Erika (22) werd meermaals verkracht door haar partner: ‘Mijn lichaam was zijn eigendom. Ik voelde me machteloos.’

Hoe kan je weer bloeien na seksueel misbruik? Hoe verwerk je zoiets? Dat is een vraag waar kunstenares Margaux Poppe mee aan de slag ging. Met haar collectie Watch Me Bloom brengt ze een ode aan slachtoffers, waaronder Erika. Zij werd in het verleden meermaals verkracht door haar partner.

‘Tijdens het slapen voelde ik opeens iets in mijn lichaam binnendringen. Mijn toenmalige vriend rukte de kleren van mijn lijf en begon me zonder aarzeling te penetreren. Eerst weigerde ik en duwde ik hem weg, maar dat had weinig impact. Er ontstond vervolgens ruzie, hij werd gewelddadig. Er werd niet naar me geluisterd. Wat ik zei, deed er volgens hem niet toe. Hij moest en zou seks hebben. “Het liefst elke dag, zoals het hoort”, zei hij. Dat is voor hem de basis van een relatie... Mijn lichaam was zijn eigendom. Ik voelde me machteloos. Ik was amper negentien toen ik in een toxische relatie verzeild raakte.’

‘Ik was jong, onbezonnen en stapelverliefd. Jarenlang repte ik met geen woord over het misbruik. Ik schaamde me diep en gaf mezelf de schuld van wat er gebeurd was. Telkens spookte dezelfde vraag door mijn hoofd: had ik niet harder moeten optreden of beneden op de sofa moeten slapen? Ongewild vrijen in een relatie bestempelde ik toen nog niet als verkrachting. Niemand sprak daarover, dus ik minimaliseerde al mijn vragen en emoties. Het was mijn eerste lange relatie en ik dacht dat zoiets normaal was. Dat was destijds mijn beeld van liefde, ook al boezemde het me angst in.‘

Alles verdoven

Kort nadat de relatie stuk was gelopen, wilde Erika niet bij de pakken neer blijven zitten. ‘Ik heb lang intens verdriet gevoeld, maar mijn leven laten bepalen door die ene relatie wilde ik niet. Ik raapte mijn moed bijeen, stapte uit mijn comfortzone en ontmoette een nieuwe vriendengroep. Dat deed veel deugd’, zegt ze met nadruk, want op de middelbare school werd ze zwaar gepest. ‘Nooit eerder had ik vrienden gehad, en plotsklaps veranderde dat. In het uitgaansleven kwam ik in contact met drugs.’

‘Ik wilde weer genieten van het leven en mijn emoties verlammen. Na dat gedoe was ik vergeten wat plezier hebben was, en drugs hielpen me daarbij. Maar ik ging gebukt onder mijn onverwerkte gevoelens. In sneltempo escaleerde het gebruik van occasioneel naar elke dag. Van ’s ochtends tot ’s avonds jaagde ik wit spul door mijn neus. Ik gebruikte het voor elke bezigheid: om de badkamer te poetsen, om een serie te bekijken, als slaapmutsje... Dat hielp perfect. Voor even toch.’

Tussen brein en hart

‘Ik dacht dat drugs me hielpen, maar ze waren slechts een bliksemafleider, een vluchtmiddel voor wat me overkomen was. Onder invloed vertoonde ik geen emoties meer. Zodra ik nuchter was, kampte ik met explosieve woede-uitbarstingen’, legt Erika verder uit. ‘Er woedde een hevige strijd tussen mijn brein en hart. Mijn ouders trokken uiteindelijk aan de alarmbel en stelden me voor de confronterende keuze: een leven met drugs of een leven zonder ouders. Die hartverscheurende keuze opende Erika’s ogen. ‘Er moest dringend iets veranderen. Een paar dagen voor de lockdown van vorig jaar liet ik me voor zes maanden opnemen. Toen ik binnenging, had ik er nog geen flauw benul van dat ik leed onder dat seksueel trauma. Maar tijdens de ontwenning werd dat onmiskenbaar. Het was bikkelhard, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.’

‘Praten over mijn verleden helpt me er weer bovenop. Dat doe ik regelmatig met mijn huidige vriend, ook al is dat makkelijker gezegd dan gedaan’, zucht ze. ‘Mijn ouders weten nog altijd niet dat ik verkracht ben geweest. Geleidelijk aan zet ik kleine stapjes vooruit, maar ik ben er nog lang niet, hoewel communiceren met dieren iets vlotter gaat’, lacht ze. ‘Daarom studeer ik nu agro- en biotechnologie. Dieren geven me rust en positieve kracht om verder te gaan met mijn leven.’

Heb je zelf iets dergelijks ervaren en heb je behoefte aan een babbel, neem dan contact op met het gratis nummer 02/669 40 50 van Nupraatikerover of maak een afspraak met je huisarts.

Lees ook:

• Annelies (30) leefde volgens de hoge verwachtingen van haar ex-vriend Simon, die de perfectie nastreefde
• Esther (31) ging na haar scheiding in traumatherapie omdat haar ex-man zo’n hoge verwachtingen had
• Cat (28) zette na negen jaar haar handtekening onder de scheidingspapieren die haar bevrijdden uit een ongezonde relatie