Bij Flair zijn we gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In Tat Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Loridana (27) verloor haar mama aan longkanker en vond steun bij haar nichtjes. Samen lieten ze het getal zeventien tatoeëren.
‘Al mijn hele leven staat het getal zeventien centraal’, vertelt Loridana. ‘Het symboliseert verschillende kantelpunten in mijn leven: mooie, maar helaas ook minder mooie. Ik ben bijvoorbeeld jarig op 17 mei, samen met mijn zus, en er zijn samen met onze nonna zeventien kleinkinderen in de familie. Helaas is het ook de dag waarop mijn mama te horen kreeg dat ze longkanker had en twee jaar later kreeg ze ook op de zeventiende te horen dat er niets meer aan gedaan kon worden.’
Kwaadaardige tumor
‘Het begon allemaal met een bezoekje aan de huisarts’, aldus Loridana. ‘Mama had al zeker een maand pijn, maar we werden van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk gaven een CT- en PET-scan meer duidelijkheid, maar het was helaas niet wat we wilden horen... Mama had longkanker. Mijn wereld stortte in. Ik verloor twee maanden ervoor nog mijn nonkel aan deze vreselijke ziekte en nu kreeg ook mijn mama die diagnose.’
Op dat moment stopte de wereld met draaien. De pijn en het verdriet dat ik voelde waren zo allesoverheersend.
‘We besloten geen moment te wachten en startten diezelfde avond nog met de behandeling’, zegt Loridana. ‘Het was een heel kwaadaardig tumor die niet gemakkelijk weg te halen was omdat het heel dicht bij haar hart zat. De dokters probeerden alles om de tumor kleiner en uiteindelijk kapot te maken. Het leek in het begin te lukken, maar na twee jaar bleek dat de tumor opnieuw gegroeid was en kregen we te horen dat er niets meer aan gedaan kon worden.’
Band vereeuwigen
‘Een dikke maand later stierf mijn mama’, aldus Loridana. ‘Ik kreeg een telefoontje van het ziekenhuis dat ik snel moest langskomen, omdat ze plots enorm achteruitging. Die avond nam ik samen met mijn vriend, mijn papa en mijn nonkel afscheid. Op dat moment stopte de wereld met draaien. De pijn en het verdriet dat ik voelde waren zo allesoverheersend. Gelukkig vond ik enorm veel steun bij mijn familie, en vooral bij mijn nichtjes. Twee van hen hebben ook al een ouder verloren, en zij wisten als geen ander hoe ik me voelde.’
De tattoo is een dagelijkse herinnering aan het feit dat ik nooit alleen ben, want ik heb een familie die onvoorwaardelijk én ontzettend veel van me houdt
‘Op 17 februari kwam ik samen met mijn nichtjes’, vertelt Loridana. ‘Omdat ik zoveel aan hen had tijdens de moeilijkste periode van mijn leven wilde ik onze band vereeuwigen. Omdat we met zeventien kleinkinderen zijn, onze nonna meegerekend, kozen we voor dat getal. We lieten het in het Italiaans schrijven omdat we Italiaanse roots hebben en kwamen zo tot “diciassette insieme”.’
Onvoorwaardelijke liefde
‘Vier nichten en ik trokken op 17 juni naar de tattooshop en lieten dit vereeuwigen op ons lichaam’, zegt Loridana. ‘Een leuk extraatje is dat het in mijn handschrift werd gezet, wat ik wel een hele eer vond. De tattoo staat net boven mijn armplooi en ik ben er ongelooflijk trots op. Het is een dagelijkse herinnering aan het feit dat ik nooit alleen ben, want ik heb een familie die onvoorwaardelijk én ontzettend veel van me houdt.’
‘Dankzij de tattoo kreeg zeventien nóg meer betekenis voor mij’, besluit Loridana. ‘Ik geloof er heilig in dat ik een bepaalde connectie heb met dat cijfer en dat er nog belangrijke gebeurtenissen op die dag zullen vallen. Ik ga er niet naar op zoek, het zal me wel overvallen.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
