Bij Flair zijn we gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In Tat Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Yanaika’s (26) broer Senne (17) kreeg twee jaar geleden te horen dat hij een hersentumor had. Hij kwam er gelukkig helemaal bovenop. Om die moeilijke periode af te sluiten en met hoop naar de toekomst te kijken, liet het hele gezin een klavertjevier tatoeëren.
‘Mijn broer Senne kreeg twee jaar geleden, toen hij amper vijftien jaar was, te horen dat hij een hersentumor had’, vertelt Yanaika. ‘Het begon met hoofdpijn, maar dat werd steeds erger. Op den duur moest hij overgeven, zag hij sterretjes en hoorde hij vreemde geluiden. Na verschillende bezoeken aan de huisarts stuurde die hem door naar een neuroloog waar uit een MRI-scan bleek dat Senne een hersentumor had.’
Lange gesprekken
‘Mijn wereld stortte in toen ik dit hoorde’, aldus Yanaika. ‘Ik was, net als de rest van onze familie, zo bang om Senne te verliezen. Maar we lieten ons hoofd niet hangen, want er zat maar één ding op en dat was vechten! We moesten samen sterk zijn voor Senne. De weken die daarop volgden waren ontzettend zwaar voor Senne. Hij onderging een moeilijke hersenoperatie en kreeg nog eens dertig bestralingen op zijn hoofd en rug. Hij was niet enkel doodziek door deze therapie, maar werd ook volledig kaal en verloor vijftien kilogram. Hij was nog maar een schim van de Senne die we kenden.’
Hij was niet enkel doodziek door deze therapie, maar werd ook volledig kaal en verloor vijftien kilogram. Hij was nog maar een schim van de Senne die we kenden.
‘Na dit hele proces moest hij nog 48 weken chemo krijgen’, gaat Yanaike verder. ‘Hij moest daarvoor telkens een dag naar het ziekenhuis, en om de zes weken moest hij drie dagen blijven voor een zwaardere chemokuur. Ik bleef steeds bij hem overnachten om hem te steunen. Dat was ons broer-zusmomentje. Senne was altijd heel blij dat ik bij hem bleef en we voerden lange gesprekken omdat we toch allebei niet konden slapen.’
Klavertjevier
‘Senne heeft tijdens die hele periode nooit geklaagd’, vertelt Yanaika. ‘Hij hield zich zo ongelooflijk sterk. Op het einde was hij dan ook zowel fysiek, als mentaal volledig op. Ook als gezin was dit een verschrikkelijk zware periode, want je wil iemand die je zo graag ziet helemaal niet zien lijden. Gelukkig steunden we elkaar en waren we niet bang om ons verdriet en angst te tonen. Ik zocht ook een manier om mijn broer een hart onder de riem te steken tijdens deze lijdensweg. Zo kwam ik op het idee om klavertjesvier te planten, want die staan symbool voor geluk.’
‘Ik schakelde iedereen in onze familie en vriendenkring in om mee te doen om Senne op die manier te tonen dat hij er nooit alleen voor staat’, zegt Yanaika. ‘Ik begon de plantjes massaal uit te delen, ik denk dat ik er in totaal zo’n 150 weggaf. Na een paar weken begonnen de eerste foto’s binnen te komen van mensen die hun klavertjesvier in volle bloei hadden getrokken. Uiteindelijk ontvingen we massaal veel kiekjes! Ik stuurde al die foto’s door naar Senne. Dat gaf hem echt de motivatie om te blijven vechten. Hij zag hoeveel mensen aan hem dachten en dat was hartverwarmend!‘
Mooie momenten
‘Vorige zomer kwam Senne toen zijn laatste behandeling er eindelijk opzat met het idee om met ons hele gezin – mama, papa, mijn tweelingzus, Senne en ik – een klavertjevier te laten tatoeëren’, aldus Yanaika. ‘Op die manier wilden we deze moeilijke periode afsluiten en onszelf hoop geven voor de toekomst. Iedereen was onmiddellijk superenthousiast. Bij mijn broer, papa en mijzelf staat de tattoo op de enkel, bij mijn mama en zus op hun pols.’
Met de tattoo wilden we deze moeilijke periode afsluiten en onszelf hoop geven voor de toekomst. Iedereen was onmiddellijk superenthousiast.
‘De tattoo betekent ontzettend veel voor mij’, besluit Yanaika. ‘Als ik ernaar kijk, denk ik niet terug aan de droevige momenten van tijdens zijn ziekte. Maar wel aan de mooie momenten waarop we samen zongen, lachten of Netflix keken in het ziekenhuis. Ons gezin is in die periode ook nog dichter naar elkaar toegegroeid en onze matching tattoo is daar het mooiste bewijs van. Ondertussen gaat het heel goed met Senne. Hij is wel snel vermoeid, maar hij kan opnieuw naar school gaan en afspreken met zijn vrienden. Hij kan weer het leven leiden dat een tiener moet leiden op die leeftijd, en daar ben ik eeuwig dankbaar voor.’
Nog meer mooie Tat Talks:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
