Geen relatie zo vurig als die met dat ene vakantieliefje. Vijf lezeressen vertellen over hun romantische escapade(s) in het buitenland en waarom ze die nooit zullen vergeten.
Stella (28) viel net als haar mama voor een Italiaan.
‘Zo moeder, zo dochter. Ik ben het kind van een Vlaamse mama en een Italiaanse papa. Helaas zijn zij al jaren gescheiden en woont papa weer in Italië. Bij mijn laatste bezoek heb ik daar de liefde van mijn leven ontmoet. Ik weet dat vakantieliefde meestal tijdelijk is en weinig voorstelt, maar bij ons is het echt anders. We leerden elkaar niet kennen in een idyllische vakantiesfeer, maar gewoon tijdens een etentje met vrienden en kennissen van mijn vader. De weken met hem waren dus heel doorsnee. Bovendien hebben mijn ouders getoond dat een relatie tussen twee mensen uit een ander land perfect kan werken. Daarom zoeken we nu uit hoe we onze relatie willen aanpakken: kiezen we eerst voor een latrelatie, of verhuist een van ons tweeën definitief?’
Dana (31) droomt af en toe nog van haar Griekse crush.
‘Ik ben al zeven jaar single. Toen ik vorige zomer op vakantie was in Griekenland, liet ik me de aandacht van die leuke Griek dus welgevallen. We brachten veel tijd door samen, liepen hand in hand en zoenden. Met hem naar bed gaan wilde ik toen niet. We hielden na mijn vakantie wel contact via Facebook, maar alleen vriendschappelijk.’
Ik overwoog om opnieuw naar Griekenland te gaan en wél met hem te vrijen.
‘Een jaar later zijn we allebei nog single, en ondertussen wordt mijn kinderwens steeds groter. Ik kom voorlopig niet in aanmerking voor een kunstmatige inseminatie, dus overwoog ik even om opnieuw naar Griekenland te gaan en deze keer wel met hem te vrijen. Geen paniek, ik zou dat nooit echt doen. Ik weet ook wel dat dit niet de correcte manier is – noch voor die man, noch voor het kind – en dat de slaagkans bovendien miniem zou zijn. Maar de gedachte heeft wel eventjes door mijn hoofd gespookt...’
Marijke (37) beleefde een passionele nacht in Frankrijk.
‘Tijdens een vakantie in Frankrijk, zo’n twintig jaar geleden, werd ik verliefd op een lokale jongen. We brachten elke dag samen door. Na mijn verlof hielden we nog een jaar lang contact via brieven en telefoon, tot ik weer op bezoek kon gaan. Helaas kregen we toen een stomme ruzie, waardoor we elkaar de rest van de vakantie meden. Pas dertien jaar later raapte ik de moed bij elkaar om hem opnieuw te contacteren en te bezoeken. Het werd een passionele nacht. De eerste en meteen ook de laatste. Na dat bezoek heb ik hem nooit meer gezien of gehoord.’
Iedere dag vraag ik me af wat het had kunnen worden en hoe mijn leven er nu had uitgezien als alles anders was gelopen.
‘Ondertussen ben ik getrouwd met kinderen, maar ik denk nog elke dag aan mijn Fransman. Zeker wanneer het even wat minder gaat in mijn relatie, flakkeren de gevoelens weer op. Ik heb helaas geen contactgegevens meer van hem. Geen telefoonnummer, geen e-mailadres, geen Facebookaccount, niets. Ik mis hem. Iedere dag vraag ik me af wat het had kunnen worden en hoe mijn leven er nu had uitgezien als alles anders was gelopen, als ik nog contact met hem had.’
Tinne (30) wordt wel vaker verliefd op een reisgezel.
‘Ik reis vaak alleen en trek zo de hele wereld rond. Soms logeer ik in een hostel, af en toe couchsurf ik bij kennissen. Op die manier leer je natuurlijk veel andere backpackers en locals kennen. Af en toe zit daar ook een mooie, leuke man tussen. Dan trek ik een paar dagen of weken verder met hem. Het is wel vaker gebeurd dat er tijdens het reizen iets mooi bloeit tussen mij en mijn reisgezel. Dan huren we samen een Airbnb of een privaat hostelkamertje en genieten we ten volle van elkaars gezelschap.’
Ik ben niet op zoek naar een vaste vriend, maar hou er wel van om af en toe een man in mijn leven te hebben.
‘Kijk, het is simpel: ik ben niet gemaakt om in een kooitje te zitten. Ik ben een vogel die vrij wil fladderen. Ik ben niet op zoek naar een vaste vriend, maar hou er wel van om af en toe een man in mijn leven te hebben. Wanneer ik weer alleen verder wil trekken, neem ik gewoon afscheid en zet ik mijn reis alleen verder. No muss, no fuss. Met sommigen van hen hou ik contact, anderen hoor of zie ik nooit meer. En heel af en toe kruipt er eentje echt onder mijn huid. Dan spreken we een paar maanden later nog eens af tijdens een citytrip bij hem of bij mij in de buurt om die gevoelens weer even opnieuw te laten oplaaien.’
Lene (27) voelde zich tijdens haar date in Cuba niet veilig.
‘Tijdens een doortocht in Cuba ontmoette ik een local. Samen met een vriendin sprak ik met hem af in een café. Hij vertelde dat hij gestudeerd had, maar toch uit de sloppenwijk kwam. Mijn vriendin en ik hebben de hele avond zijn drank betaald om hem te bedanken voor alle informatie die hij over het land vertelde. Kijk, ik ben niet naïef en weet ook wel dat arme locals vaker een toerist proberen te strikken voor het geld, maar dat stoorde me niet. Ik vond hem interessant, aardig en eerlijk. Hij vertelde me de waarheid over het leven in Cuba en stelde voor om me andere dingen te tonen dan de toeristische trekpleisters. Die kans wilde ik niet laten liggen.’
Toen hij me op zijn bed trok, voelde ik me toch wat ongemakkelijk.
‘De drie dagen erna trokken mijn vriendin en ik met hem en zijn beste vriend op. De dagen met hem waren zo boeiend, zo leerrijk. Ik had echt het gevoel dat ik hem kende. Op de derde avond hebben we gezoend. De dag erna wilden hij en zijn vriend ons hun woonwijk tonen, en ook zijn eigen huis. Toen we daar aankwamen, was de situatie best schrijnend. Zijn huis was echt een krot, maar dat maakte mij niet uit. Hij zette muziek op en we begonnen te dansen. Best gezellig, maar toen hij me op zijn bed trok, voelde ik me toch wat ongemakkelijk. Wat wist ik eigenlijk over hem? En wat waren zijn bedoelingen? Ik heb mijn vriendin geroepen en in het Nederlands gezegd dat ik me niet meer veilig voelde en liever wilde doorgaan. Dat maakte hem niet goedgezind.’
‘Hij vond het erg dat we hem niet vertrouwden. We hebben onze excuses aangeboden en geprobeerd om uit te leggen waarom dit voor ons een beetje bedreigend aanvoelde. Dat heeft niet echt geholpen. Gelukkig heeft hij ons weer naar de stad gebracht. Mijn vriendin heeft hem en zijn beste vriend nog een zakcentje toegestopt om hen te helpen en te tonen dat we het echt niet slecht bedoeld hadden, maar daarna zijn we onze eigen weg gegaan. Voor mij dus geen vakantielief meer, zeker niet in landen waar ik de gewoontes niet ken.’
Lees ook:
