegwerpmaatschappij leven, dus voor de opbouw vond ik het belangrijk om zo veel mogelijk met afgedankte spullen te werken. Om meer licht te creëren, stak ik skylights in het dak, dat in feite oude serreglazen zijn. Voor de ramen in het slaapgedeelte gaf ik oude fotokaders een tweede leven, die ik zowel aan de binnen- als aan de buitenkant monteerde om dubbele beglazing te creëren, en zo kan ik nog even doorgaan.’

Ik koop één keer per jaar make-up. En waarom wijnglazen kopen als ik uit confituurpotten drink?

‘Het heeft veel tijd en zweet gekost, maar ik ben enorm tevreden met het resultaat. Nutsvoorzieningen als water zijn er echter niet. Elektriciteit tap ik via een verlengkabel af van mijn oma, al is mijn verbruik erg beperkt. Aan haar energiefactuur merkt ze amper dat ik op haar domein woon. Op termijn zou ik wel graag investeren in een zonnepaneel op batterijen, zodat ik mijn eigen energie kan opwekken. Misschien moet ik Elon Musk eens een mailtje sturen met de vraag of hij wil sponsoren (lacht). De huidige staat van mijn tiny house, inclusief inrichting, heeft me net geen € 3000 gekost. Als je het mij vraagt, was het elke cent waard.’

Out of the box

‘Mijn tiny house is zo groot als de gemiddelde Belgische dressing. Als je in een ruimte van 8 m2 leeft, moet je creatief uit de hoek komen en word je in zekere zin verplicht om out of the box te denken. Nog voor ik mijn intrek nam, begon ik al te ontspullen. Ik heb nog altijd dingen die niet echt nodig zijn, al zijn die naar een minimum herleid. Ik bezit nu nog maar 10 % van wat ik ooit had, en dat voelt echt als een verademing aan. Veel plaats om spullen te stockeren, is er niet, dus consumeer ik automatisch een pak minder dan voorheen. Ik koop bijvoorbeeld maar één keer per jaar make-up.’

‘Kleren koop ik vooral in tweedehandswinkels of tijdens de solden. Als ik een kledingstuk niet meer draag, geef ik het een nieuwe bestemming. Ook voor de inrichting probeer ik zo veel mogelijk spullen te recupereren in plaats van ze te kopen. Waarom zou ik bijvoorbeeld wijnglazen kopen als ik ook kan drinken uit lege confituur- en honingpotten?’

Vooral voordelen

‘In een tiny house wonen heeft vooral voordelen. Mijn huis is bijvoorbeeld in een halfuurtje spic en span. Ik verlies weinig tijd aan nutteloze zaken en heb meer tijd voor mijn passies. Ik kon eindelijk een hond in huis nemen en ben ook een buitenpersoon geworden. Zo kook en eet ik vooral buiten. Ik ben gelukkiger dan ooit, wat me nog meer de bevestiging geeft dat materiële spullen niet belangrijk zijn. Dankzij deze manier van leven hoef ik niet langer fulltime te werken en heb ik de vrijheid om mijn dromen na te jagen. Intussen werk ik drie dagen per week voor een tuinarchitect en timmer ik aan een carrière als singer-songwriter. Kleinschalig wonen is ook goed voor de portemonnee, waardoor ik onlangs mijn tweede lbum Puppy Lief kon uitbrengen.’

‘Het was een droom die ik in de nabije toekomst niet meteen mogelijk achtte, al zijn er ook nadelen. Hoewel ik een chimenea (Mexicaanse kachel, red.) heb, kan het tijdens de wintermaanden behoorlijk koud worden. Ik ben me er ook van bewust dat dit specifieke concept niet zou werken als het op een of andere wei stond. Dit tiny house beschouw ik dan ook als een goede leerschool. Het is een pilootproject, want ik wil graag eentje bouwen dat wel zelfvoorzienend is, maar dan spreken we meteen over andere budgetten. Ik zal dus nog even goed moeten sparen, maar dat tiny house komt er ongetwijfeld op een dag.’

Lees ook:

• 11 vrouwen over hun spaargedrag: ‘Als ik op vakantie ga, hou ik me graag aan een bepaald budget’
• 5 tips van ‘Blind Gekocht’-expert Bart voor een budgetvriendelijke make-over van je interieur
• DIY: deze kleurrijke decoratiestukken maak je gewoon zelf