'Ik vind dat het klopt dat de bevalling bij een tweede kindje veel vlotter gaat.'
Estelle (27): ‘Na de bevalling heb ik onmiddellijk veel preparé gegeten en wijn gedronken’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Estelle (27) had een tumor op haar eierstok en moest een zwangerschapsverlies verwerken. Thorsten (27) en zij zijn nu wel de trotse ouders van Anna (5 maanden) en Philippa (1,5 jaar).
‘Zwanger raken van ons eerste dochtertje Philippa was geen evidentie’, vertelt Estelle. ‘Bij een controle ontdekte de gynaecoloog een tumor op mijn rechtereierstok. Ik ging begin 2020 onder het mes en gelukkig konden ze mijn eierstok nog redden. We moesten dan wel zes maanden wachten voor we mochten proberen om een kindje te krijgen. Helaas verloor ik ons eerste kindje na zes weken zwangerschap, maar twee maanden later was ik opnieuw zwanger.’
Zwangerschapsbraken
‘Mijn mama was op dezelfde leeftijd als mij zwanger van haar eerste kindje, dus ik besloot daarom als zwangerschapsaankondiging een foto te gebruiken van haar toen met als onderschrift “You & me at 26”’, zegt Estelle. ‘Helaas is mijn mama in 2016 na een lange strijd tegen borstkanker overleden, terwijl ze zo graag kleinkinderen wou. Dit was een mooi eerbetoon aan haar! Ik heb het er wel nog altijd heel moeilijk mee dat ze mijn dochtertjes nooit zal leren kennen.‘
Zwanger raken van ons eerste dochtertje Philippa was geen evidentie. Bij een controle ontdekte de gynaecoloog een tumor op m’n rechtereierstok.
‘Ik vond het eerlijk gezegd niet zo leuk om zwanger te zijn omdat ik enorm veel last had van zwangerschapskwaaltjes’, aldus Estelle. ‘Ik had de eerste keer hyperemesis gravidarum of zwangerschapsbraken. Ik moest daardoor zelfs een week in het ziekenhuis blijven omdat ik helemaal uitgedroogd was. Gelukkig was dat tijdens mijn tweede zwangerschap een pak beter.’
Fortune cookie en ginfles
‘We vroegen mijn broer Stéphane en Thorstens zus Ellen als peter en meter van Philippa met een fortune cookie’, gaat Estelle verder. ‘Ze waren in de wolken. Mijn broer had het totaal niet verwacht. Hij heeft autisme en dacht dat we hem nooit zouden kiezen omwille van zijn beperking. Maar dat heeft ons zeker niet tegengehouden! Mijn zus Laurence en Thorstens broer Matthias zijn meter en peter van de tweede spruit. We vroegen hen met een gepersonaliseerde ginfles, al had m’n zus stiekem al gehoopt dat het haar beurt zou zijn toen ze hoorde dat ik opnieuw zwanger was.’
‘Beide bevallingen verliepen eigenlijk zonder problemen’, aldus Estelle. ‘Philippa lag een hele tijd in stuit, maar drie dagen voor de geplande keizersnede draaide ze waardoor ik toch op natuurlijke wijze kon bevallen. Helaas werkte de epidurale niet zo goed, waardoor ik enorm veel pijn had. Maar van zodra dat laatste teentje eruit was, was ik die pijn al helemaal vergeten. Bij Anna deed de verdoving gelukkig wel z’n ding en was de bevalling volledig pijnloos. Ze was wel een sterrenkijker, waardoor ik extra hard moest persen. Ik vind dat het wel klopt dat de bevalling bij een tweede kindje veel vlotter gaat.‘
Kleine momentjes
‘Ik gaf geen borstvoeding, dus na de bevalling at ik veel preparé en dronk ik wijn’, lacht Estelle. ‘Dat smaakte zo hard! Philippa had ik als naam al zo’n tien jaar voor haar geboorte in m’n gedachten en Thorsten vond het ook mooi klinken. Haar tweede naam is Bettina, naar mijn mama. Ik wist sowieso dat mijn eerste kindje haar naam zou dragen. Bij ons tweede dochtertje was het iets langer zoeken naar een naam, maar we hielden allebei van Anna. Later ontdekte ik dat dit de naam is van m’n overgrootmoeder.’
Ik vind het geweldig om mama te zijn. Ik ben wel helemaal veranderd. Ik ben een pak kalmer geworden en kan veel meer genieten van de kleine momentjes.
‘Ik vind het geweldig om mama te zijn’, besluit Estelle. ‘Ik ben wel helemaal veranderd. Ik ben een pak kalmer geworden en kan veel meer genieten van de kleine momentjes. Het lukt ook goed om onze draai te vinden met twee kleine spruiten in huis. Philippa is superbraaf en Anna slaapt ook al goed door. Voorlopig wil ik geen derde kindje, maar ik sluit het zeker niet uit binnen een drietal jaar.’
Links is mijn mama zwanger van haar eerste kindje en rechts poseer ik op dezelfde leeftijd en eveneens zwanger van m’n eerste kleine spruit.
Ik voelde me eindelijk na zoveel maanden overgeven en ziek zijn in topvorm. Ik poseerde dan ook trots met mijn bolle babybuikje.
Fotograaf : LDB fotografie by Liesanne De Beenhouwer
We waren in de wolken toen we opnieuw zwanger waren.
Fotograaf : Jole Lemmens Photography by Jole Lemmens.
De liefde spat er vanaf, dat is duidelijk!
Fotograaf : Jole Lemmens Photography by Jole Lemmens.
Thorsten geeft het eerste flesje aan Philippa in het ziekenhuis.
Mijn mama had een mooie foto na mijn geboorte op het ziekenhuisbed en ik wou dat kiekje absoluut nabootsenmet Philippa. Ik moet steeds denken aan mijn mama als ik deze foto zie.
Philippa was de eregast op onze trouw. Ik vond het heel speciaal om ons kleintje er bij te hebben!
Ik hou van die knuffelmomentjes met Anna.
Samen hun flesje geven: zalig!
De twee zusjes zien elkaar nu al zielsgraag.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
