‘Toen mijn buikje begon te groeien, groeide ook mijn vertrouwen dat deze zwangerschap wél een goed einde zou kennen.’
Delphine (29): ‘Door mijn zwangerschapsverliezen duurde het even voor ik me emotioneel durfde binden aan m’n baby’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Delphine (29) had twee keer een zwangerschapsverlies. Sander (30) en zij zijn nu de trotse ouders van Anna.
‘Sander en ik zijn al tien jaar samen en hadden ons huis verbouwd tot een gezellige thuis, dus we waren klaar voor de volgende stap in onze relatie’, vertelt Delphine. ‘Ik stopte begin 2023 met de pil. Mijn cyclus was altijd heel regelmatig, dus wanneer ik de eerste keer over tijd was, deed ik een zwangerschapstest en tot mijn grote blijdschap was die positief. We waren zo gelukkig!’
Zwangerschapsverlies
‘We vertrokken die dag naar Marokko en we hadden een geweldige reis die overheerst werd door één gespreksonderwerp: onze baby’, aldus Delphine. ‘Helaas was die vreugde van korte duur, want vlak na onze terugkomst kreeg ik bloedingen. Tijdens een onderzoek bij de gynaecoloog kregen we het slechte nieuws dat we ons baby’tje hadden verloren.’
Onze vreugde was van korte duur, want niet lang na de positieve zwangerschapstest kreeg ik bloedingen. De gynaecoloog bevestigde dat we ons baby’tje hadden verloren.
‘Dat is natuurlijk vreselijk nieuws, maar toch namen we het goed op, want we wisten dat één op de zes bevruchtingen eindigt in een zwangerschapsverlies’, zegt Delphine. ‘We waren ook nog niet lang aan het proberen, dus we besloten het er opnieuw op te wagen. Met succes, want niet lang daarna was ik opnieuw in verwachting! Ik was ervan overtuigd dat we onze portie ongeluk wel hadden gehad bij onze eerste poging, dus ik kon niet wachten om het geweldige nieuws te delen met ons familie.’
Geen hartslag
‘Toen ik acht weken ver was, hoorden we het hartje een eerste keer kloppen tijdens een controle bij de gynaecoloog’, gaat Delphine verder. ‘We waren helemaal verliefd op ons kleine wondertje en konden het niet meer verstoppen voor onze ouders. We verrasten hen op Vaderdag met een fles champagne met een zelfgemaakt etiket met daarop “Grand-Parents”. Iedereen was in de wolken!’
‘Helaas kwam er opnieuw een donderwolk boven ons geluk’, vertelt Delphine. ‘Tijdens een controle vond de gynaecoloog geen hartslag meer. We vielen compleet uit de lucht en de grond zakte weg onder onze voeten. We reden verslagen naar huis en vielen elkaar al huilend in de armen. Alweer een zwangerschapsverlies, terwijl we zo uitkeken naar de komst van dat kleine mensje dat in m’n buik groeide.’
Medelijden
‘Ik had het heel moeilijk en ik was bang dat het geen toeval meer was’, aldus Delphine. ‘Wat als er iets mis was met Sander of mij, en we geen kindjes konden krijgen? Ik voelde me heel onzeker en zat met heel veel vragen, maar buiten onze familie was niemand op de hoogte van onze kinderwens, dus we hielden ons sterk voor de buitenwereld. Ik wilde niet dat iedereen me met medelijden aankeek of steeds vroeg hoe het met mij ging. Dat was een pijnlijke periode en het duurde een volledige zwangerschap voor mijn lichaam én geest hersteld waren.’
Door de vorige tegenslagen bouwde ik een muurtje om me heen en het duurde enkele maanden voor ik me emotioneel durfde binden aan onze baby.
‘Een jaar later kregen we eindelijk opnieuw goed nieuws’, zegt Delphine. ‘Die keer kwam de positieve zwangerschapstest heel onverwacht. Mijn vriend vertrok op skireis en ik keek er tegenop om opnieuw mijn maandstonden te krijgen. Dat zou namelijk betekenen dat ik opnieuw niet zwanger was, net wanneer ik alleen thuis zou zitten. Daarom deden we vlak voor zijn reis een test zodat ik me mentaal al wat kon voorbereiden, maar tegen alle verwachtingen in was die positief!’
Emotionele batterij
‘Ik was natuurlijk blij, maar voelde me niet euforisch’, zegt Delphine. ‘Door de vorige tegenslagen bouwde ik een muurtje om me heen en het duurde enkele maanden voor ik me emotioneel durfde te binden aan deze baby. Ik had namelijk heel wat schrik dat het opnieuw zou fout lopen. Ik had in het eerste trimester last van de typische zwangerschapskwaaltjes: misselijkheid en vermoeidheid. Gelukkig beterde dat in het tweede trimester. Mijn buikje begon toen te groeien en zo groeide ook mijn vertrouwen dat deze zwangerschap wél een goed einde zou kennen.’
‘Toch hebben we heel lang gewacht om het nieuws te vertellen aan onze vrienden’, vertelt Delphine. ‘Toen ik mijn derde trimester inging, begon ik echt die nestdrang te voelen. Ik zocht tweedehands naar allerlei babyspullen, hield grote kuis in ons huis en verfde de babykamer. Daarnaast profiteerden mijn vriend en ik volop van de tijd die we nog hadden met ons tweetjes. We gingen naar Rock Werchter en we trokken naar Zuid-Frankrijk, kortom mijn emotionele batterij was terug volledig opgeladen!’
Extra controles
‘Toen ik 30 weken ver was, bleek bij een controle dat onze baby aan de kleine kant was’, aldus Delphine. ‘Ik moest het dus wat rustiger aan doen zodat er voldoende energie overbleef om naar de baby te gaan. Ik had ook nog weinig vruchtwater waardoor ik drie keer per week terug moest komen voor extra controles. We reden steeds naar het ziekenhuis met een valiesje in de koffer, want elke keer kon het zijn dat we moesten blijven. Uiteindelijk konden we die situatie rekken tot ik 38 weken ver was.’
De hartslag van onze baby, een sterrenkijker, bleef de hoogte ingaan, waardoor de gynaecoloog besliste om een keizersnede uit te voeren.
‘Ik vierde mijn verjaardag op 10 september en dat werd een dag om nooit meer te vergeten, want dat was ook de dag dat ik ingeleid zou worden’, zegt Delphine. We lieten als verjaardagsdiner een burger leveren in het ziekenhuis en op de doos stond: “Soon this will be a foodbaby”. Die nacht sliepen we niet veel, want we hadden te veel zenuwen voor de komst van onze kleine spruit.’
Keizersnede
‘De bevalling zelf kwam heel traag op gang’, zegt Delphine. De hartslag van onze baby, een sterrenkijker, bleef de hoogte ingaan, waardoor de gynaecoloog besliste om een keizersnede uit te voeren. Dat was even schrikken, maar de hulpverleners communiceerden helder met ons en de sfeer bleef heel gemoedelijk waardoor ik me op geen enkel moment oncomfortabel voelde. Het was even spannend of Anna in de couveuse moest, maar ze woog 2,5 kilogram dus ze mocht bij ons blijven! Ik was nog wat groggy van de medicatie, maar ik voelde direct ongelooflijk veel liefde voor ons dochtertje.’
Naast mama zijn vind ik het belangrijk om ook Delphine te blijven. Gelukkig neemt mijn partner heel veel zorgen voor Anna op zich, waardoor ik met vriendinnen op stap kan of wat me-time heb.
‘Ik vond de kraamperiode geweldig’, aldus Delphine. ‘Ik geef borstvoeding en geniet echt van die momentjes met Anna. Het is fantastisch om te zien hoe snel ze groeit. Naast mama zijn vind ik het belangrijk om ook Delphine te blijven. Gelukkig neemt mijn partner heel veel zorgen voor Anna op zich, waardoor ik met vriendinnen op stap kan of wat me-time heb. Het is ook geweldig om hem samen met Anna te zien! Ik droom van een gezin van vier of vijf, dus we willen zeker nog een broertje of zusje voor Anna. Ik was ook graag zwanger, dus ik kan me niet voorstellen dat ik nooit meer zwanger zou zijn.’
‘Ik kon niet wachten tot mijn buik zichtbaar zou zijn, maar het duurde lang, want mijn buik is lang heel klein gebleven.’
‘Ik vond het heerlijk om zwanger te zijn en een mooi buikje te krijgen.’
‘Ik ontwierp het geboortekaartje zelf. We zijn gestart van het idee om iets genderneutraal te doen, maar eindigden toch mega girly met iets roze (lacht).’
‘Ik geniet van onze momentjes samen.’
‘Ik ben zo fier op onze kleine spruit!’
Fotograaf: Be Pictured Photography
‘Na de tegenslagen die we kenden, kan ons geluk met Anna niet meer op.’
Fotograaf: Be Pictured Photography
‘Sander samen zien spelen met Anna doet mijn hart echt smelten. Hij is een geweldige papa!’
Fotograaf: Be Pictured Photography
‘Ik kan uren naar haar kijken!’
‘Samen op stap met onze mini-me.’
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
