‘Voor mijn zwangerschappen was ik doodsbang van bevallen, maar het waren de mooiste momenten van mijn leven.’
Liesa (32): ‘Ik beviel thuis in een kinderbadje en trok Hazel zelf uit het water’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Liesa (32) koos voor een thuisbevalling in bad. Mathijs (38) en zij zijn nu de trotse ouders van Hazel, het kleine zusje van Magnus (4) en Hélder (2,5).
‘Mathijs en ik kregen twee kindjes kort op elkaar’, vertelt Liesa. ‘Na ons zoontje Magnus was ik na zes maanden opnieuw zwanger en Hélder was een huilbaby. Ik voelde dat ons gezin nog niet “compleet” was, maar we hadden als gezin even de tijd nodig om terug op onze plooi te komen na die intense periode. Ik ging voort op de timing van mijn maandstonden en het feit dat onze twee zoontjes nog steeds niet doorsliepen was de beste vorm van anticonceptie (lacht).’
Sumopakken
‘Ik was dus ongepland en veel vroeger dan gedacht zwanger van ons derde kindje en we schrokken ons een bult’, aldus Liesa. ‘Heel wat vragen spookten door onze hoofden, want waren we er al klaar voor en wat als het opnieuw een huilbaby was? Los van de timing voelden we dat we wel enorm gelukkig waren dat we opnieuw zwanger waren en zeker toen we ontdekten dat het deze keer een meisje was!’
Het feit dat onze twee zoontjes nog steeds niet doorsliepen was de beste vorm van anticonceptie (lacht).
‘We ontdekten het geslacht op een heel ludieke manier’, gaat Liesa verder. ‘Mijn neef en zijn vrouw trokken een meisjes- en jongenssumopak aan. Voor de ogen van ons en onze familie hielden ze een loopwedstrijd en wie als eerste de finish haalde, verklapte zo ook meteen het geslacht. Toen het meisje door de vlaggen heen liep, begon ik te huilen van geluk: eindelijk een dochter!’
Thuisbevalling in bad
‘De zwangerschap liep, los van de typische kwaaltjes, heel vlot’, aldus Liesa. ‘Het was de aangenaamste zwangerschap van de drie. Al was het ook een pittige periode, want ik was zwanger, werkte fulltime én had twee actieve jonge zoontjes rondlopen thuis. Toen we een weekje aan zee zaten en mijn man een daguitstapje maakte met de jongens, brak mijn water. Ik belde Mathijs met het goede nieuws, maar vertelde hem dat hij niet meteen terug moest komen. Ondertussen kon ik in alle rust de koffers pakken, mediteren, een dutje doen en eten maken zodat we nog samen spaghetti konden veroverberen voor we naar huis reden.’
Ik trok Hazel zelf van tussen mijn benen uit het water, dat was magisch!
‘Ik koos voor een bevalling in bad en dat bij ons thuis’, zegt Liesa. ‘Het was een kinderbadje, met daarop gekke tekeningen van dieren, dat ik leende van m’n beste vriendin die ook daarin beviel! De bevalling liep heel sereen. Het was een zwoele zomeravond en de deur van onze woonkamer stond wagenwijd open zodat er een briesje binnenkwam. Ik trok Hazel zelf van tussen mijn benen uit het water, dat was magisch!’
Champagne en boterhammen
‘Na de bevalling dronken we samen champagne, aten we boterhammen, genoot ik van een warme douche en maakte de dokter samen met Mathijs een afdruk van m’n placenta. Die uren net na de bevalling waren de mooiste van m’n leven. Er hing zoveel liefde bij ons thuis! Het bevallingsbadje was trouwens superproper, er was geen bloed of slijm te bespeuren.’
De dagen erna kwamen vrienden en familie ons bezoeken en ze deden ons het meeste plezier met kraamkost: een vers potje eten zodat wij niet meer hoefden te koken, maar konden cocoonen met onze kleine spruit.
‘De volgende dag was het hoog tijd om de twee grote broers kennis te laten maken met hun kleine zusje’, aldus Liesa. ‘Dat was een fantastisch moment en ze waren zo lief voor elkaar. De dagen erna kwamen vrienden en familie ons bezoeken en ze deden ons het meeste plezier met kraamkost: een vers potje eten zodat wij niet meer hoefden te koken, maar konden cocoonen met onze kleine spruit.’
Jezelf heruitvinden
‘Voor mijn zwangerschappen was ik doodsbang van bevallen’, zegt Liesa. ‘Nu durf ik zeggen dat mijn laatste twee thuisbevallingen de mooiste momenten van mijn leven waren. Ze hebben van mij een ander mens gemaakt. Ze toonden me hoe sterk ik kan zijn én dat ik mezelf mag zijn. Ik mag mijn eigen pad volgen en ik hoef me er niet voor te schamen als dat anders is dan dat van anderen.’
‘Mama zijn betekent voor mij onvoorwaardelijke liefde geven én krijgen in zijn puurste vorm’, aldus Liesa. ‘Het is jezelf op de laatste plaats zetten en daar 99 % van de tijd helemaal oké mee zijn. Het is in diezelfde huilbui huilen van pure uitputting, maar ook van puur geluk om het gezin dat je opbouwde. Het is niet weten wat je doet, maar wel heel hard je best doen. Het is jezelf heruitvinden, want “teruggaan” kan niet. Mathijs en ik missen soms onze spontane uitstapjes, maar het is in deze fase van ons leven niet het moment om wakker te worden in een stil huis, of een warme koffie te drinken. Maar dat is helemaal oké, want ooit is het weer terug aan ons (lacht)! Ik wil eigenlijk wel nog kindjes, maar mijn vol huis, mijn drukke job en introverte man zeggen nee.’
We maakten er een gewoonte van om op deze plek in ons huis een foto te maken van mijn babybuik. Dit is de laatste die we hebben kunnen maken, vier weken voor de bevalling van Hazel. Ik ben mijn lichaam dankbaar voor de wonderen dat het heeft verricht!
We wilden onze zoontjes betrekken bij de komst van hun kleine zus. Hier luisterden we samen naar haar hartslag.
Ik wilde na 2 jongens heel graag een meisje! Mijn hart maakte een sprongetje toen het sumomeisje won en zo verklapte dat we een dochtertje kregen!
Mathijs richtte het huis in voor de thuisbevalling: gezellig kaarslicht, het bad laten vollopen en versieren met lichtjes.
Fotograaf: Victoria Toubast van ‘WonderMooiWonder’
Na een tweetal uur in bad weeën op te vangen, was het eindelijk zover. Ik voelde persdrang en na 20 minuten persen, kon ik Hazel van tussen mijn benen nemen.
Fotograaf: Victoria Toubast van ‘WonderMooiWonder’
Onze blik zegt genoeg: “we deden het opnieuw als een team”. Mijn man was mijn evenwaardige geboortepartner. Hij was bij alles rond de bevalling betrokken.
Fotograaf: Victoria Toubast van ‘WonderMooiWonder’
De kindjes kwamen de volgende dag al terug naar huis. Ze kropen ’s ochtends bij ons in bed en Mathijs trok deze foto.
Het is niet gemakkelijk om met vijf goed op een foto te staan, maar wat en heerlijke foto!
Fotograaf: David Deman.
We gaven 5 weken na de geboorte van Hazel een kraamborrel. Ik voel me na twee kindjes borstvoeding te geven heel comfortabel om dat te doen in publiek: het is een van de meest natuurlijke dingen die er bestaan.
Mathijs en ik wandelen beiden graag. Hier maakten we onze eerste grote wandeling van enkele kilometers in een bos niet ver van ons huis met Hazel in de draagdoek. Dit is puur gezinsgeluk!
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
